กระผมชื่อ เธียรวัฒน์ จุดประสงค์ของการเขียนเรียงความนี้คือการง้อแฟนสุดที่รักของผม
จึงเขียนเรียงความฉบับนี้ขึ้นมา
ณ วันที่28 เดือนธันวาคม พ.ศ 2568
ผมได้พูจาและทำตัวเลวๆใส่แฟนของผม โดยไม่ได้คิดให้ดี แถมผมยังสนใจแต่งานจึงไม่มีเวลาอยู่กับแฟนของผม เขาจึงไปอยู่กับเพื่อนสนิทของเขาพอผมกลับมาถึงบ้าน ผมหาแฟนผมไม่เจอเลยแชทไปถามและพูดจาหมาๆใส่แฟนของผม เมื่อแฟนผมกลับมาผมด่าเขาไป ตอนนั้นเขายังไม่ได้โกรธมาก หลังจากนั้นพอเขาอาบน้ำเสร็จเขาก็เข้าไปนอนในห้องของเขา ผมจึงถามไปว่าทำไมไม่นอนห้องผม หลังจากนั้นเราสองคนก็ทะเลาะกัน แฟนของผมได้บอกเลิกผม แต่ผมไม่อยากเลิก เขาจึงให้ผมเขียนเรียงความนี้มาง้อ สุดท้ายนี้อยากบอกคุณแฟนของผมว่า
กลับมาหาเค้าเถอะน้าๆๆ พี่ผิดไปแล้ว พี่ขอโทษ
พี่อยากกอดรินแล้วหายงอนนะ
คิดถึงงานแต่งเราไหม เธอชอบดอกไม่แบบไหนจะไว้ในงานแต่งของเรา ไม่ต้องห่วงมีพี่อยู่ทั้งคน
หายงอนได้ไหม นะๆๆ
Capture Chat Story

ทุ่งดอกไม้ของเธอ| ริชหนิง

ใหม่ไปเก่า

