ขอบคุณคุณไรท์มากเลยนะคะที่เขียนเรื่องราวหลากอารมณ์ความรู้สึกให้อ่านมาอย่างยาวนานจนผูกพันธ์กับพวกตัวละครรวมถึงพวกคุณไรท์ด้วย

ขอบคุณมาก สำหรับเรื่องราวดีๆที่เเต่งออกมานะคะ

ขอบคุณสำหรับเรื่องราวของพี่ตุลย์และหมอรันนะคะ สนุกมากๆเลยพาร์ทสืบสวนคือเข้มข้นถึงใจจริงๆ พาร์ทที่ทั้งสองตัวละครได้พักผ่อนก็เหมือนคนอ่านได้พักหายใจจากการสืบคดีไปด้วยเลย5555555

จะคอยติดตามเรื่องต่อๆไปของไรท์นะคะ ♡♡♡

แงงงงชอบมากๆเลยขอบคุณ​ไรท์ที่เขียนนิยายเรื่องนี้ให้อ่านนะคะส่วนตัวชอบแนวสืบสวน​ฆาตกรรม​มากแถมเป็นยูริอีกคือขิตเลยอยากอ่านตอนพิเศษแน้ววววเล่มสองมาส่งเลยได้มุ้ยยยยย

เหนือความคาดหมายมาก ที่พี่ติณเป็นฆาตกร ไม่คิดว่าจะเป็นพี่ติณ เป็นนิยายแนวสืบสวนเรื่องแรกที่ทำเหมือนได้อยู่ในเหตุการณ์นั้นๆ  ครอบครัวเตชะโกมล มีแต่คนที่คาดไม่ถึงเลยจริงๆ 

ไม่รู้จะเริ่มชมจากตรงไหนดีค่ะ ไม่ว่าจะเนื้อเรื่องหรือข้อมูลต่างๆที่เขียนมา ทุกอย่างโดยรวมในเรื่องนี้ดีมากๆ ชนิดที่ว่าไม่เคยอ่านเรื่องแบบนี้ตากที่ไหนมาก่อน ดึงความรู้สึกเราไปหมดเลย ฉากสุดท้ายร้องไห้อยู่ตั้งนานเพราะสงสารพี่ตุลย์ แงงงง ขอบคุณไรท์เตอร์ทั้งสองมากๆนะคะ ขอให้ทั้งคู่มีความสุขมากๆ สุขภาพร่างกายแข็งแรง สุดท้าย เราภาวนาให้เรื่องนี้ได้ทำเป็นซีรีย์ฉายบนจอโทรทัศน์นะคะ ♥️♥️

ในที่สุดก็เดินทางมาถึงตอนจบแล้ว ติดตามมาตั้งแต่ตอนแรกๆ รู้สึกใจหายมากๆเลยค่ะ รอคอยให้คุณไรท์มาอัพทุกอาทิตย์เลย ช่วงแรกๆที่ไม่ได้ลงทุกอาทิตย์ก็ใจแทบขาด5555 ตอนสุดท้ายนี่ทำเราน้ำตาไหลเลยค่ะ สงสารพี่หมวดตุลย์มาก พี่เค้าเป็นคนดีมาก แต่กลับต้องเจอเรื่องราวเลวร้ายขนาดนี้ในชีวิต อยากเห็นพี่ตุลย์มีความสุข เค้าเป็นคนที่สมควรได้รับความรักและความสุขจริงๆค่ะ ไม่อยากให้เค้าต้องมารู้สึกผิดในสิ่งที่ตัวเองไม่ได้ก่อ หวังว่าเวลาจะช่วยเยี่ยวยาทั้งน้องหมอรันและพี่ตุลย์ ให้กลับมาอยู่ด้วยกันได้นะคะ เรารู้สึกผูกพันธ์กับตัวละครในเรื่องนี้มาก อาจเพราะไรท์ปูเรื่องมาแบบค่อยๆเป็นค่อยๆไป ค่อยๆพัฒนาความสัมพันธ์ของพวกเค้า มีช่วงที่จีบกัน หวานกัน ทะเลาะกัน เหมือนเค้ามีชีวิตจริงๆ พอถึงตอนจบแล้ว เรารู้สึกใจหายไปเลยค่ะ

ส่วนไอ้พี่ติณก็จิตใจโหดร้ายอำมหิตมาก ไม่รู้สึกสำนึกหรือเสียใจอะไรใดใดทั้งนั้น แถมตัวเองยังได้ตายแบบสบายๆอีก หึ!! คิดแล้วก็ยิ่งสงสารพี่ตุลย์ อยากกอดปลอบ

ร้องไห้อุ๋งอิ๋ง หน่วงในใจมากเลยอะ อย่างน้อยพี่ติณห์ก็ไม่เคยเสียใจเลยที่ได้ทำหน้าที่พี่ชายมาตลอดอะเนอะ ความรู้สึกหลากหลายมาก คือเราอ่านมาถึงช่วงนึงแล้วก็พักไว้ กะเอาไว้อ่านทีเดียวเยอะๆ แล้วพอกลับมาอ่านให้จบสักทีมันก็แบบ เออ 5555 สะใจจริงๆ สมกับที่ดองมานาน อ่านทีเดียวแล้วมันโบ้มมาหมดเลย อารมณ์ทุกอย่าง 5555 นักเขียนทั้ง 2 คนสุดยอดมากคับ เก่งมากๆๆๆๆ เขียนออกมาให้เราเข้าถึงอารมณ์ตัวละคร เหตุการณ์ และสถานที่ต่างๆได้สุดยอดมาก รอติดตามผลงานอื่นๆนะค้าบ ❤️❤️

เป็นบทสรุปที่สมเหตุสมผลที่สุดแล้วปล่อยให้เวลาทำหน้าที่เยียวยากันไป

ขอบคุณมากๆค่ะที่ทุ่มเททำผลงานออกมาดีมากๆ

หวังว่าฝันจะเป็นจริงอย่างเห็นเป็นซีรีย์จัง

จบแย้วววว เป็นการเดินทางที่ยาวนาน ยาวตั้งแต่จำนวนตอน และเนื้อเรื่องในแต่ละตอน ที่ถูกวางพล็อต ถูกแต่ง ถูกกลั่นกรองออกมาอย่างดีมากๆ ดีจนคนอ่านสามารถอินไปกับเนื้อเรื่อง และเข้าถึงความรู้สึกของตัวละครได้อย่างง่ายๆ พออ่านมาถึงตอนจบก็รู้สึกว่าเวลามันผ่านไปเร็วเหมือนกันนะ หมวดหมอจะอยู่ในใจไปอีกนานเลย ขอบคุณคุณไรท์ที่แต่งนิยายดีๆ และมอบความสนุกและความสุขให้เหล่ารีดเดอร์ตลอดมา จะรอตอนพิเศษและผลงานเรื่องใหม่นะ

ช็อคมากค่ะกับเรื่องพี่ติน ถ้าเราเปนพี่ตุลคงรับไม่ไหว

แล้วก็กับหมอรันคงสุ้หน้าไม่ติดไปเลย

ค่อนข้างเศร้าเลยตอนจบ แต่ในความเปนจิงก้เข้าใจได้

จบแบบพระเอกนางเอกมากกก ต้องมีตอนพิเศษเยอะๆอะบอกเลย มันยังไม่บริบูรณ์อ่ะ อยากรู้ไอ้พี่ตุลย์หลังจากทิ้งน้องไปทำใจได้ยัง มีชีวิตยังไง ไปทำไรมาดูสดใสวัยรุ่นขึ้นถนัดตานะ (ถ้าเทียบกับหมวดผู้เคร่งขรึมนั่งร้องไห้กับคดีล่าสุด) แต่เคลียร์ปมดีมากค่ะ คนร้ายไม่ได้กลับใจ ไม่สำนึก ทรยศน้องตัวเองสุดๆ สมเหตุสมผลดีอะ ไม่ค่อยเคยเจอตัวละครที่ตอนแรกทำให้คนรักแล้วตอนหลังทำให้ดิ่งได้ขนาดนี้ แต่ลึกๆก็แอบสงสารพี่ติณอยู่ดีอ่ะ เพราะมันก็มีหลายสิ่งหลายอย่างกระตุ้นให้เค้าเป็นคนแบบนี้

สุดท้ายก็ต้องจากสินะ

สวัสดีค่า อยากสอบถามว่านิยายเรื่องนี้จะมีไปลงที่หน้างานงานหนังสือมั้ยอ่ะคะ🥺🥺

พี่ตุลย์คือน่าสงสารมากจริงๆ จะต้องแหลกสลายขนาดไหนกันน่ะ

ๅไรท์งับ จบตรงนี้เลยบ๋

สงสารพี่ตุลย์ สงสารทั้งคู่เลย ไรท์แต่งดีมาก

อยากจะขอบคุณมากๆๆจากใจจริง(มันพูดไม่ออก555)เป็นนิยายที่เขียนได้ดีมากๆๆส่วนตัวได้ดูหนังที่ไรเตอร์ได้บอกไว้มาก่อนแล้ว และพอได้มาอ่านคือแบบจนจบ มันรู้สึกประทับใจมากมันดีมากๆๆจนไม่สามารถอธิบายได้เลย ขอบคุณมากๆเลยที่เขียนเรื่องนี้มาเป็นอิดเรื่องที่รู้สึกชอบมากจริงๆรักหมวดตูลย์และหมอรันมากๆ และเป็นเรื่องที่อ่านแล้วร้อวไห้หนักมากเลย มันมีบางอยางสท้องถึงตัวเองว่าต้องยอมรับความเป็นจริงให้ได้ แบบที่หมวดตูลย์ทำ และก็ขอบคุณมากๆๆนะค่ะทีาเขียนนิยายที่ดีมากๆแบบนี่มาหวังว่าจะได้มีผลงานเรื่องอืนมาอิกนะค่ะ(อยากให้เรื่งนี่ได้เป็นซีรีส์จังค่ะ)

เป็นตอนจบปลายเปิดที่ดีมากๆ คิดต่อกันเอาเองสิ5555555555 แต่ตอนนี้เศร้าจริงสงสารและเข้าใจตุล รันก็เข้าใจดีแต่คนมันรักอะมันเลิกรักก็ไม่ได้เลิกรู้สึกก็ไม่ได้สุดท้ายก็ปล่อยให้เวลาทำหน้าที่ค่อยๆเยียวยาหัวใจที่บอบช้ำ พบกันใหม่อาจจะรักกันหรืออาจจะเป็นแค่พี่น้องที่ดีต่อกันก็ได้หมด เรื่องราวเลวร้ายได้ผ่านไปแล้วจริงๆแต่มันไม่มีทางใดที่จะทำให้กลับมาเหมือนเดิม จะเสแสร้งแกล้งลืมสิ่งที่ผ่านมาไปได้นานแค่ไหนสุดท้ายมันก็ต้องคอยมาลบกวนจิตใจ ความจริงชีวิตมันก็มีบางเรื่องที่ไม่สามรถสมหวังได้ ยอมรับแล้วเดินต่อไปดีกว่า

เป็นนิยายอีกเรื่องหนึ่งที่จบแล้วเราใจหายค่ะ ติดตามมานานตั้งแต่ตอนแรกถึงตอน40 จนรู้สึกผูกพันกับตัวละครมากๆ ขอบคุณที่เขียนนิยายเรื่องนี้ขึ้นมานะคะ อ่านแล้วรับรู้ได้เลยว่าตั้งใจแล้วก็หาข้อมูลมาหนักขนาดไหน เรื่องนี้จะอยู่ในใจเรา แล้วก็จะเป็นกำลังใจและติดตามผลงานของคุณไรท์ทั้งสองคนต่อไปค่ะ 🤍

หน่วงสุดๆสงสารตุลย์มาก

คนที่น่าสงสารและเห็นใจที่สุด คือพี่ตุล ตั้งแต่เด็กแม่ทิ้ง พ่อไม่รับ ทำงานก็โดนเหยียด พี่เป็นฆาตกร พ่อโกงคดี จะทนรับเรื่องที่ตัวเองไม่ก่อแต่รับผลทั้งหมด น้องรันอย่ายอมแพ้ทิ้งพี่ตุลไปหาใครนะ อยู่เป็นกำลังกายกำลังใจให้พี่ตุลนะ

ตราตรึงในใจ

เราชอบนิยายเรื่องนี้มากๆเลยค่ะ ขอยกให้เป็นที่หนึ่งในใจเลย ขอบคุณคุณนักเขียนมากๆเลยนะคะที่เขียนเรื่องนี้ขึ้นมา จะคอยติดตามผลงานต่อไปเรื่อยๆเลยค่ะ

นิยายก็ต้องมีตอนจบ ขอบคุณมากๆ นะคะ สำหรับเรื่องราวดีๆ ที่เขียนไว้ให้อ่าน ขอบคุณอีกครั้งจากใจ