Gift ของขวัญที่ดีที่สุด sanji x zoro
WARNING:เนื้อหาในแฟนฟิคชั่นเป็นเพียงจินตนาการของผู้เขียน ไม่เกี่ยวข้องกับเนื้อเรื่องจริง โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน
วันนี้สำหรับโรโรโนอา โซโล ก็เป็นเหมือนเฉกเช่นทุกๆวัน สมาชิกในเรือทุกคนตื่นมาก็ต่างทำหน้าที่ของตัวเอง ไม่มีอะไรพิเศษไปกว่าปกติ ส่วนตัวเขาก็เอาแต่นอนอู้อยู่บนดาดฟ้าเรือ
"โซโล"
เสียงซันจิปลุกเขาจากผวัง โซโลลืมตาตื่นขึ้นอย่างช้าๆก่อนจะมองไปยังผู้ที่มาปลุกตน
"อะไรเจ้าคิ้วม้วน"
"แกนะ ฉันอุตส่าห์เรียกแกดีๆ"
"มีอะไรก็พูดๆมา"
"วันนี้อยากกินอะไรเป็นพิเศษหรือเปล่า"
"หื้ม" โซโลยกคิ้วเชิงสงสัยว่าทำไมอีกคนถึงถามตนแบบนั้น เพราะปกติซันจิจะถามแต่พวกผู้หญิงในเรือว่าอยากกินอะไร พร้อมสายตาที่กลายเป็นรูปหัวใจ ทำไมวันนี้ถึงมาถามเขากัน
ในเมื่อเจ้าตัวเลือกมาถามเขาเป็นพิเศษ เขาก็จะไม่ปฏิเสธ
"งั้นฉันขอ-"
"เนื้อ!"
โซโลยังพูดไม่ทันจบก็มีเสียงของคนที่ได้ชื่อว่าเป็นกัปตันเรือลำนี้แทรกขึ้นมาเสียก่อน
"ลูฟี่ ซันจิมันถามฉันนะ" โซโลไม่ยอมที่กัปตันตอบของที่ตัวเองอยากกินแทนของตน
"แหมโซโล ก็เค้าอยากกินเนื้อนี่~" ลูฟี่พูดพรางเอามือหยืดแก้มของโซโลเล่น
ซันจิเห็นกัปตันเรือมาหยืดแก้มคนของตัวเองเล่นก็รู้สึกไม่พอใจ แต่ก่อนที่ตัวเองจะไปดึงมือลูฟี่ออก โซโลก็ปัดมือของกัปตันทิ้ง
"แกมันก็อยากกินเนื้อทุกวันนั้นแหละ"
ลูฟี่ยิ้มอย่างไม่สนใจคำพูดอีกคน
"วันนี้มาฉลองกันเถอะ"
"หาเรื่องฉลองเหมือนทุกวันอีกแล้วสินะ"
"ไม่เหมือนซะหน่อย"
"ก็วันนี้เป็นวันเกิดโซโลนี่"
โซโลรู้สึกแปลกใจที่ลูฟี่จำวันเกิดของตนได้ นึกว่าจะสนใจแต่เนื้อเพียงอย่างเดียว
งั้นที่ซันจิมาถามก็…จะให้ของขวัญวันเกิดเราหรอ
คิดได้ดังนั้นคนผมเขียวก็มองคนผมเหลืองด้วยสายตาประมาณว่า นายจะทำอาหารเป็นของขวัญวันเกิดฉันหรอ ซันจิเมื่อถูกจับได้ก็หันหน้าไปทางอีกทางหนึ่ง
วันนี้เป็นวันเกิดของโซโล เขาเลยตั้งใจว่าจะทำอาหารที่มันอยากกินให้ แต่ลูฟี่ดันมาทำผิดแผนเสียก่อน แต่ไม่เป็นไรอย่างน้อยกัปตันก็เอ่ยปากบอกแล้วว่าจะจัดงานวันเกิดให้โซโล
ตอนแรกนึกว่ามีเขาเพียงคนเดียวที่จำวันเกิดโซโลได้ แต่เขาคิดผิด
ทุกคนบนเรือจำได้ แม้จะทำท่าทางเหมือนไม่สนใจ แต่ก็แอบทำลับๆล่อๆเพื่อที่จะเตรียมของขวัญให้คนของเขา
ถึงจะบอกว่าแอบก็เถอะ มันก็โจ่งแจ้งอยู่ดี คงมีแค่โซโลที่ดูไม่ออกว่าพวกเรากำลังเตรียมงานเซอร์ไพรส์ให้
แต่ความลับก็ถูกเปิดเผยโดยลูฟี่ ทำให้งานที่พวกเราแอบเซอร์ไพรส์กันล้มไม่เป็นท่า
หน้าที่ของซันจิคือการทำอาหารในงานเลี้ยง เหลือแค่รอเนื้อหมักได้ที่ก็เสร็จแล้ว เขาเลยเลือกที่จะไปเดินเล่นรอ
ซันจิเดินไปดูสถานที่จัดงานวันเกิด เห็นอุซุปกำลังตัดกระดาษเพื่อตกแต่ง คนอื่นก็ช่วยกันจัดของต่างๆ
เขาที่ไม่มีอะไรทำก็เข้าไปถามผู้หญิงสองคนภายในเรือว่า
"คุณนามิกับโรบิ้นจังจะให้ของขวัญอะไรกับเจ้าโซโลมันหรอครับ"
คุณนามิบอกว่าจะให้ของขวัญโซโลโดยการยกหนี้ให้ แต่ตอนพูดคือกัดปากพูด คิดว่าพอถึงเวลาจริงคงให้อย่างอื่น ส่วนโรบิ้นจังเห็นว่าจะให้หนังสือโบราณคดี เขาคิดว่ามันน่าจะกลายเป็นหมอนของโซโลมากกว่าที่มันจะเอาไปอ่าน
ตกเย็นถึงเวลาที่งานเลี้ยงจะเริ่มขึ้น
งานทุกอย่างถูกจัดเสร็จอย่างเรียบร้อยและสวยงาม ที่กำแพงติดลูกโป่งอักษรเป็นประโยคว่าHBDzoro สีของงานจัดตามสีที่เจ้าตัวชอบก็คือสีเขียว ขาดเพียงอย่างเดียวคือ เจ้าของงาน
ไปไหนของมัน
ตอนนี้เจ้าของวันเกิดกำลังนอนลอยตุ๊บป่องอยู่ในอ่างน้ำขนาดใหญ่ หน้าของโซโลแดงมาก เพราะเขาแช่น้ำร้อนอย่างนี้มาค่อนข้างนานพอสมควร
ไม่ใช่ว่าโซโลไม่รู้ว่าทุกคนกำลังรอให้เขาไปงานเลี้ยง เขาแค่กำลังหลีกเลี่ยง โซโลไม่ชินที่มีคนมาจัดงานให้ สำหรับโซโลวันเกิดก็เป็นแค่วันที่เขาเกิดมา ไม่ได้มีอะไรหรือรู้สึกตื่นเต้นเป็นพิเศษ พอมีคนมาจัดงานให้ เขาก็ไม่ชิน ไม่รู้จะทำตัวยังไง
ขณะที่โซโลกำลังคิดอะไรไปเรื่อย ซันจิก็ออกมาตามหาเจ้าของงานอย่างโซโล
ไม่รู้ว่าทำไมเวลาโซโลหาย ซันจิมักจะเป็นคนแรกที่หาโซโลเจอเสมอ ครั้งนี้ก็เช่นกัน
"โซโลนายแช่น้ำอยู่หรอ"
"อืม" โซโลตอบอย่างอิดโรย น้ำร้อนคงเริ่มทำฤทธิ์กับเขาแล้ว คนผมเขียวเลยตัดสินใจที่จะลุกออกจากอ่างเพื่อไปร่วมงาน เป็นจังหวะเดียวกับที่ซันจิเปิดประตูเข้ามา เพราะได้ยินเสียงอีกคนอ่อนแรงเลยนึกว่าเป็นอะไรไป
ตรงหน้าซันจินั้น มีเรือนร่างที่แม้จะออกกำลังอย่างหนักก็ยังไม่ตัวใหญ่มาก มีกล้ามเนื้อพอประมาณให้รู้ว่าเป็นคนแข็งแรง ผมสีเขียวที่เริ่มยาวเพราะไม่ได้ตัดมานาน หูข้างซ้ายมีต่างหูสีทองส่ายไปมาตามการกระทำของเจ้าของ โซโลปกติก็มักจะใส่เสื้อผ้าที่โชว์หน้าอกและเรียวขานิดหน่อยอยู่แล้ว ทำให้บางส่วนที่อยู่นอกร่มผ้ากลายเป็นสีแทนตัดกับผิวสีขาวของตน ทุกอย่างที่เอ่ยไปนั้น มันลงตัวมาก เวลาที่อยู่บนตัวของคนๆนี้
ภาพตรงหน้าทำให้เลือดกำเดาไหลออกจากจมูกของซันจิอย่างไม่รู้ตัว
"ซันจิ แกเลือดไหล"
"ไปให้ช็อปเปอร์ตรวจหน่อยไหม" ด้วยความหวังดีโซโลเห็นเพื่อนร่วมเรือเลือดไหล เลยจะไปช่วยประคอง
"ไม่ต้อง ฉันไปรอที่งานนะ" ซันจิเห็นอีกคนจะเดินมาหาตนด้วยสภาพที่ไม่ใส่อะไรเลย ก็เอ่ยห้ามแล้วขอตัวไปก่อน ก่อนที่เขาจะเป็นลมอยู่ตรงนั้น
ฟิ้ว ปัง
เสียงพลุถูกยิงเหนือขึ้นไปบนท้องฟ้าตอนกลางคืน แสงสีต่างๆจากตัวพลุระเบิดออกมาเป็นแสงที่คล้ายดอกไม้บาน เพียงแค่มันอยู่บานบนฟ้า พลุนี้อุซปเป็นคนทำให้
คืนนี้เป็นคืนที่พระจันทร์เต็มดวง ทุกคนฉลองวันเกิดให้กับโซโล ต่างคนก็ทยอยกันให้ของขวัญพร้อมกับคำอวยพร พอให้กันเสร็จก็เป็นหน้าที่ของกุ๊กที่ต้องเอาอาหารมาเสริฟ
อาหารหน้าตามากมายที่น่าลิ้มลองถูกนำมาเสริฟที่โต๊ะ เมนูหลักวันนี้เป็นเมนูที่โซโลชอบกินก็คือข้าวขาวกับเนื้อเจ้าทะเลที่กินคู่กับเหล้าได้
งานเลี้ยงดำเนินไปเรื่อยๆจนถึงค่ำคืน โซโลปลีกตัวออกมา เมื่อเห็นทุกคนหลับไหลกัน
โซโลเดินมาถึงท้ายเรือ ยืนเหม่อมองไปยังท้องฟ้าที่มืดมิดแต่สว่างไสวได้เพราะดาวบริวารเพียงดวงเดียวของโลก
"คืนนี้พระจันทร์สวยดีเนอะ"
โซโลหันไปมองตามเสียงของอีกคน เห็นคนผมเหลืองยืนพิงกำแพงในมือถือบุหรี่ ทั้งสองสบตากันก่อนที่ซันจิจะเลือกหลบสายตาโดยยกมือข้างที่ถือบุหรี่ขึ้นมาสูบ โซโลเห็นอีกคนหลบสายตาก็หันกลับไปมองท้องฟ้าตามเดิม ก่อนจะพูดว่า
"พระจันทร์ก็สวยมากตั้งนานแล้ว"
ซันจิไม่รู้ว่าโซโลเข้าใจความหมายของประโยคที่ตัวเองพูดออกมาไหม แต่เขาจะถือว่าเราใจตรงกัน
"แล้วนายจะให้ของขวัญอะไรฉันหรอ"
"นายอยากได้อะไรจากฉันล่ะ"
"หัวใจของนาย"
"ได้ไปนานแล้ว"
"ไม่เห็นบอก" โซโลหันไปถามอีกคน
"ก็ไม่นึกว่าแกจะโง่ขนาดนี้"
ทั้งสองคนมองหน้ากันอีกครั้ง ครั้งนี้ซันจิเลือกที่จะเดินเข้ามาหาโซโลก่อน ทั้งคู่มองตากันอยู่นาน
"ฉันจะท้องแล้วนะ" โซโลเอ่ยขัดเพราะไม่เห็นว่าอีกคนจะทำอะไรตนเสียที นอกจากจ้องตากัน
"ถ้าแกท้อง ฉันจะรับผิดชอบเอง"
"แกลองไม่รับผิดชอบสิ- จุ้บ"
ซันจิไม่รอให้อีกคนบ่นตัวเองเสร็จ รีบฉวยโอกาสสัมผัสไปที่ปากของคนตรงหน้า
"ฉันให้ของขวัญแล้วนะ"
โซโลเงียบไปสักพักใหญ่ ก่อนจะพูดขึ้นมาว่า
"เป็นของขวัญที่ดีที่สุดเลย"
"ขออีกทีได้ไหม"
"ได้ตลอด ของขวัญนี่เป็นของแกแล้ว"
สุขสันต์วันเกิดโซโลย้อนหลังด้วยยย
ประโยค'หัวใจของนาย' ทำไรท์นึกถึงเรื่องsugar sugar rune
ขอบคุณคนที่คอมเม้นให้เรานะคะ มีกำลังใจมากๆ🙇♂️
Name
Status
ก่อนหน้า
ถัดไป
#Allzoro_th
ใหม่ไปเก่าCapture Chat Story
แชร์
ทวีต
Line it
