คำอธิษฐานด้วยน้ำตา - โดม 0

เฝ้ารออยู่ทุกนาที ให้เธอคนนี้คนเดิมกลับมา... 0

 

 

 

ย้อนกลับไปในช่วงที่เสียปะป๊าเจ้าขุนไปได้หนึ่งเดือน... 0

 

จันทร์เจ้าเหมือนคนหลงทาง ไม่รู้ว่าชีวิตต้องไปทางไหนต่อ ไม่รู้ว่าจะเลี้ยงลูกชายคนเดียวรอดหรือไม่ 0

แม้จะอยู่ในสภาวะที่แทบไม่อยากรับรู้อะไร แต่จันทร์เจ้าบอกกับตัวเองเสมอว่าเธอนั้นต้องเลี้ยงพี่เจ้าขาให้ได้ 0

ภายในคอนโดห้องเล็กที่เธอใช้เป็นที่อยู่ของเธอกับลูกนั้น ตอนนี้มีเพียงแค่ตัวเธอที่อยู่ในห้องคอนโดนี้ เพราะพี่เจ้าขาไปเรียน 0

จันทร์เจ้าเพิ่งย้ายข้าวของของลูกชายจากห้องเช่ารายเดือนที่ปะป๊าเจ้าขุนเช่าอยู่กับลูกชายตั้งแต่เขาเกิดมาบนโลกนี้ ทั้งที่แม่ก็มีฐานะมากกว่า แต่เพราะความเห็นแก่ตัวของผู้ใหญ่จึงทำให้เธอไม่มีสิทธิ์แม้แต่จะได้รับผิดชอบทางการเงินเกี่ยวกับลูก 0

 

จันทร์เจ้าจัดของของลูกชายที่ไม่ได้เยอะมากนักเข้าที่เข้าทาง ไม่ว่าจะเป็นของเล่น เสื้อผ้าต่างๆของพี่เจ้าขา 0

 

"ตั้งใจปักทุกผืนเลยนะเจ้าขุน" 0

 

จันทร์เจ้าหยิบผ้าเช็ดหน้าของพี่เจ้าขาขึ้นมาหนึ่งผืน และเธอก็สังเกตุว่าผ้าเช็ดหน้าทุกผืนจะถูกปักรูปกระต่ายเล็กๆที่มุมขวาล่าง นั่นเป็นความใส่ใจจากเจ้าขุนที่มีให้ลูกชายคนนี้ 0

 

'กระต่ายน่ารักมากเลยคับปะป๊า' 0

'รู้ไหมกระต่ายสำหรับป๊าคืออะไร' 0

'คืออะไรหรอคับ' 0

'คือแม่ของพี่เจ้าขาครับ' 0

'...' 0

'รักษาผ้าเช็ดหน้านี้ไว้นะ เพราะมันมีแม่พี่เจ้าขาอยู่ด้วย' 0

'...' 0

'แม่พี่เจ้าขาไปโรงเรียนกับพี่เจ้าขาทุกวันเลยนะ' 0

'คับ พิจะรักษาผ้าเช็ดหน้าทุกผืนอย่างดีเลย' 0

 

 

น้ำตาเจ้ากรรมได้ไหลลงมาอีกครั้ง ไม่มีแม้เสียงสะอึ้นแต่กลับรู้สึกเจ็บปวดไม่น้อย ที่ผ่านมาเจ้าขุนมีจันทร์เจ้าอยู่ในชีวิตตลอด ไม่เคยทิ้งเธอเหมือนที่เธอเคยทิ้งไป 0

ไม่เคยทำให้ลูกรู้สึกขาด เจ้าขุนทำให้พี่เจ้าขารู้สึกว่ายังมีเธออยู่กับลูกเสมอ 0

เขาทำหน้าที่พ่อได้ดีมากจริงๆ มากจนหาคำบรรยายใดๆไม่ได้อีกแล้ว 0

 

จันทร์เจ้าใช้เวลาเคลียร์ของเหล่านั้นจนเสร็จ ก็เดินเข้ามาในห้องนอนของตัวเองและลูก กำลังจะหยิบโทรศัพท์ที่วางอยู่บนโต๊ะทำงานแต่ก็ต้องชะงักเมื่อสายตาดันเหลือบไปเห็นซองสีขาวบางอย่างที่ถูกหนังสือทับไว้ 0

 

ซองสีขาวนั้นถูกมือเล็กของจันทร์เจ้าหยิบขึ้นมาเปิดดู นี่เป็นซองจดหมายจากคนรักของเธอที่จากไปได้เดือนกว่า 0

 

'จันทร์เจ้า อะ' 0

'อะไรหรอพี่ปริ๊นซ์' 0

'ไอขุนฝากไว้ให้เธอ' 0

 

จันทร์เจ้าได้รับซองจดหมายนี้ตั้งแต่วันที่เธอไปเผาศพเจ้าขุน โดยปริ้นซ์เป็นคนเอามาให้กับมือเอง ในวันนั้นสายตาของพี่ปริ้นซ์ไม่สามารถบอกอะไรจันทร์เจ้าได้เลย มีเพียงแค่การตบไหล่เบาๆและเดินจากไป 0

เธอรู้ว่าภายในซองจดหมายนี้คงมีอะไรที่ทำให้เธอรู้สึกเศร้าไม่น้อย เธอจึงเลือกที่จะเก็บไว้ก่อน 0

แต่ในวันนี้ วันที่เธอคิดว่าต้องก้าวข้ามทุกความเจ็บปวดให้เร็วที่สุดเพื่อลูก เธอจึงตัดสินใจเปิดอ่าน 0

 

 

ถึง ที่รักของเจ้าขุน 0

วันที่เธอได้อ่านจดหมายฉบับนี้ เราคงไม่ได้อยู่ด้วยกันอีกแล้ว น่าเสียดายเหมือนกันนะครับ ขุนจะจบปีสี่แล้ว ขุนจะได้ออกมาทำงานเลี้ยงพี่เจ้าขาแล้ว อีกนิดเดียวจริงๆ แต่ขุนก็ทำให้ลูกไม่ได้ ฝากขอโทษพี่เจ้าขาด้วยนะครับ  0

ไม่รู้ว่าเธอยังจำได้ไหม เมื่อวานที่ขุนกลับไปหาเธอที่หน้าบ้าน ความจริงวันนั้นมันคือวันครบรอบของเรา เป็นวันที่เราสองคนต้องอยู่ด้วยกันทั้งวัน อวยพรให้อยู่ด้วยกันแบบนี้ทุกปี  0

ขอโทษนะที่ปีนี้ไม่ได้อยู่ด้วยกันอีกแล้ว ทั้งที่เรากลับมาเจอกันแล้วแท้ๆ 0

ขุนให้อภัยเธอทุกอย่างนะที่รัก ช่วยเลี้ยงพี่เจ้าขาให้โตมาอย่างดีเลยนะครับ ขุนรักพี่เจ้าขามากเลยนะจันทร์เจ้า ขุนเชื่อว่าเจ้าจะดูแลลูกของเราได้ดีนะ  0

สุดท้ายนี้ สุขสันต์วันครบรอบอีกครั้งนะครับ พระจันทร์ที่สวยที่สุดของเจ้าขุน ลาก่อน. 0

 

จากเจ้าขุนถึงที่รัก 0

 

 

 

ทันทีที่อ่านจบ จันทร์เจ้าล้มลงไปนั่งกับพื้นทันที 0

เสียงร้องไห้ดังกว่าครั้งไหนๆกำลังเริ่มขึ้น 0

เหมือนใจจะขาดเลย 0

เจ็บปวดที่สุด 0

เจ็บยิ่งกว่าคนที่จากไปแล้ว 0

คือคนที่ยังอยู่และร้องขอให้คนที่จากไปนั้นกลับมา 0

 

"ฮึกก...เจ้าไม่เคยลืม ฮึกก..วันครบรอบเลยเจ้าขุน" 0

 

"ทำไมต้องเป็นเธอที่รัก ทำไมต้องเป็นเธอที่หายไป" 0

 

จันทร์เจ้ายังตั้งคำถามที่ไม่มีวันได้คำตอบตลอดเวลา ทำไมคนที่เธอรักต้องมาจากไป ทั้งที่เราเกือบได้กลับมาอยู่ด้วยกันแล้วแท้ๆ เกือบได้กลับมาเป็นครอบครัวเดียวกัน 0

 

"ขอ...ขอโทษนะ...ที่รัก" 0

 

คำขอโทษที่ต่อให้พูดอีกล้านครั้งก็ไม่เคยพอ ทุกอย่างสายไปแล้ว 0

เจ้าขุนไม่ได้ยินคำขอโทษจากเธออีกแล้ว 0

 

 

. 0

. 0

. 0

. 0

. 0

. 0

 

28 Year later 0

 

"คำขอพรจากดอก Dandelion ไม่เคยเป็นจริงเลยสินะ" 0

"ดอกไม้แห่งความหวังที่ใครหลายคนบอกว่าอธิฐานแล้วจะเป็นจริง" 0

"แต่เจ้าก็จะมานั่งเป่าดอกไม้ดอกนี้ทุกวันนะ" 0

"เผื่อสักวันเราจะได้พบกันอีกครั้งนะเจ้าขุน" 0

 

 

 

 

 

อีกสักครั้ง ฉันอยากจะฟังเสียงของเธอ 0

ยังคิดถึงเสมอ ไม่รู้ว่าเธอไปอยู่ที่ไหน 0

คำอธิษฐานด้วยน้ำตา 0

ขอให้เธอได้ยินได้ไหม 0

_____________________ 0

เฝ้ารออยู่ทุกนาที 0

ให้เธอคนนี้คนเดิมกลับมา 0

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

TalkTalk w//ไรท์เตอร์ 0

Special ตอนนี้เกิดขึ้นจากตอนจบของเรื่องนี้นะคะ 0

ตอนนั้นยังไม่ได้เฉลยว่าปะป๊าเจ้าขุนฝากอะไรให้จันทร์เจ้า 0

ตอนนี้เฉลยแล้วนะ 0

แล้ว 28 ปีต่อมาที่ไรท์ใส่ไว้ในนี้ 0

เป็นไทม์ไลน์ที่ต่อมาจากเรื่อง 0

To my honey | nomin นะคะ 0

ขอบคุณการติดตามที่ดีมาตลอดจากทุกคนเลยค่ะ 0

***** 0

กดอ่านสปอยด์ข้างบนด้วยนะฮะคนเก่ง 0

ไว้เจอกันใหม่นะคะคนเก่งของไรท์เตอร์ 🤍 0

 

 

#ขุนขาnomin     #ThenameNx 0