canvas
Upload to Server | Delete from Server
html
โดย
เด็กคุณเซลีนส่งท้าย
โดย : Bbear97

warning: 0

sexually explicit scenes, 0

Dirty talk 0

โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน 0

 

 

sds

 

“เรียว” 0

 

“....” 0

 

“เรียว..” 0

 

หมับ! 0

 

“ฮืออ!” 0

 

ฟอดดดด 0

 

“หอมจัง อาบน้ำมาเหรอครับ” เรียวเดินออกมาจากความมืดคว้ากอดเข้าที่เอวบางจากด้านหลังพร้อมฝังจมูกลงแก้มนวลฟอดใหญ่ 0

เอริส่ายหน้าตอบ “แค่เปลี่ยนชุดกลัวเธอรอนาน” 0

“ทำไมตัวหอมจัง” เรียวกดจมูกสูดดมกลิ่นหอมจากตัวคนพี่ไล่ตั้งแต่ลำคอ ไหล่แคบจนไปถึงต้นแขนภายใต้เสื้อยืดสีขาวแบรนด์ดัง 0

“อื้อ หนวดเธอจิ้มคอ จั๊กจี้” ยามที่หนวดแข็งแรงสัมผัสเข้าที่ผิวบอบบางทำสะท้านไปทั้งร่าง 0

“จำสัญญาของเราได้ไหม” 0

“....” 0

“จำไม่ได้เหรอ” 0

“เดี๋ยวสิ ขอคิดก่อน” 0

.. 0

“ไม่ให้คิดแล้วครับ” 0

“อะไรกัน ยังไม่ถึงห้านาที” คนสวยพองแก้มขมวดคิ้วมุ่นก่อนมันจะแฟ้บเหมือนลูกโป่งลมหมดเมื่อโดนแรงจากปลายจมูกคนน้องกดหอมเข้าเต็มปอด 0

“คนขี้ลืมต้องโดนลงโทษ” 0

“อ๊ะ! ด.. เดี๋ยวสิ” 0

แขนเรียวคว้าเข้าที่ลำคอแกร่งตามสัญชาตญาณเมื่อร่างทั้งร่างถูกยกลอยขึ้นสูงเหนือพื้น เรียวอุ้มเขาในท่าเจ้าสาวพาเดินไปยังที่นอนที่อยู่ติดผนังกระจก 0

ซึ่งแน่นอนว่าในบ้านหลังนี้ติดตั้งเป็นกระจกทั้งหมด เป็นบ้านหลังเล็กตั้งอยู่ริมผาหลังบ้านของตระกูลเก่าแก่ชื่อดังอย่างมาร์ติเนซ 0

“ทำอะไร” เอริถามสามีเด็กที่กำลังก้มหน้าจูบข้อเท้าตัวเองด้วยความตกใจ 0

เรียวช้อนตามองเล็กน้อยก่อนจะกลับไปจูบข้อเท้าคนพี่เหมือนเดิม ส่วนเอริก็พยายามจะชักเท้ากลับแต่ก็โดนคนน้องตรึงไว้ด้วยมือข้างเดียว เรียวมือใหญ่กว่าเขามากและแน่นอนว่าข้อเท้าเล็กๆ ของเอริเขาก็สามารถกำมันได้ด้วยมือเดียว 0

“เรียว” 0

จุ๊บ 0

“ผมรักเอริ” ริมฝีปากหยักประทับลงที่ข้อเท้าเป็นรอบที่สามอย่างไม่นึกรังเกียจ คนพี่เป็นคนตัวหอมมาแต่ไหนแต่ไร มันเป็นสิ่งหนึ่งที่ทำให้เรียวรับรู้ถึงการมีอยู่ของอีกฝ่ายตลอดระยะเวลาที่อีกฝ่ายแอบมาหาเขา 0

“...” 0

จุ๊บ 0

“เอริของผม” จากข้อเท้าเลื่อนไปที่ปลีน่อง 0

“เรียว..” 0

จุ๊บ จากปลีน่องเลื่อนขึ้นไปที่ต้นขาสวยด้านใน 0

“ปืนรักพี่เอริ” 0

“...” 0

และสุดท้าย.. 0

จุ๊บ 0

“อื้อออ” ใบหน้าสวยเชิดหน้าหลับตา ครางกระเส่า 0

เรียวจูบลงที่ส่วนกลางกายน่ารักผ่านกางเกงผ้าตัวบาง เขาลูบมันอย่างหลงใหลก่อนจะควักเอามันออกมาจากกางเกงคนพี่ ส่วนน่ารักเริ่มแข็งขืนเมื่อโดนลูบ สัมผัสจากมืออุ่น 0

“เป็นอะไรครับ” ดวงตาคมแฝงความเจ้าเล่ห์จ้องมองอีกคนพร้อมยิ้มบางเหมือนตั้งใจแกล้งให้คนสวยกระเส่าเล่น 0

“อ่าส์..” 0

“ของเธอแข็งสู้มือปืนแล้ว อมให้นะครับ” 0

“ด.. เดี๋ยวว อึก” 0

ยังไม่ทันได้เอ่ยปากห้าม แก่นกายน่ารักก็โดนครอบครองโดยปากใหญ่มิดลำ เรียวอมแล้วดูดขึ้นจนแก้มตอบ ในจังหวะนั้นก็มีแวะเล่นลิ้นกับหัวบานหยัก แตะปลายลิ้นไขเข้ากับรูเล็กส่วนหัวเรียกเสียงกระเส่าพร้อมสะโพกมนยกขึ้นส่ายไปส่ายมาจนแทบคลั่ง 0

“อิ๊ อิ๊ ร.. เรียว” 0

“ปืน ผัวพี่ชื่อปืน” 0

“ป.. ปืน” 0

“ว่าไงครับเมีย” 0

“ฮ่าา อย่าล.. เลียแบบนั้น” มือเล็กพยายามดันหัวที่ซุกอยู่กับหว่างขาตัวเอง แต่ก็แค่นั้นเพราะยิ่งเอริขยับตัวหนีสัมผัสเท่าไร ความเสียวกระสันจากโพรงปากอุ่นก็ยิ่งดุดันมากยิ่งขึ้นเท่านั้น 0

“จะเสร็จเหรอ” 0

“อื้ออ ฮะ ฮะ” 0

ร่างบางกระตุกสั่นรุนแรง ปลดปล่อยน้ำหวานเต็มปากสามีเด็กอย่างห้ามไม่อยู่ ทั้งที่อากาศภายนอกหนาวเย็นจนมีไอน้ำเกาะเต็มกระจกแท้ๆ แต่เอริกลัลร้อนรุ่ม เหงื่อกาฬเกาะพราวตามกรอบหน้าและลำคอ 0

“เป็นไงครับ ผัวเด็กของพี่พอใช้ได้ไหม” 0

“สุดยอดเลยค่ะ” มือเล็กโอบประคองใบหน้าหล่อเหลาที่กำลังคร่อมร่างให้ก้มลงมารับจูบหวานเป็นรางวัล 0

“อืมม” 0

“รู้ยังว่าสัญญาอะไรไว้” เรียวผละจูบมองใบหน้าสวย ใช้นิ้วเกลี่ยหยาดน้ำใสที่เลอะปากจากการจูบอย่างอ่อนโยน 0

“น.. น้องชิโน่” คนพี่ตอบอย่างไม่เต็มเสียงมากนัก เสตามองไปด้านนอกแทนที่จะสบตากับคนรัก ถึงจะปากเก่งดูแรงๆ แต่เมื่อต้องเจอกับสายตาหวานเชื่อมจากคนที่แอบชอบมานานเอริก็ไปไม่เป็นเหมือนกัน 0

“หึ” เรียวกระตุกยิ้มมุมปาก “พี่พูดอะไร ผมไม่ได้ยิน” 0

“อย่ามาแกล้งนะ” 0

“เอ้า ไม่ได้ยินจริงๆ” 0

“ฮึ่ย! เธอขอน้องให้ชิโน่!” คราวนี้แมวดำตะโกนเต็มเสียงอัดหน้าคนขี้แกล้งไปเลย 0

ดูสิพูดจบก็ขมวดคิ้วเป็นปมเบะปากขึ้นงอนๆ น่าเอ็นดูน้อยซะที่ไหนแม่ชิโน่เนี่ย เมื่อแกล้งจนพอใจร่างสูงจึงขึ้นยืนพร้อมดึงคนพี่ให้ลุกขึ้นด้วย 0

“ไปครับ” 0

“ไปไหน พี่โป๊นะ” คนตัวเล็กเหลือเพียงเสื้อตัวเดียวมองสามีตาแป๋ว แถมยังเป็นเสื้อของเรียวด้วย เพราะเสื้อตัวเองเปรอะไปด้วยคราบน้ำกามที่พึ่งเสร็จกันไปเมื่อครู่ 0

“รู้ไหมพี่สวยที่สุดตอนไหน?” เรียวหันกลับไปถามร่างบาง ซึ่งก็ได้รับคำตอบเป็นใบหน้าสงสัยกับส่ายหัวด้วยความไม่มั่นใจกลับมา 0

“ตอนไม่มีเสื้อผ้าอยู่บนตัวพี่ไงครับ คนสวย” 0

“...” 0

“ไปครับ” 0

“ป.. ไปไหน” 0

“ไปทำให้ปืนเป็นของพี่เซลีนคนเดียว” 0

“...” 0

 

ไม่ไหว 0

 

สู้ไม่ไหวหรอก ปืนเวอร์ชันแพรวพราวขนาดนี้น่ะ 0

 

ต่อให้เป็นเอริที่ได้ชื่อว่าเป็นตัวแม่ก็สู้ไม่ได้ 0

 

แค่สายตาเจ้าชู้ที่ใช้มองมาก็ทำเอาเอริอยากแปรสภาพเป็นของเหลวไหลลงไปกองกับพื้นให้รู้แล้วรู้รอด 0

 

 

เรียวเดินจูงมือเล็กในสภาพที่มีเพียงเสื้อยืดตัวใหญ่ของเขาตัวเดียว ความยาวของมันปิดแก้มก้นอวบอั๋นได้พอดี เขาพาคนพี่ขึ้นมายังชั้นดาดฟ้าของบ้านโดยมีผ้าแพรสีไวน์แดงปิดตาอีกฝ่ายอยู่ เมื่อคนนำทางหยุดเอริจึงต้องหยุดตามไปด้วย 0

“ถึงแล้วเหรอ” 0

“ครับ” 0

เอริเม้มปากเมื่อรู้สึกได้ว่าคนด้านหน้ากำลังทำอะไรบางอย่าง แม้จะมองไม่เห็นแต่นั่นก็ทำให้เขาตื่นเต้นจนเผลอจิกมือเข้ากับมือใหญ่ และเรียวก็รับรู้ถึงความรู้สึกพวกนั้นทั้งหมด ทั้งหัวใจที่เต้นระส่ำดังจนเขาได้ยิน ไหนจะมือที่ชื้นเหงื่อของคนพี่นั่นอีก 0

“ตื่นเต้นเหรอครับ” 0

“อื้อ” 0

“ปืนจะเปิดตาแล้วนะ” 0

“ค่ะ” 0

สิ้นเสียงตอบรับผ้าแพรแวววับก็คลายลง เอริค่อยๆ ลืมขึ้นมองสิ่งที่อยู่ตรงหน้าด้วยใจที่เต้นไม่เป็นจังหวะ และสิ่งแรกที่เขาเห็นคือใบหน้าหล่อเหลาของสามีเด็กกำลังยืนส่งยิ้มหวานให้ 0

เบื้องหลังของเรียวมีดอกกุหลาบสีแดงจัดเป็นช่อในแจกันขนาดใหญ่วางสลับซับซ้อนกันคละเคล้ากับลูกโป่งรูปหัวใจสีแดงและมีตัวอักษรวางเรียงกันเป็นคำว่า 'WILL YOU MARRY ME' 0

“แต่งงานกับพ่อของชิโน่นะครับคนสวย” เรียวคุกเข่าลงตรงหน้าพร้อมแหวนแต่งงานที่เขาเตรียมไว้ 0

“พี่รักปืนนะ” เอริมองแหวน ก่อนจะมองหน้าคนที่เขาหลงรักมานาน บอกรักออกไปทั้งน้ำตา เป็นน้ำตาแห่งความดีใจและความสุขจนล้น 0

“ปืนรักพี่ครับ มาเริ่มต้นครอบครัวของเราด้วยกันนะ” 0

“อื้ออ ครอบครัวของเราสองคน” 0

แหวนเพชรเม็ดงามถูกสวมให้คนสวยตรงหน้าอย่างบรรจงเหมือนความรักที่เขามอบให้คนพี่ เป็นความรู้สึกที่เรียวตั้งใจที่จะรักและตั้งใจที่จะดูแลคนพี่ไปตลอดชีวิตที่เหลืออยู่นี้ 0

“จะตอบตกลงแค่ปากไม่ได้นะครับ คนสวยต้องทำสัญญาเป็นลายลักษณ์อักษรให้พวกเราด้วย” 0

“พวกเรา?” เอริเลิกคิ้วสงสัย 0

เรียวหยิบกระดาษจากกระเป๋ากางเกงก่อนจะคลี่มันออก บนกระดาษเป็นรูปวาดดินสอไม้มีคนสามคนยืนจับมือกันและมีดวงอาทิตย์กำลังยิ้มพร้อมข้อความเขียนกำกับใต้พระอาทิตย์ดวงนั้นว่า 'น้องชิโน่'  0

พ่อของชิโน่ 0

ปารวัฒน์ พีรกิจเดชา  0

ชิโน่ 0

ด.ช. ทาชิโน่ คิรันการ์น พีรกิจเดชา 0

แม่ของชิโน่ 0

...... 0

เอริยิ้มกับภาพและข้อความบนกระดาษ “ลูกเขียนภาษาไทยได้ด้วยเหรอ” 0

“พ่อของลูกสอนเองครับ ฝึกกันนานเลยนะ” 0

“น่ารักจัง” 0

“ถึงคราวแม่ของลูกแล้วครับ ว่าไง ตกลงรึเปล่า” 0

เอริเงยหน้ามองเรียวที่ยื่นดินให้ เป็นแท่งเดียวกันกับที่ลูกใช้วาด ซึ่งเขาก็ใช้มันเซ็นชื่อตัวเองลงไปในกระดาษรูปวาดของลูกด้วยเช่นกัน 0

“อื้อ แม่ของลูกตกลงค่ะ” เอริบรรจงเขียนชื่อนามสกุลบนเส้นที่ลูกชายขีดไว้ให้ด้วยรอยยิ้มกว้าง 0

 

..เซลีน เอริริน พีรกิจเดชา.. 0

 

sds

 

พวกเราสี่คนได้ทำสัญญาจดทะเบียนว่าจะเป็นครอบครัวกันตลอดไปแล้ว 0

 

 

 

 

3 ปีต่อมา.. 0

 

“ทาชิโน่” 0

“ครับก้าซังคนสวย” รอยยิ้มเหมือนผู้เป็นพ่อเดินยิ้มแป้นมาแต่ไกล 0

“ก้าซังให้หนูดูน้องใช่ไหม” 0

“ค้าบบ พี่ดูน้องดีมากเลยนะก้าซัง เป็นพี่ชายที่สุดยอดสุดๆ” อวยยศให้ตัวเองเสร็จก็ยิ้มตาสระอิ ยืนกอดอกภูมิใจพร้อมยักคิ้วโชว์ก้าซังไปหนึ่งที 0

บนหัวมีหน้ากากอุลตร้าแมนส่วนในมืออีกข้างก็ถือดาบของเล่นที่ลุงๆ เพื่อนของพ่อซื้อมาฝากจากทั่วสารทิศ เรียกได้ว่าไปเหยียบแผ่นดินไหนก็จะต้องซื้อของเล่นจากประเทศนั้นๆ มาฝากหลานชายตลอด นี่ยังไม่นับรวมตายายและญาติพี่น้องฝั่งตากับยายอีก แทบจะไม่มีที่เก็บ 0

เอริถอนหายใจเฮือกใหญ่ เรียวนิ้วชี้ไปที่หัวกลมของลูกน้อยวัยสองขวบเศษ 0

“ทำไมกางเกงในลายอุตร้าแมนปล่อยแสงถึงไปอยู่บนหัวน้อง?” 0

ชิโน่มองตามที่มารดาชี้ ยิ้มแหยะๆ ให้ก่อนจะทำปากจู๋ “ก็ไอมิอยากเป็นมอนสเตอร์หมูนี่ครับ” 0

“ส่วนตัวเองเป็นอุลตร้าแมนปราบมอนสเตอร์อีกที” 0

“ใช่แล้ว คนสวยพูดถูกต้องทุกอย่าง” ชิโน่ไม่พูดเปล่า เจ้าเด็กซนฟันดาบโชว์แม่ไปอีกหนึ่งสเต็ป แต่ยกดาบฟันยังไม่ถึงครึ่งทางก็โดนเสียงที่สามขัดจังหวะจนต้องชะงักค้างกลางอากาศ 0

“หนูยักเปงปาชะยามนะเอยิ” ไอมิเอียงคอฟ้องผู้เป็นแม่อย่างไร้เดียงสา ใบหน้ารูปไข่ถูกกางเกงในปิดไปครึ่งหน้าโผล่แค่ดวงตากลมโตหางตกถอดแบบผู้เป็นแม่กับริมฝีปากอวบอิ่มและปลายจมูกให้ได้หายใจเท่านั้น เห็นแล้วก็ทั้งขำทั้งสงสาร 0

“ไหนบอกว่าน้องอยากเป็นมอนสเตอร์” 0

“มอนสเตอร์ฉลามกลายพันธุ์เป็นหมูไงก้าซัง” พี่ชายตัวแสบยังคงแถหาทางรอด 0

“ไม่อาวอู๊ดอู๊ด หนูจาเปงบาบี้ชาร์ค จุ๊ดจูจะดู๊ด..” มือเล็กประกบเข้าหากันทำท่าปลาแหวกว่ายเลียนแบบวิดีโอประกอบเพลงที่ตัวเองชอบดูทั้งวันทั้งคืน จนผู้เป็นพ่อต้องหนีลงไปเชียร์บอลที่ชั้นล่างแทน กว่าบอลจะจบก็ดึกดื่น คนทำงานมาทั้งวันแบบเรียวก็ผล็อยหลับไปบนโซฟา ปัญหาที่ตามมาคือปวดหลังแต่ก็อดทนสู้ไม่อยากขัดใจลูกสุดที่รักแม้แต่นิดเดียว 0

“กลับมาแล้วครับ” เสียงทุ้มจากหน้าประตูบ้านเรียกให้สามคนแม่ลูกหันไปมอง ก็พบว่าผู้เป็นพ่อในชุดเสื้อกีฬากับกางเกงคาร์โก้สีกรมท่ากำลังหิ้วกระเป๋าใบใหญ่และถอดรองเท้าเก็บเข้าที่ 0

“โต้ซังงง / เยียววว” ลูกน้อยทั้งสองละทิ้งทุกอย่างในมือ รีบพากันวิ่งไปกอดผู้เป็นพ่อที่ไม่ได้เจอกันตลอดทั้งสัปดาห์เพราะประชุมทีมเตรียมความพร้อมสำหรับฤดูกาลใหม่ 0

เรียวทำงานในทีมแข่งเอฟวันและเป็นหุ้นส่วนรายใหญ่ของทีม เขาเลือกทำงานเบื้องหลังมากกว่าที่จะเป็นนักแข่งเพราะอยากมีเวลาให้ลูกๆ และครอบครัว 0

“ยินดีต้อนรับกลับบ้านของเราค่ะ” เอริเดินเข้ามาหอมแก้มสามีซ้ายทีขวาทีพร้อมยิ้มหวานให้สามีหายเหนื่อย ส่วนลูกลิงก็เกาะขาพ่อคนละข้างพร้อมส่งยิ้มหวานตาหยีให้คุณพ่อเช่นกัน 0

“เดี๋ยวนะ บนหัวไอมินั่นอะไร” เรียวขมวดคิ้วก่อนจะจับมันดู 0

“กางเกงใน” 0

“ห๊าาา” 0

“ลูกชายตัวแสบเธอน่ะสิ เอามาสวมให้น้องเป็นมอนสเตอร์” 0

“หนูเปงปาชะยามงั่มๆ นะ” ปากเล็กงับเข้าที่ขาพ่อ ก่อนจะเงยหน้าถามตาแป๋ว “เยียวกัวหนูไหม” 0

“555 เอ็นดู” เรียวลูบหัวลูกคนเล็ก ก่อนจะหันไปถามลูกคนโตบ้าง “ไงไอ้เสือ จักรยานที่บอกจะซ่อมให้โต้ซังดูถึงไหนแล้ว” 0

“ระดับนี้แล้ว เดี๋ยวชิดริฟโชว์โต้ซังเลย” 0

“ขี้โม้” คนเป็นแม่อดแซวเจ้าลูกชายไม่ได้ 0

“ชิพูดจริงนะก้าซัง” 0

“เอยิอุ้มๆ” ไอมิถูกอุ้มโดยผู้เป็นแม่ เอริไม่ลืมที่จะถอดกางเกงในออกจากหัวลูกน้อยให้ด้วย 0

“เราไปดูกันเลยไหมโต้ซัง” 0

“โต้ซังกลับมาเหนื่อยๆ ให้โต้ซังพักก่อน” เอริปรามลูกชาย 0

“จริงด้วย งั้นพรุ่งนี้นะครับสุดหล่อ พี่จะเติมไฟท้ายด้วย สาวๆ จะได้เหลียว” 0

“สาวที่ไหนอีก” เรียวถามลูกชาย 0

“เขตนี้ทั้งเขตแหละโต้ซัง คนจีบพี่เยอะแยะ” 0

“ขนาดนั้นเชียว” 0

“ก็พี่มันหน้าตาดีอะค้าบ” 0

“แก่แดดจริงๆ” เอริว่าลูกชาย 0

“ยิโน่แจ่แดด ฮ่าฮ่าฮ่า” ไอมิพูดตามแม่ก่อนจะหัวเราะชอบใจใหญ่ 0

ส่วนเจ้าพี่ชายก็ยืนฟึดฟัด เรียวก้มลงหอมหัวลูกชายคนโตก่อนจะจับโยกไปมาด้วยความเอ็นดู 0

เอ็นดูทั้งคนโตคนเล็ก 0

แต่ที่มากที่สุดก็คงจะเป็นแม่ของลูก 0

คิดได้แบบนั้นก็เดินไปหอมแก้มแม่ของลูกอีกสองฟอดใหญ่ให้ได้ชื่นใจเต็มปอด 0

“...” 0

“ปืนรักพี่นะครับ” 0

“อื้อ พี่รักเธอมากๆ” 0

“อะไรเนี่ย หวานกันอีกละ” ชิโน่ขมวดคิ้วเงยหน้ามองพ่อกับแม่สลับกัน 0

“ไอมิก็ย้ากกกกกก” หนูไอมิหอมแก้มผู้เป็นแม่เลียนแบบพ่อ 0

“งั้นพี่ก็รักด้วย ไม่ยอมหรอกนะ” ถึงจะโตขึ้นมากแต่ความสูงก็ยังไม่ถึงแก้มนุ่มนิ่มของก้าซังอยู่ดี 0

“มาโต้ซังให้ขี่หลัง” 0

เมื่อเห็นโต้ซังย่อตัวมาแบบนั้น ชิโน่ก็ไม่รอช้าที่กระโดดขึ้นหลังพ่อ หอมแก้มพ่อเสร็จก็หอมแก้มแม่ต่อ 0

“ชิรักโต้ซังกับก้าซังนะครับ รักไอมิเด็กอ้วนด้วย” 0

“หนูไม่อ้วน หนูแค่เปงคนอวบมียามมียวนนะยิโน่” ไอมิชี้แจ้ง 0

ซึ่งเรียกเสียงหัวเราะให้กับทุกคนที่อยู่ตรงนั้น แม้แต่บอดี้การ์ดหน้านิ่งก็เผลอยิ้มไปกับความน่ารักของนายน้อยวาตานาเบะทั้งสองอยู่เสมอ 0

 

 

ปารวัฒน์ พีรกิจเดชา 0

เซลีน เอริริน พีรกิจเดชา 0

ทาชิโน่ คิรันการ์น พีรกิจเดชา 0

อายามิ รมิตา พีรกิจเดชา 0

 

 

 

end. 0

 

ต้องบอกลากันอีกแล้วค่ะ ถึงเรื่องนี้จะจบลงแต่พวกเขายังอยู่ในความทรงจำ กว่าจะมีวันนี้ได้หนักหนาสาหัสกันเลยทีเดียว ขอบคุณศิลปินทุกท่าน นักอ่านทุกคนที่ร่วมเดินทางกันมาจนถึงตอนนี้ หวังว่าทุกคนจะมีความสุข ผ่อนคลาย และมีความสุขไปกับเรื่องราวเล็กๆ ของไรท์นะคะ หัวใจสองดวง. 0

 

เริ่มต้นด้วย ปืน ปารวัฒน์ พีรกิจเดชา ก็ต้องจบลงด้วยเขาค่ะ 0

 

ยังไม่เช็กคำผิด. 0

ถึงนักอ่านที่รัก
×

Capture Chat Story

แชร์
ทวีต Line it

ปักหมุด

[ชื่อคนเขียน] -
[วันที่สร้างคอมเม้น]
[ชื่อคนเขียน] -
[วันที่สร้างคอมเม้น]