Episode 2 ประสบการณ์ใหม่จากคนแปลกหน้า (Nc 18+)
“จะให้ผมเรียกคุณลุงว่าอะไรดีครับ”
“....”
“ว่ายังไงครับ? คุณลุงกำลังจะหนีผมกลับบ้านเหรอ?”
ติณห์ณภพเรียกสติตัวเองกลับมาก่อนจะก้มลงมองนาฬิกาข้อมืออีกครั้ง
“สายห้านาที”
“โห แค่ห้านาทีเอง รอหน่อยก็ไม่ได้ทำตัวเป็นตาแก่อารมณ์ร้อนไปได้ ก็ไม่ได้แก่ขนาดนั้นสักหน่อย”
“เป็นเด็กเป็นเล็กที่บ้านไม่มีใครว่างสอนหรือไงว่าอย่าลามปามผู้ใหญ่”
“แรงมาก ปากร้ายอ่า ก็จริงครับที่บ้านไม่มีใครว่างสอนข้อนี้ไม่เถียง”
“เจอแล้ว งั้นฉันกลับละ”
“เฮ้ เดี๋ยวสิ จะชิ่งหนีแบบนี้ได้ไง ไม่ได้นะเพราะผมจองห้องเอาไว้แล้ว ถ้าคุณลุงไม่ยอมขึ้นห้องไปกับผม ผมจะตะโกนบอกทุกคนว่าคุณลุงเป็นตาแก่บ้ากามโรคจิตจะลวนลามทำอนาจารเด็กอย่างผม ว่ายังไงครับ คุณลุงยังอยากจะกลับอยู่ไหม
ก็ได้...ทุกคน!!”
ไม่ทันที่เด็กเจ้าเล่ห์จะได้ร้องตะโกนป่าวประกาศอย่างที่ข่มขู่เขาเอาไว้ มือหนารีบเอื้อมไปปิดปากคนตัวเล็กเอาไว้แทบไม่ทัน ไม่ว่าจะฟังยังไงก็เหมือนเป็นประโยคข่มขู่ของเด็กที่ปากไม่สิ้นกลิ่นน้ำนม แต่แสบยิ่งกว่าเอาทิงเจอร์ราดบนแผลสดเสียอีก
“โอเค ๆ นำไปสิห้องไหน”
“ก็แค่นี้ แก่เเล้วยังเล่นตัวอีก”
“นี่เธอ!!”
“เดินตามมาสิครับหรือต้องให้เด็กอย่างผมช่วยพยุง ผมช่วยพยุงเอาไหมครับคุณลุง”
“ไม่ต้อง ฉันไม่ได้แก่ขนาดนั้น”
“แก่ไม่แก่เดี๋ยวก็รู้ครับ”
พอขึ้นมาถึงบนห้องที่รษาได้จองเอาไว้ก่อนหน้านี้ เด็กตัวแสบก็จัดการคว้าโทรศัพท์บนโต๊ะโทรสั่งรูมเซอร์วิสทันที
“ขอแชมเปญและก็ขนมขบเคี้ยวนิดหน่อยครับ ใช่ครับ ครับ ขอบคุณครับ...ไปอาบน้ำสิครับ”
ประโยคหลังร่างบางหันมาบอกกับคนตัวสูงกว่า
“เดี๋ยวก่อนนะเธออายุเท่าไหร่ ฉันไม่อยากโดนจับข้อหาพรากผู้เยาว์นะ ฉันว่าเราต่างคนต่างไปเถอะ”
ร่างบางสูงเลยบ่าขึ้นมานิดหน่อยผลักคนร่างใหญ่ล้มลงไปบนเตียงกว้าง เด็กตัวแสบไม่รีรอขึ้นคร่อมร่างหนาเอาไว้ ก่อนจะแกะกระดุมเสื้อของเขาออกทีละเม็ด เด็กน้อยกระชากคอเสื้อเขาขึ้นมาประชิดริมฝีปากหนาพลางมองอีกฝ่ายด้วยความเจ้าเล่ห์
“ถ้าคืนนี้คุณลุงไม่ยอมมีเซ็กซ์กับผม รับรองว่าพรุ่งนี้คุณลุงได้ลงข่าวหน้าหนึ่งแน่ ๆ แล้วข่าวคุณลงก็จะแพร่กระจายไปรวดเร็วบนโลกโซเชียล พาดหัวข่าวว่าอะไรดีนะ หนุ่มใหญ่สนองตัณหาตัวเองด้วยการทำอนาจารเด็กรุ่นลูกคาโรงแรมหรูดีไหมครับ อืม ๆ พาดหัวข่าวน่าสนใจ”
ว่าแล้วร่างบางก็ล้วงมือหยิบโทรศัพท์ในกระเป๋ากางเกงขึ้นมาก่อนจะปลดล็อคหน้าจอและทำการถ่ายรูปอีกฝ่ายเก็บเอาไว้
แชะ แชะ
“อ่า ไม่ต้องคิดจะแย่งโทรศัพท์ผมไปลบรูปนะครับเพราะมันเป็นไฟล์อัพขึ้นคราวด์ออโต้ ฉะนั้นแล้วคุณลุงช่วยอยู่นิ่ง ๆ และเชื่อฟังผมก็พอ ไม่ต้องกลัวนะครับ คืนนี้ผมจะทำให้คุณมีความสุขเอง”
ลูกแมวเด็กตัวน้อยยิ้มอย่างเหนือกว่า แพทย์หนุ่มถึงกับอ้าปากค้าง เขาตามเด็กตัวแสบตรงหน้าไม่ทันเลยจริง ๆ
“เธอต้องการอะไรกันแน่ คิดจะแบ็ลกเมล์ฉันเหรอ?”
“ชู่ว อย่าทำหน้าแบบนั้นสิครับ ผมแค่อยากมีเซ็กซ์กับคุณลุงแค่นั้นเอง”
ติณห์ณภพรู้สึกเหมือนว่าเขากำลังถูกข่มขู่จากร่างบางที่ขึ้นคร่อมร่างเขาอยู่
“เซ็กซ์แค่นั้นใช่ไหม?”
เขาพยายามถามอีกฝ่ายด้วยน้ำเสียงเข้ม แต่แก่นกายลำตัวของเขาดูเหมือนจะชอบแมวน้อยตัวนี้เอามากๆ เลย มันกำลังพองตัวขยายใหญ่เพียงเพราะถูกร่างบางนั่งทับบนตัว
“ใช่ครับ ผมกับคุณลุงแค่...เซ็กซ์”
“เธอจะได้แค่เซ็กซ์เท่านั้น อย่าหวังเรียกจะร้องอย่างอื่นจากฉันเด็ดขาดเพราะฉันคงให้เธอไม่ได้”
“แค่คืนนี้ ครั้งนี้ครั้งเดียวแค่เซ็กซ์และผมจะไม่เรียกร้องอะไรจากคุณไม่ว่าจะเป็นความรักหรือเงินทอง เพราะนั่นเป็นเรื่องไร้สาระสำหรับผม”
“ก็ดี”
“ผมให้คุณลุงดื่มย้อมใจก่อนก็ได้นะครับ มันคงเป็นเรื่องยากสำหรับคุณลุงที่ต้องมีเซ็กซ์กับคนแปลกหน้าอย่างผม ผมใจดีให้เวลาคุณลุงได้ทำใจก่อน”
รษายื่นแก้วแชมเปญให้เขาก่อนจะชนแก้วแล้วกระดกแก้วดื่มรวดเดียว
แชมเปญบางส่วนที่กลืนไม่ทันก็ไหลย้อยลงมามุมปากและหยดลงไปที่อกขาว รษาวางแก้วแชมเปญที่ดื่มหมดแล้ววางบนโต๊ะหัวเตียงจัดการขึ้นคร่อมเขาอีกรอบ
แต่คราวนี้หมอหนุ่มไม่ปล่อยให้ตัวเองเป็นเหยื่อเพราะเขาเป็นพยัคฆ์ที่พร้อมจะขย้ำลูกแมวตรงหน้า เด็กคนนี้ถือว่าใจกล้าบ้าบิ่นเอามาก ๆ
ในเมื่อท้าทายเขาดีนักจะได้รู้สักทีว่าใครกันแน่ที่ต้องกลายเป็นเหยื่อ เขาโถมตัวพลิกขึ้นทาบทับบนร่างบางผันตัวกลับเป็นฝ่ายบุก
เขาถอดเสื้อออกจากตัวเชื่องช้าแต่สร้างความเย้ายวนให้คนตัวเล็กกว่าไม่น้อยเลย เรือนร่างสมส่วนกำยำชวนน่ามองน่าหลงไหล เขาแอบเห็นร่างบางเผลอกลืนน้ำลายไปอึกใหญ่ แก้มขาวแดงระเรื่อเล็กน้อยด้วยความเขินอาย
มือหนาเลื่อนลงไปถอดเข็มขัดโดยมีเด็กตัวเล็กมองตามอย่างอยากรู้อยากเห็น เขาคิดว่าเด็กน้อยจะเขินอายกับรูปร่างของเขาที่ไหนได้เด็กตัวเเสบนอนมอง
เขาถอดเสื้อผ้าตาไม่กระพริบเลยแถมยังดูสนอกสนใจมากเสียด้วย พอคิดไปคิดมาการที่ร่างบางถ่ายรูปเขาเก็บเอาไว้ไม่ใช่เพราะเก็บไว้ข่มขู่เขาเพื่อเอาไว้แบล็กเมล์เรียกร้องอะไรจากเขาทีหลัง แต่จัดการแบล็กเมล์เขากันเขาชิ่งหนีมากกว่า ก็ถือว่าเป็นการกระทำที่ฉลาดสำหรับการจะมีเซ็กซ์กับคนแปลกหน้า
เด็กคนนี้ใจกล้าซะเหลือเกิ นถ้าคืนนี้ผู้ชายที่จะมีเซ็กซ์ด้วยไม่ใช่เขาจะเป็นยังไง...ช่างเถอะ...ยังไงเสียคืนนี้ก็เป็นเขา ถ้าเด็กคนนี้อยากมีเซ็กซ์มากขนาดนั้นเขาก็จะช่วยสนองพระเดชพระคุณให้สาแก่ใจเจ้าตัวสักครั้ง มือหนาค่อย ๆ เอื้อมไปลูบไล้สัมผัสผิวกายของคนเด็กกว่าอย่างชื่นชม
“เธอชื่ออะไร?”
“ไม่เห็นจำเป็นต้องรู้เลย หลังจากคืนนี้ไปก็คงไม่ได้เจอกันอีกแล้ว ไม่ต้องทำความรู้จักกันลึกซึ้งให้เสียเวลา ผมว่าคืนนี้เราหาอะไรสนุกทำกันดีกว่า”
คุณหมอหนุ่มดึงร่างบางขึ้นมาจูบพลางแกะกระดุมออกให้คนตัวเล็กทีละเม็ด จากนั้นก็ทำการถอดเสื้อและโยนไปข้างเตียง ริมฝีปากบางเม้มปิดสนิท ติณห์รณภพสอดแทรกลิ้นเข้าไปอย่างชำนาญ ในใจก็ตำหนิคนตัวเล็กไปด้วย ปากยังไม่สิ้นกลิ่นน้ำนมเลยแท้ ๆ ยังริอาจจะขึ้นคร่อมพยัคฆ์อย่างเขา
“จูบแรกหรือเปล่า?”
เขามองเด็กน้อยที่ทำตาโตเหมือนเด็กที่พึ่งโดนจับได้ว่ากำลังโกหก เขายิ้มล้อเลียนแต่ก็ไม่ได้ว่าอะไร
“คุณลุงก็สอนผมสิครับ ประสบการณ์เยอะไม่ใช่เหรอ พิสูจน์สิครับว่าคุณลุงจะเป็นครูสอนที่ดีให้ผมได้หรือเปล่า?”
จากใบหน้าตื่นตระหนกเมื่อครู่แปรเปลี่ยนเป็นเจ้าเล่ห์แทน มือบางซุกซนค่อย ๆ ไล่สัมผัสแผงอกกำยำของคุณหมอหนุ่มอย่างหลงไหล คนตัวเล็กช้อนสายตาขึ้นมองสบตาเขาช้า ๆ ก่อนจะกระพริบตาน่ารักน่าเอ็นดูชวนให้เขาหลง
รษามั่นใจว่าความสวยของตนที่ต่างคนต่างชอบชมนักหนาว่าตนสวยนั้นจะหลอกล่อและยั่วยวนตัณหาราคะของอีกฝ่ายได้
“คุณลุงว่าผมสวยไหมครับ?”
“สวย”
“ถ้าสวยคุณลุงจะปล่อยให้ผมหลุดมือไปจริง ๆ เหรอครับ”
“อวดดี”
และมันก็ได้ผล เมื่อเขาหลงความสวยของรษาเข้าเต็มอก ติณห์ณภพผลักร่างบางลงเตียงนอนกว้าง ลิ้นสากค่อย ๆ ไล่สัมผัสผิวสวยทุกซอกทุกมุมอย่างเอาแต่ใจ
“อย่าเลียตรงนั้น”
แมวน้อยห้ามอีกฝ่ายด้วยเสียกระท่อนกระแท่น ร่างบางบิดเร้าไปมาเผยให้อวดทรวดทรงสวยน่ามอง มือเรียวสวยของศัลยแพทย์ลูบไล้สัมผัสผิวเนื้อขาวเนียนละเอียดน่าสัมผัส
ร่างสวยตรงหน้ายิ่งทำให้แก่นกายใหญ่ของเขาปวดหนึบแทบจะระเบิดถ้าหากไม่ทำอะไรกับมันสักอย่าง
“ไม่ให้เลียตรงนี้แล้วจะให้เลียตรงไหนคะ”
เขาแกล้งถาม น้ำเสียงทุ้มแต่เซ็กซี่น่าฟังมันแฝงไปด้วยความอบอุ่นอยู่ในนั้นทำเอาหัวใจดวงน้อยที่ไม่เคยรู้จักกับความรักสั่นไหวไปชั่วขณะ
ใบหน้าสวยแดงระเรื่อจนปิดไม่มิด ดวงตาคมพราวเสน่ห์ฉายแววล้อเลียนยิ่งเห็นอีกฝ่ายล้อเลียนเด็กอวดดีอย่างรษามีหรือจะยอมให้อีกฝ่ายได้ใจอยู่แบบนี้
“อยากเลียตรงไหน อยากดูดตรงไหนก็ทำเถอะ
ไม่ได้ว่าสักหน่อย”
นั่นไงด้วยความปากไวกว่าความคิด...ไม่ทันแล้ว...เผลอพูดท้าทายเขาออกไปแล้ว ต่อให้รษาอยากจะตบปากห้ามตัวเองก็ไม่ทันเสียแล้ว
นี่เป็นข้อเสียเดียวของรษาที่แก้ไม่หายสักที คือการพูดก่อนคิดทีหลัง แล้วนิสัยชอบอยากเอาชนะก็มีมากกว่าความกลัวเสียด้วย จึงเผลอพูดไปแบบไม่คิดอย่างที่เห็น
ยิ่งรษาปากเก่งอวดดีกับเขามากเท่าไหร่ ศัลยแพทย์หนุ่มจะกล้าปล่อยให้ลูกแมวจอมอวดดีหลุดพ้นมือเขาไปได้ยังไง มือหนาเลื่อนลงไปถอดกางเกงให้คนตัวเล็ก สายตาคมเลื่อนตามลงไปที่กลางลำตัวของรษา
เขาเงยหน้าขึ้นมองอีกฝ่ายก่อนจะยิ้มออกมา เขายอมรับเลยว่าเขาเคยเห็นร่างกายมนุษย์มานับครั้งไม่ถ้วนแต่ไม่เคยมีสักครั้งที่ร่างกายเหล่านั้นจะสามารถปลุกอารมณ์ราคะในตัวเขาได้มากขนาดนี้
ร่างบางตรงหน้านับได้ว่าสวย สวยมากไม่ว่าจะเป็นแขน ขา หน้าอก สะโพกทุกส่วนของร่างกายประกอบเข้ากันอย่างลงตัว นี่มันใช่เวลามาเรียนรู้กายวิภาคของมนุษย์ไหม
ติณห์ณภพหยุดชื่นชมเรือนร่างงาม เขาเริ่มจัดการถอดเสื้อและกางเกงของเขาออก แก่นกายพองขยายดันกางเกงชั้นในออกมาเพิ่มความเซ็กซี่ให้เขาเข้าไปอีกในสายตาของคนตัวเล็ก
“รู้ไหมเด็กอวดดีจะโดนอะไร”
“เข้ามาสิครับ หรือเก่งแค่ทฤษฎีแต่ปฏิบัติไม่ได้เรื่อง”
รษาเอาอีกแล้วนะ...ยังอีก...ยังไม่เลิกท้าทายเขาอีก รษานะรษานิสัยแย่ ๆ นี่แก้ไม่หายสักที
ติณห์ณภพเผลอหัวเราะชอบใจออกมาอย่างปิดไม่มิด เขาชอบที่เด็กคนนี้กล้าที่จะพูดกับเขาตรง ๆ มือหนาไม่อยากรอแล้ว เขารั้งกางเกงชั้นในลงเผยให้เห็นท่อนเนื้อที่พองขยายใหญ่เกินมาตรฐานชายไทยดีดผึ่งออกมาอวดลำใหญ่ยาวจนเด็กอวดเก่งเมื่อครู่ตาโตยกมือปิดปากแทบไม่ทัน
...รษาตัดสินใจหันหลังกลับตอนนี้ทันไหม ประสบการณ์ครั้งแรกต้องมาเจอใหญ่ขนาดนี้จะต้องเจ็บขนาดไหน ใหญ่ขนาดนี้จะเข้าไปในตัวรษาได้ยังไง ตายแน่เลยรษา รีบขอโทษเขาแล้วหนีเอาตัวรอดด่วนเลย…
“เด็กอวดดี ครั้งแรกใช่ไหม จะให้ฉันหยุดแค่นี้หรือเปล่า ต่างคนต่างแยกย้ายทำเหมือนเรื่องคืนนี้ไม่มีอะไรเกิดขึ้น”
เขาถามด้วยความเป็นห่วง เขาคิดใส่ใจร่างบางว่าการมีเซ็กซ์ครั้งเเรกควรจะเป็นประสบการณ์ที่ดีกับคนรักหรือเปล่า แต่เด็กตัวเล็กกลับคิดว่าเขากำลังดูถูกตัวเองเสียอย่างนั้น
“ใครบอกว่าครั้งแรก”
ด้วยความทิฐิที่ชอบเอาชนะ รษาโผตัวเข้าหาเขาโดยที่อีกฝ่ายยังไม่ทันตั้งรับ
“จะไม่เสียใจทีหลังใช่ไหม ฉันให้โอกาสเธอแล้วนะ
อย่ามาร้องไห้เสียใจทีหลังนะเด็กน้อย”
“เข้ามาสิครับ”
“อวดเก่ง”
ดวงตาของพยัคฆ์วาววับเมื่อถูกลูบคมจากลูกกระต่ายตัวน้อย
หมับ
มือบางคว้าเข้าที่ท่อนแก่นกายใหญ่ของเขา...หือ...แข็ง
...มันใหญ่จนกำไม่รอบเลย
งือ รษาเปลี่ยนใจตอนนี้ยังทันนะ
รษาอยากจะร้องไห้ออกมา ตัวเองหาเรื่องใส่ตัวแท้ ๆ อยากเอาชนะเขาอะไรนักหนา กลับบ้านตอนนี้มันจะทันไหม...ไม่ได้ ๆ จะเสียหน้าไม่ได้ ตั้งใจไว้แล้วนิว่าจะปิดจบนิยายรักเรื่องนี้สักที
ถ้ารษาไม่รู้ว่าตอนมีเซ็กซ์มันรู้สึกยังไง นักเขียนคนนี้ก็คงต้องรู้สึกผิดกับนักอ่านที่เขียนไปโดยผ่านเเค่จิตนาการแบบไร้ประสบการณ์แบบที่ผ่านมา
แง่ แต่จะทำยังไงดี อุตส่าห์หาคลิปวิดีโอ หนังสือภาพมาศึกษาทุกกระบวนท่าแล้วแท้ ๆ แต่สุดท้ายก็เก่งแค่ทฤษฎี
รษาลูบสัมผัสแก่นกายใหญ่อยู่อย่างนั้นและตัดสินใจค่อยก้มลงไปครอบครองท่อนเนื้อที่เเข็งแต่อุ่น มันไม่ได้น่ากลัวขนาดนั้นแต่มัน...เต็มปาก
“อื้ม”
ติณห์ณภพเห็นการดูดเลียของอีกฝ่ายด้วยท่าทางเก้ ๆ กัง ๆ ยิ่งทำให้เขามั่นใจว่าเด็กตรงหน้ายังใหม่มากสำหรับสนามราคะแห่งนี้ เด็กหนอเด็ก อ่อนหัดแต่ริอาจจะเป็นนักล่าแต้ม
ถ้าถามว่าเขารู้สึกดีไหมเขาตอบแบบไม่ต้องคิดเลยว่าเขารู้สึกดีที่ได้เป็นประสบการณ์ครั้งเเรกของเด็กคนนี้ มือหน้าคว้าร่างบางขึ้นมาหวังให้อีกฝ่ายเงยหน้าขึ้นมาสบตาแต่รษากลับหลบตาด้วยความเขินอายที่โดนอีกฝ่ายจับได้ว่าตัวเองไม่มีประสบการณ์มาก่อนอย่างที่เขาเข้าใจจริงๆ
“ครั้งแรกใช่ไหม?”
เขาถามด้วยน้ำเสียงที่ปนไปด้วยความอบอุ่น เขาพิจารณาใบหน้าสวยที่กำลังแดงระเรื่อน่ารัก รษาไม่อยากโกหกหรืออวดเก่งกับเขาอีกแล้ว ร่างบางพยักหน้ายอมรับแต่โดยดี
“อยากให้ฉันทำต่อไหม ถ้าเธอไม่พร้อมหรืออยากเก็บครั้งแรกไว้ให้คนที่เธอรัก ฉันเป็นผู้ใหญ่แล้วจะไม่ฝืนใจหรือหักหามน้ำใจของเธอแน่นอน”
ติณห์ณภพเขาหมายถึงอย่างที่เขาพูดจริง ๆ ถึงแม้ร่างกายของเขาจะทนไม่ไหวแล้วก็ตาม แต่เขายังมีความเป็นคนอยู่บ้างเขารู้จักยับยั้งชั่งใจ หากการกระทำของเขามันจะสร้างแผลใจหรือเป็นรอยตราบาปให้เด็กคนหนึ่งเขาก็ไม่อยากจะเป็นฝันร้ายอันนั้น
“เธอมีสิทธิ์ในตัวของเธอ ว่ายังไงคะอยากให้ทำต่อไหม ฉันเคารพสิทธิและการตัดสินใจของเธอ”
“...”
รษาไม่ตอบแต่พยักหน้าแทนการตอบคำถาม
“จะไม่เสียใจทีหลังแน่นะ? ฉันไม่ใช่คนดีอะไรและตอนนี้ก็อยากมากด้วย ถ้าข่มขืนเธอได้ฉันคงทำไปแล้ว”
ศัลยแพทย์หนุ่มกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก ความอดทนของเขามีจำกัดและความอดทนของเขาก็ไม่เหลือแล้ว ความเป็นผู้ใหญ่ที่อบอุ่นและอ่อนโยนของเขา ทำเอาเด็กที่ขาดความอบอุ่นตั้งแต่เล็กและไม่เคยมีประสบการณ์เรื่องความรักมาก่อนถึงกลับอ่อนไหวยอมโอนอ่อนตามเขาอย่างว่าง่าย
หากได้อยู่ในอ้อมกอดของเขาจะอบอุ่นและสุขใจแค่ไหนนะ นี่คือสิ่งที่รษาได้แต่แอบคิดในใจ
จากเดิมความตั้งใจแรกที่อยากมีเเค่เซ็กซ์กับเขาเเค่ครั้งเดียว แต่ตอนนี้รษาอยากครอบครองความอบอุ่นจากเขาเอาไว้คนเดียวไม่อยากแบ่งเขาให้ใคร
แต่เขาก็ย้ำแล้วว่าให้ได้แค่เซ็กซ์ รษาก็จะไม่เรียกร้องอะไร ขอแค่คืนนี้ได้อยู่ในอ้อมกอดของผู้ชายอบอุ่นคนนี้ก็พอ
รษาไม่ได้รู้สึกเสียใจแต่กลับรู้สึกโชคดีด้วยซ้ำที่คืนนี้เจอผู้ใหญ่แบบเขา
“ไม่เสียใจ”
เหมือนเป็นคำยืนยันของคำถามที่เขาถามก่อนหน้านี้ ติณห์ณภพจูบไปที่หน้าผากมนก่อนจะค่อย ๆ ดันร่างบางลงบนเตียงกว้าง
เขาทำการถอดปราการชิ้นสุดท้ายของตัวเองออก ตามด้วยเสื้อผ้าของคนตัวเล็กที่ยอมนอนให้เขาทำอะไรก็ได้ตามใจ ติณห์ณภพที่หมดความอดทน เขาอยากเริ่มสอนประสบการณ์สวาทให้เด็กตรงหน้าเเล้ว
บทเรียนเเรกเริ่มจากการให้ร่างบางเรียนรู้ร่างกายของเขา เขาจับมือเล็กขึ้นมาสัมผัสลูบไล้เเผงอกกำยำและค่อย ๆ ไล่ต่ำลงมา มือเล็กไล่ไปตามที่เขานำทางให้ มือบางสัมผัสเข้ากับแก่นกายใหญ่อีกครั้งและครั้งนี้มีมือหนาคอยสอนชักนำจังหวะให้
ร่างบางช้อนสายตามองสบตากับเขาที่มองมายังตนอยู่ก่อนเเล้ว รอยยิ้มอบอุ่นของเขานำพาหัวใจดวงน้อยสั่นไหว อาการใจเต้นเเรงแบบนี้คืออะไร มันคืออาการของช่วงเวลาที่มีเซ็กซ์หรือเปล่า มือหนาเอื้อมไปที่ท้ายทอยคนตัวเล็กจากนั้นเขาก็ค่อยกดศีรษะเล็กลงมาช้า ๆ
“อ้าปาก”
นักเรียนตัวน้อยยอมอ้าปากตามคำสั่งของอาจารย์อย่างว่าง่าย ไม่ต้องบอกว่าให้รษาทำอะไรต่อ รษาเป็นเด็กฉลาดเรื่องเเค่นี้รษาเข้าใจโดยที่เขาไม่ต้องสอน
“อื้ม ดี ดีมาก เด็กดี เรียนรู้เร็วดีนิ”
ด้วยความเสียวซ่านที่คนตัวเล็กมอบให้ติณห์ณภพเผลอครางออกมาอย่างห้ามไม่อยู่
“อ่า อื้ม เด็กดี พอก่อนค่ะ”
รษาเป็นศิษย์รู้ความอาจารย์ผู้สอนบอกให้หยุดรษาก็ไม่ได้ขัดคำ ปากเล็กยอมปล่อยแก่นกายใหญ่ให้เป็นอิสระ
“อยากรู้ไหมว่าฉันรู้สึกยังไง?”
รษาเอียงคอมองเขาด้วยแววตาใสซื่อ ติณห์ณภพแยกเรียวขาสวยออกจากกันก่อนที่เขาจะก้มลงไปครอบครองแก่นกายของร่างบางเหมือนที่ร่างบางทำให้เขาเมื่อครู่
“อ๊ะ!! จะทำอะไรครับ มันสกปรกนะ”
ไม่ฟังคำทัดทานแพทย์หนุ่มใช้ปากและมือชักนำจังหวะให้คนไร้ประสบการณ์ได้สัมผัสถึงความรู้สึกวาบหวิวนั้นบ้าง
“อะ เดี๋ยวครับ อื้อ ไม่ไหวหรอก รู้สึกหวิวๆ ที่หัวใจ หายใจ อ่า...ไม่ทั่วท้องเลย อื้ม จะตายแล้ว พอเเล้ว อ่า...อย่าดูด เสียว อื้ม”
“ชอบไหม”
ร่างสูงเงยหน้าขึ้นมาถาม รษาได้จังหวะสูดเอาอากาศเข้าปอด แต่ก็พยักหน้าแทนการตอบคำถามนั้น
“ผู้ใหญ่ถามให้ตอบค่ะ ไม่ใช่แค่พยักหน้า”
“ครับ”
“ครับคือ?”
เขาถามย้ำด้วยความอยากแกล้งคนตรงหน้า
“ชอบ”
“เรามาเรียนรู้บทเรียนต่อไปกันดีกว่า”
สองเรียวขาถูกแยกออกจากกันอีกครั้ง ส่วนปลายของแก่นกายจ่อที่ปากทางคับแคบเขาค่อย ๆ กดน้ำหนักลงไปช้า ๆ รษากัดเม้มริมฝีปากห้ามไม่ให้เสียงร้องเล็ดลอดออกมาให้ขายหน้า
“อ๊ะ!! เจ็บ”
“ไม่ต้องเกร็ง”
เมื่อได้ยินว่าอีกฝ่ายเจ็บติณห์ณภพก็ก้มลงไปจูบหน้าผากมนเป็นการปลอบใจ มือหนาลูบผมเบาๆ ด้วยความอ่อนโยน
“อื้ม”
แรงตอดรัดแน่นของเส้นทางราคะทำให้เขาครางสูดปากด้วยความเสียวซ่าน เพียงเพราะกลัวร่างบางจะเจ็บเขาค่อย ๆ ดันเข้าไปช้า ๆ
รษาจิกเล็บบนเเขนกำยำแน่น หลับตาพริ้มเป่าลมผ่านริมฝีปากเล็ก การได้เป็นส่วนหนึ่งของเขามันเป็นความรู้สึกที่น่าอัศจรรย์ มันเจ็บแต่ความเจ็บมันกลับแฝงไปด้วยความรู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก
สิ่งที่รษาเคยเขียนความรู้สึกบรรยายเอาไว้ในบทนิยายรักของตัวเอง มันเทียบกับความรู้สึกจริง ๆ ตอนนี้ไม่ได้เลย
สะโพกหนาเริ่มขยับเข้าออกช้า ๆ เบา ๆ เพื่อให้อีกฝ่ายได้ทำความคุ้นเคยแม้ว่าเขาจะทรมานมากก็ตาม
แต่สำหรับเด็กตรงหน้ามันคือครั้งแรก เขาอยากให้มันเป็นประสบการณ์ที่ดีมากกว่าให้มันกลายเป็นฝันร้ายที่จะตามหลอกหลอนให้อีกฝ่ายรู้สึกเสียใจในภายหลัง
เขามองใบหน้าสวยขณะที่กระแทกจังหวะเร็วขึ้น รษาบิดตัวเร้าด้วยความวาบหวิวในใจ ความรู้สึกเหมือนมีผีเสื้อฝูงใหญ่กำลังบินอยู่ทั่วบริเวรท้อง
ติณห์ณภพก้มลงจูบหาความหวานจากปากเล็ก สะโพกก็ยังขยับเข้าออกไม่เว้นช่องว่างให้อีกฝ่ายได้หายใจ แขนเรียวโอบกอดรอบคอเขาเอาไว้เป็นหลักยึดเหนี่ยว เป็นที่พึ่งในยามที่เสียวซ่านปานจะขาดใจตายเสียให้ได้
สายตาคนอายุเยอะกว่าจับจ้องไปที่ดวงหน้าสวยของคนอ่อนเยาว์เหมือนมีอะไรมาสะกดให้เขาละสายตาจากคนสวยตรงหน้าไม่ได้เลย
“อ่า...อะ”
เสียงหายใจหอบหนักและเสียงครวญครางเร้าอารมณ์ให้ติณห์ณภพแทบคลั่ง
“อื้ม เด็กดี”
เสียงเนื้อกระทบเนื้อปลุกอารมณ์ราคะของทั้งสองให้ลุกโชนเหมือนกำลังมีใครสักคนกำลังราดน้ำมันลงไปบนกองเพลิง ไฟราคะกำลังแผดเผาทั้งคู่ให้ลุ่มหลงในกามารมณ์ไม่มีทีท่าว่าจะหยุดลงเพียงแค่ครั้งนี้ครั้งเดียว
“อ่า เดี๋ยวครับ มันจุก”
แก่นกายใหญ่ที่ไม่น่าจะเข้ามาในตัวรษาได้ ตอนนี้กลับหลอมรวมเหมือนเป็นคนคนเดียวกัน และมันสร้างความรู้สึกวาบหวิวที่เกินจะบรรยาย
“เจ็บไหมคะ?”
“เปล่าครับ ไม่เจ็บแล้ว”
“ขอกระแทกแรง ๆ ได้ไหม?”
รษาไม่ตอบกลับเเต่พยักหน้าแทนการตอบรับ เสียงครางของทั้งคู่เล็ดลอดออกมาเป็นระยะเข้ากับจังหวะที่เนื้อกระทบเข้าออก เรียวขาสวยก่ายโอบสะโพกหนาเอาไว้แน่น ตากลมมองแผงอกกำยำของเขาไม่วางตา
“คุณลุงเซ็กซี่จัง”
มือบางเอื้อมไปสัมผัสแขนกำยำที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามของเขา และกรีดร้องอย่างสุขสมกับจังหวะที่เขากระแทกเข้าออกรัวและเร็ว
“อ่า...”
ร่างบางกระตุกเฮือกแม้ว่าเส้นทางราคะบีบรัดแก่นกายใหญ่ที่ยังคงบรรเลงท่วงทำนองต่ออย่างไม่มีเหน็ดเหนื่อย
ร่างสูงพลิกร่างน้อยให้นอนคว่ำ สะโพกหนาก็ขยับไม่หยุดยั้งทุกแรงสัมผัสที่เขาส่งมาปลุกเร้าอารมณ์ร่างบางให้ตื่นอีกครั้งทั้ง ๆ ที่เสร็จไปก่อนหน้าแล้วรอบหนึ่ง
มือหนาเอื้อมไปกอบกุมแก่นกายของคนใต้ร่างก่อนจะขยับขึ้นลงเป็นจังหวะเดียวกับที่เขาโถมแรงกระเเทกใส่ร่างบางอย่างไม่ปราณี
“ฉันปล่อยในตัวเธอได้ไหม?”
“ครับ”
ติณห์ณภพโถมกระแทกแรงเฮือกสุดท้ายเต็มที่แล้วทั้งคู่ก็กระตุกไปพร้อมกัน น้ำราคะสีขาวขุ่นถูกปล่อยเข้าไปในตัวของรษาทุกหยด
ส่วนมือหนาก็ยังคงรีดน้ำสีขาวขุ่นให้คนใต้ร่างเหมือนกัน เสียงถอนหายใจด้วยความสุขสมดังขึ้นสอดประสานกัน เขาพลิกร่างบางเข้ามาจูบและกอดเอาไว้
เหนือความคาดหมายของรษา รษาคิดเอาไว้ว่าหลังเสร็จภารกิจเขาจะนอนหันหลังให้หรือไม่ก็ลุกหนีปล่อยให้รษานอนอ้างว้างอยู่บนเตียงกว้างเพียงลำพัง
แต่เปล่าเลยเขาดึงรษาเข้ามาจูบและโอบกอดเอาไว้ก่อนจะจูบหน้าผากมนเป็นรางวัลสำหรับเด็กคนเก่ง รษารู้สึกอบอุ่นทั้งกายและหัวใจแค่นี้ก็เพียงพอแล้ว แม้ว่าพรุ่งนี้ต้องตื่นมาแล้วทั้งคู่ต้องแยกย้ายจากกันต่างคนต่างเดินไป
ในเส้นทางของตัวเองหรือไม่ก็ ถ้าจะให้น่าสงสารมากหน่อย รษาก็คงตื่นมาแล้วไม่เจอเขาตื่นมาแล้วพบว่าตัวเองนอนอยู่บนเตียงโดยไร้เงาของอีกคน
เซ็กซ์กับคนแปลกหน้ามันจบลงแล้ว และรษาก็เผลอหลับไปในอ้อมกอดของเขาทั้งน้ำตา มันไม่ใช่น้ำตาของความเสียใจ รษาไม่ได้เสียใจแค่รู้สึกว่าจากนี้ก็คงต้องยอมรับกับความรู้สึกโดดเดี่ยวเหมือนเดิม
รษารู้สึกขอบคุณเขาจากใจจริง ๆ ที่สักครั้งในชีวิตของรษาจะได้สัมผัสกับความรู้สึกอบอุ่นแบบนี้ ถ้าไม่ใช่คืนนี้ ก็ไม่รู้ว่าชีวิตนี้รษาจะมีสิทธิ์ได้สัมผัสมันไหม เพราะการใช้ชีวิตคู่เป็นสิ่งที่รษากลัวมากที่สุด
ศัลยแพทย์หนุ่มเห็นเด็กตัวเล็กร้องไห้และหลับไปในอ้อมกอดของเขา ก็มีความรู้สึกมากมายก่อเกิดขึ้นในหัวใจ เขาเอื้อมมือซับน้ำตาให้แผ่วเบาในใจก็รู้สึกสงสาร
ไม่รู้ว่าเด็กคนนี้โตมาแบบไหนแต่เขาสัมผัสได้ว่ารษาต้องมีเรื่องราวเจ็บปวดในอดีตที่มันฝังใจอยู่แน่ ๆ แค่เขาไม่รู้ว่าเรื่องอะไรก็แค่นั้น เขากระชับอ้อมกอดร่างบางเอาไว้และคล้อยหลับไปในที่สุด
งืมมมมมม แบบ นิยายแบบแชทมันยากจริง ๆ แหล่ะค่ะ หรืออาจจะเพราะ เคยชินกับการบรรยายไปแล้วก็ไม่แน่ใจ ขออภัยในส่วนนี้ด้วยนะคะ จะพยายามค่ะ
Name
Status
ก่อนหน้า
ถัดไป
a beauty 🥀 #ZeeNuNew
ใหม่ไปเก่าCapture Chat Story
แชร์
ทวีต
Line it
“มาเป็นคนแรกที่โดเนทให้กำลังใจนักเขียนกันเถอะ”
