‼️คำเตือน‼️ 
เหตุการณ์ทั้งหมดเป็นเพียงเรื่องราวสมมติ และจินตนาการของนักเขียน ไม่มีเจตนาทำให้ศิลปินใน Image ได้รับความเสียหาย ‼️โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน‼️
⚠️🚦 นักอ่านท่านใดไม่สะดวกอ่าน Chapter นี้ สามารถกดข้ามได้เลยค่ะ 🚦⚠️
ต่อจากตอนที่แล้ว...
อควาตา
นับเป็นครั้งที่สองตั้งแต่ฝ่าบาทน้อยแห่งฟลอเรนเทียมาร่ำเรียนที่อควาตา ที่รัชทายาทแห่งอควาตาพาออกมาเที่ยวเล่นเป็นการส่วนพระองค์ โดยไม่มีทหารอารักขาติดตามออกมาด้วย
แม้ที่ผ่านมาอยากตามใจน้องน้อย พาออกมาเที่ยวเล่นบ่อยๆมากแค่ไหน แต่เพราะข่าวลือซ่องสุมกำลังก่อสงคราม โค่นล้มแคว้นน้อยใหญ่ที่ยังหาข้อสรุปและจับกุมผู้กระทำผิดไม่ได้ ทำให้เอวอนลีต้องคำนึงถึงความปลอดภัยของแอนคลอริสเป็นหลัก
ครั้งแรกที่ยอมเสี่ยงพาน้องออกมาจากอควาตา ก็เพื่อพาน้องไปทะเลเป็นรางวัลที่น้องเรียนจบ และครั้งนี้ยอมเสี่ยงอีกครั้งก็เพื่อง้อน้อง ที่ตนแสร้งทำเป็นไม่เข้าใจน้องเรื่องในหลายคืนที่ผ่านมา
ความจริงเอวอนลีแค่อยากรอให้ถึงเวลาเหมาะสม และตอนนี้มันถึงเวลานั้นแล้ว...
"ชอบที่นี่ไหมแอนนา" ถามน้องน้อยที่กำลังวิ่งเล่นไปทั่วบริเวณอย่างสำราญ ชมแมกไม้ดอกไม้นานาพันธุ์ด้วยความเอ็นดู
ทั้งสองเดินทางมาถึงอุทยานหลวง สถานที่ห้ามคนนอกที่ไม่ใช่เชื้อพระวงศ์ชั้นสูงของอควาตาเข้า ก็ตอนพระอาทิตย์เกือบตกดินแล้ว
เอวอนลีตั้งใจพาแอนคลอริสมาค้างคืนที่อุทยานหลวง และเพื่อความไม่ประมาท ก็ไม่ลืมที่จะจัดกำลังทหารลาดตระเวน คอยเฝ้าระวังความปลอดภัยที่อุทยานหลวงรอบนอก ตลอดการพักผ่อนของตนกับน้องด้วย
เมื่อเก็บของเสร็จ จึงพาน้องออกมาเดินเล่นชมธารน้ำตกข้างๆบ้านพักในอุทยานหลวง
"ไม่ เราไม่ชอบเลยสักนิด" ปากปฏิเสธ ทว่ากายบางกลับลงไปแช่ธารน้ำตกเสียครึ่งตัวแล้ว
"เด็กโกหกไม่น่ารัก ระวังไม่มีใครรักนะ" หยอกเย้าน้อง พลางขายาวก็ก้าวลงไปหาน้องที่อยู่ในธารน้ำตก
"ไม่รักก็ไม่รักสิ เราก็จะไม่รักคุณลิลลี่แล้วเหมือนกัน" ใบหน้างดงามหันหนีไปมองทางอื่นด้วยความแง่งอน ทำเอารัชทายาทแห่งอควาตาต้องระบายยิ้มออกมาด้วยความเอ็นดูอีกครั้ง
"รู้หรือไม่..สถานที่นี้เก่าแก่มาก มีมาก่อนอาณาจักรอควาตาก่อตั้ง ที่นี่จึงเป็นสถานที่หวงห้าม มีเพียงเชื้อพระวงศ์ชั้นสูงของอควาตาเท่านั้นที่เข้ามาได้"
"สถานที่หวงห้าม แล้วเราเข้ามาได้หรอคุณลิลลี่?"
"ได้สิ เธอมากับฉัน ทำไมจะเข้ามาไม่ได้"
"แต่เราไม่ใช่เชื้อพระวงศ์อควาตา ไม่สิ เราไม่ใช่แม้แต่ชาวอควาตาด้วยซ้ำ"
นัยน์ตาสีอ่อนสบเข้ากับนัยน์ตาสีเข้มของรัชทายาทแห่งอควาตาที่มองลงมาอย่างดุดุ ทำเอาฝ่าบาทน้อยแห่งฟลอเรนเทียทำตัวไม่ถูกไปชั่วขณะ ไม่แน่ใจว่าตนพูดสิ่งใดผิดไปรึเปล่า
และไม่ทันได้ถามสิ่งใด เอวบางก็ถูกดึงเข้าไปประชิดกายเสียจนเกือบจมอกแกร่งแล้ว
เป็นจังหวะเดียวกันกับที่เอวอนลีวางมือลงมาสัมผัสเข็มกลัดไพลินสีน้ำเงินเข้มรูปทรงหยดน้ำ สัญลักษณ์อาณาจักรอควาตาที่ติดอยู่บนอกซ้ายของแอนคลอริสพอดี
"ฉันมอบเข็มกลัดประจำกายองค์รัชทายาทอควาตาของฉันให้เธอ เธอยังไม่เข้าใจอีกหรอ?"
"เธอเป็นชาวอควาตาแล้วแอนนา เธอเป็นว่าที่ควีนของฉัน เป็นว่าที่ควีนของชาวอควาตาทุกคน"
" 🥺 " แอนคลอริส
"รอวันที่ฉันขึ้นเป็นคิง ฉันจะอภิเษกกับเธอ จะแต่งตั้งเธอเป็นควีน ฉันสัญญา" มือที่สัมผัสเข็มกลัดไพลิน เปลี่ยนเป็นยกขึ้นมาลูบใบหน้างดงามของฝ่าบาทน้อยแห่งฟลอเรนเทียอย่างทะนุถนอมแทน
"คุณลิลลี่ห้ามผิดสัญญากับเรานะ"
"ฉันไม่มีวันผิดสัญญากับเธอ"
"เรารักคุณลิลลี่ที่สุดเลย☺️" พูดจบก็โถมตัวเข้ากอดคนตรงหน้าทันที เช่นเดียวกับรัชทายาทแห่งอควาตาที่ก็กอดตอบน้องในทันทีเช่นเดียวกัน
"แล้วนี่..หายงอนฉันเรื่องแผนของออมเล็ตรึยัง?"
"คะ คุณลิลลี่ รู้เรื่องแผนได้ไง"
"ทุกเรื่องในอควาตา ไม่มีเรื่องไหนที่ฉันไม่รู้"
"เราขอโทษ เรางี่เง่าเองที่เอาแต่ใจ อยากเรียกร้องความสนใจจากคุณลิลลี่🥺"
"ไม่เลยแอนนา สำหรับฉันเธอไม่เคยงี่เง่า"
"แอนนาเธอสามารถเรียกร้องทุกอย่างกับฉันได้ ฉันพร้อมมอบทุกอย่างให้เธอ"
"และวันนี้ต่อให้เธอจะหายงอนแล้ว แต่ฉันก็ยังอยากง้อเธออยู่ดี" พูดไปพลางหอมหัวคนในอ้อมกอดไป
"ที่ผ่านมาฉันต้องหักห้ามใจตัวเองเพราะอยากถนอมเธอไว้รอเวลาที่เหมาะสมกว่านี้ แต่ตอนนี้ฉันว่ามันถึงเวลาที่เหมาะสมของเราแล้ว"
"มาทำให้แผนของออมเล็ตสำเร็จกันเถอะ"
จากหอมหัวเปลี่ยนเป็นจุมพิตหวาน ไล่ลงมาเรื่อยๆตั้งแต่หน้าผากมน จมูกรั้น ข้างแก้ม คาง ไปจนถึงต้นคอขาว ทำเอาฝ่าบาทน้อยแห่งฟลอเรนเทียอ่อนระทวยจนแทบทรงตัวไม่อยู่
จมูกโด่งเป็นสันของรัชทายาทแห่งอควาตา เริ่มซุกไซร้สูดดมกลิ่นกายหอมราวกับดอกไม้ของฝ่าบาทน้อยแห่งฟลอเรนเทียรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ สลับกับดูดดึงทิ้งรอยแดงแสดงความเป็นเจ้าของ
มือปลาหมึกทำหน้าที่ชอนไชเข้าไปใต้เครื่องทรงอย่างรวดเร็ว ลูบไล้แผ่นหลังบาง ฟอนเฟ้นไปทั่วเอวคอดและสะโพกอวบอิ่ม ให้ฝ่าบาทน้อยแห่งฟลอเรนเทียที่อ่อนประสบการณ์ไวต่อสัมผัสเข้าไปใหญ่
"คะ คุณลิลลี่~"
"อื้อออ" เสียงใสกลืนหายไปในลำคอโดยที่ยังพูดไม่ทันจบประโยค เมื่อถูกกดริมฝีปากลงมาบนส่วนเดียวกันโดยไม่ทันตั้งตัว
ลิ้นร้อนแทรกเข้าไปชกชิมความหวาน หยอกล้อลิ้นเล็กเบาๆ แล้วจึงเปลี่ยนเป็นเกี่ยวกระหวัดร้อนแรงขึ้นเรื่อยๆ ดูดดึงริมฝีบางให้เคลิบเคลิ้มตามการนำทางของตน
"อือออ~"
และไม่รู้เวลาผ่านไปเนิ่นนานเท่าไหร่
แอนคลอริสรู้ตัวอีกที ก็ตอนที่เครื่องทรงของตัวเองถูกมือหนาปลดออกไปพาดโขดหินข้างๆ จนเหลือแต่กายขาวเปลือยเปล่าแล้ว
ใบหน้าแดงก่ำก้มหงุดหลบสายตาคมกริบที่จ้องมองมาที่ตนตาไม่กระพริบ ด้วยความเขินอายจนหน้าแทบไหม้
ผิวกายเนียนขาวราวกับหยกยามเมื่อต้องแสงอาทิตย์ตกกระทบผิวน้ำ ยิ่งทำให้คนตรงหน้างดงาม หน้ามองเข้าไปใหญ่ในสายตาของเอวอนลี
งามสมชื่อ 'แอนนา' ที่เอวอนลีตั้งให้
ชื่อที่มีความหมายว่า ผู้งดงาม ผู้ที่ฉันโปรดปราน
"เธองดงามมากแอนนา" ปลายคางถูกเชยขึ้นให้เงยหน้ามาสบตากันอีกครั้ง
"ยิ่งไม่มีเครื่องทรงปกปิด ยิ่งงดงาม"
"คุณลิลลี่เรากลัว🥺" เอ่ยเสียงสั่นขณะที่แผ่นหลังถูกดันไปติดโขดหินเป็นที่เรียบร้อย
เอวอนลีในร่างเปลือยเปล่า ลำตัวเต็มไปด้วยมัดกล้าม รีบเข้าไปกอดปลอบน้องทันทีที่ปลดเครื่องทรงเสร็จ
"ไม่ต้องกลัว"
"เชื่อใจฉันนะคนดี" พูดปลอบประโลมไปพลาง หอมหัวน้องไปพลาง ลูบหลังโอ๋น้องไปพลาง ทว่ากลับสวนทางการกระทำต่อมาโดยสิ้นเชิง
"อ้ะะส์~ คุณลิลลี่ เราเจ็บบ~" ปลายนิ้วเรียวกดแทรกเข้าไปช่องทางด้านหลัง โดยไม่ทันให้น้องได้ตั้งตัว
ช่องทางที่ไม่เคยถูกรุกล้ำมาก่อนบีบรัดสิ่งแปลกปลอมทันที ทำเอารัชทายาทแห่งอควาตาต้องกัดฟันข่มอารมณ์ที่พุ่งสูงของตัวเอง
เขาไม่อยากรีบร้อน กลัวทำน้องเจ็บ
"ผ่อนคลายนะ" เริ่มขยับนิ้วเข้าออกเบาๆ แล้วจึงค่อยเพิ่มนิ้วจากหนึ่งเป็นสอง จากสองเป็นสามนิ้วตามลำดับ
"อืออ~"
"เธอเก่งมาก ฟอดด" ชมน้องไม่ขาดปาก ทั้งยังหอมแก้มน้องเป็นรางวัลด้วย
เมื่อรู้สึกว่าช่องทางด้านหลังน้องพร้อมแล้ว เอวอนลีจึงหยุดขยับมือแล้วดึงนิ้วออกจากช่องทางด้านหลังน้อง จับขาขาวอ้าออกแล้วแทรกกายเข้าไปอยู่ตรงกลาง
"พร้อมจะเป็นของฉันจริงๆรึยังแอนนา" ถามน้องเพื่อความแน่ใจอีกครั้ง
"เราพร้อม เราเป็นของคุณลิลลี่มาตั้งแต่แรกแล้ว" ตอบกลับอย่างไม่ลังเล พร้อมทั้งส่งยิ้มหวานให้
ความรู้สึกของฝ่าบาทน้อยแห่งฟลอเรนเทียที่มีให้รัชทายาทแห่งอควาตา มีมากมายเสียจนเอ่อล้นออกมาทางแววตา จนคนตรงหน้าสามารถรับรู้ได้เพียงแค่สบตากัน
เช่นเดียวกันกับรัชทายาทแห่งอควาตา ที่ก็รักน้องหมดใจมาตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอ ความรักที่มีให้น้องเอ่อล้นไม่ต่างกับที่ฝ่าบาทน้อยแห่งฟลอเรนเทียมีให้ตนเองเลย
"ใช่ เธอเป็นของฉันแอนนา"
"ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น ฉันจะไม่ทำให้เธอเสียใจเด็ดขาด ฉันสัญญา" พูดจบก็ประกบปากน้อง เบี่ยงเบนความสนใจให้น้องเคลิบเคลิ้ม แล้วจึงใช้โอกาสนี้ แทรกลำกายแข็งร้อนเข้าไปช่องทางด้านหลังที่เตรียมไว้
ทว่าดันเข้าไปได้เพียงส่วนหัว คนในอ้อมกอดก็น้ำตาคลอเพราะความเจ็บแล้ว
"อืออ~ คุณลิลลี่ ฮึกก เราเจ็บบ~"
"ซี๊ดด ไม่เกร็งนะแอนนา ผ่อนคลายนะ" พยายามดันเข้าไปอีกครั้ง แต่ด้วยความแน่นเพราะเป็นครั้งแรก ทำให้เข้าไปได้เพียงครึ่งเท่านั้น
"อื้ออ~ ฮึกก"
"แอนนา ไหวไหม ให้ฉันหยุดไหม" เอวอนลีหยุดฝืนดันกลางกายแล้วเช็ดน้ำตาให้น้อง
เป็นความผิดของเขาเอง ที่ไม่ได้เตรียมพร้อมของล่อลื่นที่ใช้สำหรับมีเซ็กส์มาด้วย ทำให้ครั้งแรกของตนกับน้องต้องทำให้น้องเจ็บแบบนี้
"ไม่เอา ฮึกก ไม่หยุด เราไหว~" ยกหลังมือขึ้นมาเช็ดน้ำตาตัวเองป้อยๆ
"แอนนา..."
"คุณลิลลี่จูบเราหน่อย เราอยากจูบ" แอนคลอริสอ้อนเอวอนลี ซึ่งแน่นอนว่าเอวอนลีไม่ขัดใจน้องอยู่แล้ว
"ทนอีกนิดนะคนดี" เมื่อเห็นว่าน้องเริ่มผ่อนคลายแล้ว จึงค่อยถอนลำกายออกมาจนเกือบหลุด แล้วกระแทกเข้าไปสุดลำโคนในครั้งเดียว
"อ้าาาส์~" ร่างเล็กร้องออกมาเสียงหลงในอ้อมกอดคนพี่ กายขาวสั่นระริกด้วยความเจ็บปนจุกกับขนาดลำกายที่เข้ามาลึกถึงท้องน้อย
และไม่ปล่อยให้น้องเจ็บนาน รัชทายาทแห่งอควาตาก็ขยับเอวสอบ ให้ความเจ็บเปลี่ยนเป็นความเสียดเสียวแทน
"อ่าาาาส์ อ่าาาาส์ อ่าาาาส์"
"ซี๊ดด ยังเจ็บอยู่ไหมแอนนา" ถามด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน ต่างกับเอวสอบที่กดลึกเข้ามาช่องทางด้านหลัง ย้ำจังหวะหนักๆที่จุดเสียวไม่พัก
"มะ ไม่ อ่าาส์~ เจ็บ แล้วว อ่าาส์~ คุณลิลลี่เบาหน่อย อ่าาส์ อ่าาส์~ เราจุก อื้ออ" ตอบกลับด้วยน้ำเสียงกระท่อนกระแท่น
"เก่งมากค่ะคนดี อ่าาส์"
ตับบบ ตับบบ ตับบบ ตับบบ
"อ่าาาส์ อ่าาาส์ อ่าาาส์ อ่าาาส์ คุณลิลลี่~ อื้ออ มันลึกก" ต้นขาขาวถูกดันให้อ้าออกกว้างกว่าเดิม เพื่อเปลี่ยนจังหวะจากเนิบช้าเป็นรัวเร็ว ทำให้ลำกายยิ่งกดเข้าไปช่องทางด้านหลังลึกกว่าเดิม
ตับบบ ตับบบ ตับบบ ตับบบ
"อื้อออ อ่าาาส์ อ่าาาส์ อ่าาาส์ อ่าาาส์"
ตาคมเมื่อได้สบกับตาสีอ่อนที่ฉ่ำคลอไปด้วยน้ำตา ก็ยิ่งกระแทกกายหนักและรัวเร็วกว่าเดิม ทำเอาฝ่าบาทน้อยแห่งฟลอเรนเทียได้แต่อ้าปากครางออกมาจนแทบจะขาดใจกับจังหวะรักที่รัชทายาทแห่งอควาตามอบให้
ตับบ ตับบ ตับบ ตับบ ตับบ
"อ่าาาส์ อ่าาาส์ อ่าาาส์ อ่าาาส์ อ่าาาส์"
น้ำในลำธารแตกกระจายเป็นวงกว้างตามการเคลื่อนไหวรุนแรงของคนทั้งคู่
ตับบ ตับบ ตับบ ตับบ ตับบ
"อ่าาาส์ อ่าาาส์ อ่าาาส์ อ่าาาส์ อ่าาาส์"
จนในที่สุดก็เป็นฝ่าบาทน้อยแห่งฟลอเรนเทียที่เสร็จสมนำไปก่อน ร่างเล็กเผลอจิกเล็บลงบนต้นแขนของคนตรงหน้าขณะที่ตัวกระตุกสั่นจนรัชทายาทแห่งอควาตาต้องหยุดขยับเอวสอบแล้วดึงน้องน้อยมากอดปลอบก่อน
แอนคลอริสหอบหายใจหนักหน่วง ตัวสั่นระริก ซบหน้าลงบนอกแกร่งอย่างหมดแรง ทว่าไม่ปล่อยให้น้องได้พักเหนื่อยนาน เอวอนลีที่ยังไม่ปลดปล่อยก็เริ่มขยับลำกายที่เสียบคาไว้ช่องทางด้านหลังน้องรัวเร็วอีกครั้ง
ทำเอาคนที่เพิ่งเสร็จสมร้องลั่นด้วยความเสียวซ่าน ยิ่งห้ามให้เบาเหมือนยิ่งยุให้อีกคนกระแทกแรงขึ้นเรื่อยๆ จะถอยหนีรสรักร้อนแรงนี้ ก็หนีไม่ได้เพราะถูกกอดรัดไว้แน่นแล้ว
"อ่าาส์ อ่าาส์ คุณลิลลื่~ อื้อออ เรา เราไม่ไหวแล้วว อ่าาาส์"
"ซี๊ดด อีกนิดเดียว แอนนา อ่าาาส์ อ่าาส์"
ตับบบ ตับบบ ตับบบ ตับบบ
"อ่าาาส์ อ่าาาส์ อ่าาาส์ อ่าาาส์"
ตับบบ ตับบบ ตับบบ ตับบบ
"อ่าาาส์ อ่าาาส์ อ่าาาส์ อ่าาาส์"
"อ้ะะะ อ่าาาาาาส์~" หลังโดนกระแทกไปเนิ่นนานในความรู้สึกแอนคลอริส ในที่สุดเอวอนลีก็ปลดปล่อยออกมา
ลำกายที่พองขยายเต็มที่แทรกลึกลงมาในจังหวะสุดท้าย ฉีดพ่นความอุ่นร้อนเข้ามาจนรู้สึกเสียวซ่านไปทั่วทั้งท้องน้อย ทำให้แอนคลอริสปลดปล่อยตามมาอีกเป็นครั้งที่สองด้วย
"ฮึกกก ฮือออ เราเจ็บบ~ ทำไมคุณลิลลี่ต้องรุนแรงด้วย" ทิ้งตัวพิงรัชทายาทแห่งอควาตา ก่อนจะร้องไห้โฮงอแงออกมาด้วยความเจ็บช่องทางหลัง จนคนพี่ถึงกับระบายยิ้มออกมาด้วยความเอ็นดู
"ขอโทษ ฉันห้ามใจตัวเองไม่ให้รุนแรงกับเธอไม่ไหวจริงๆ เดี๋ยวฉันล้างตัวให้นะ"
บ้านพักในอุทยานหลวง
ตับบบ ตับบบ ตับบบ ตับบบ ตับบบ
"อ่าาาส์ อ่าาาส์ อ่าาาส์ อ่าาาส์ อ่าาาส์"
"ไหนคุณลิลลี่ อ่าาส์ บอกว่า ขออีกรอบเดียวว ไง อ่าาส์ นะ นี่ รอบที่ 3 แล้วนะ อ่าาาส์"
ตับบบ ตับบบ ตับบบ ตับบบ ตับบบ
"อ่าาาส์ อ่าาาส์ อ่าาาส์ อ่าาาส์ อ่าาาส์"
"ขอโทษที่ผิดคำพูด เพราะเธองดงามเกินไป จนฉันห้ามใจตัวเองไม่ไหวจริงๆ"
กล่าวจบก็กระแทกเอวสอบต่อไม่ยั้ง พลางคิดว่าเมื่อกลับถึงอควาตาจะต้องไปตบรางวัลให้ออมเล็ตอย่างงาม ที่เป่าหูแอนคลอริสตามแผนที่ตนขอให้ช่วยได้สำเร็จ
#จบตอน
#อาณาจักรรัก
Name
Status
ก่อนหน้า
ถัดไป
เหนือเจีย , thomaskong
ใหม่ไปเก่าCapture Chat Story
แชร์
ทวีต
Line it
“มาเป็นคนแรกที่โดเนทให้กำลังใจนักเขียนกันเถอะ”
