"" "พูด" // //การกระทำ () (คิดในใจ)
## #ไรท์พูดแทรก#
นิยายเรื่องนี้ไม่ได้มีความเกี่ยวข้องกับเกมหรือประวัติตัวละครใดๆเป็นการมโนจิตของไรท์เองล้วนๆอย่ามาม่านะ🥺🥺🥺
(อาจจะมีอ้างอิงจากเกมนิดหน่อย)
แสงจันทร์ยามคํ่าคืนลับขอบฟ้าถูกแทนทีด้วยแสงตะวันที่ได้สาดส่องเข้ามาบนใบหน้าของชายวัยกลางคนพร้อมเพรียงกับเสียงนาฬิกาปลุกที่ดังขึ้น
6:30
"เช้าแล้วหรอเนี่ย นอนไม่ค่อยหลับเลย"
ชายวัยกลางคนได้พูดขึ้นก่อนจะลุกไปปลุกลูกชายของเขา
"คลูคิดตื่นได้แล้วนะลูกเช้าแล้ว"
"ผมขออีก5นาที"
เด็กหนุ่มได้พูดขึ้นโดยที่ยังคงนอนต่อไป
"ขี้เซาเหมือนป๊าจริงๆให้อีก5นาทีแล้วต้องไปอาบนํ้าเลยนะพ่อจะไปทำกับข้าวให้"
"ครับป๊า"
หลังจากสิ้นสุดคำพูด เด็กน้อยก็เข้าสู่ห้วงนิทราอีกครั้งถึงจะเป็นช่วงเวลาสั้นๆก็เถอะ
หลังจากนั้นคนเป็นพ่อก็ได้ลุกไปทำอาหารเตรียมไว้
(วันนี้ทำอะไรกินดีล่ะเนี่ยของในตู้เย็นก็ไม่ค่อยจะมีแล้ววันนี้คงต้องออกไปซื้อของเตรียมไว้ ทำไข่ดาวกับไส้กรอกก่อนละกัน)
หลังจากทำอาหารเสร็จคนเป็นพ่อก็ได้ขึ้นไปดูลูกของตนว่ายังนอนต่ออีกไหมหรือไปอาบน้ำแล้ว
"คลูคิดอาบนํ้าหรือยังลูก"
"กำลังค้าบบบ"
"แต่งตัวเสร็จลงไปกินข้าวเลยนะลูก ป๊าไปอาบน้ำก่อน"
"ได้คร้าบบ"
7:15
"วันนี้กินแค่นี้ไปก่อนนะ พอดีของในตู้เย็นเริ่มหมดแล้ว"
"เดี๋ยววันนี้ป๊าพาไปห้างด้วยโอเคไหม"
"เย้้้้ได้ไปห้าง"
"รีบกินเลยนะได้ไม่สาย"
"ค้าบบ"
เด็กหนุ่มได้กินอย่างเอร็ดอร่อยโดยที่คุณพ่ออดเอ็นดูไม่ได้
7:30
"เรียนให้สนุกนะลูกเดี๋ยวป๊าจะต้องไปทำงานแล้ว"
"ครับพ่อ"
"ปะป๊าจำได้ไหมว่าสัญญาอะไรกับผมไว้"
(ชิบหายละจำไม่ได้ )
#แก่แล้วอะเนาะ#
1
1
007ครุ่นคิดอยู่สักพักจนนึกขึ้นได้ว่า..
"อ๋อที่ลูกจะให้ป๊าซื้อพิซซ่าให้ในวันเกิดใช่ไหม"
"ใช่ครับ"
"ป๊าไม่ลืมหรอกลูกอยากได้พิซซ่าหน้าอะไรลูกคิดไว้เลยนะเดี๋ยวตอนเย็นเราจะไปซื้อกัน ^^ "
"ได้เลยครับรักป๊าที่สุด"
"รักเหมือนกันนะลูก"
"ไปได้แล้วเดี๋ยวจะสายเอานะ"
"ครับป๊า"
หลังเสร็จคำพูดเด็กน้อยก็ได้เดินเข้าไปในโรงเรียนส่วนคุณพ่อก็ได้ขึ้นรถและขับไปที่ทำงานตนเอง
7:45
ร้านขายเบอร์เกอร์
"นี้007ผมฝากคุณไปทำหน้าที่แคชเชียร์กับรับออเดอร์ให้หน่อยนะไอ้###มันลาเดี๋ยวเพิ่มเงินให้"
"ด-ได้ครับ"
(งานหนักอีกแล้วสินะแต่ก็โอเคอย่างน้อยก็ได้เงินเพิ่ม)
#ตัดค่ะคิดไม่ออก#
15:40
"งานคงหนักมากเลยสินะ007นี่นะเงินขอบคุณมากที่มาช่วยในวันนี้"
"ไม่เป็นไรครับผมยินดีเดี๋ยวผมกลับก่อนนะครับ"
"ได้เลย"
007ได้เปลี่ยนเสื้อของตัวเองออกและรีบขับรถไปหาลูกตนเอง
"คลูคิด"
"ป๊าาาา"
"เป็นไงลูกเรียนสนุกไหมวันนี้"
"สนุกคับ^^"
"ไปลูกเดี๋ยวป๊าพาไปห้างกันลูกจะกินพิซซ่าหน้าอะไรล่ะวันนี้"
"หน้าเปปเปอโรนีคับ"
"ได้เลยลูกไปกัน"
"ป๊าผมขอกินร้านคุณลุงElliotได้ไหม"
...
"ป๊า...ไม่รู้สิป๊าไม่รู้ว่าร้านคุณElliotอยู่ที่ไหน"
"แล้วเราก็อยู่ในบัญชีดำด้วย"
"แต่ผมชอบพิซซ่าร้านคุณลุงElliotสุดไปเลย"
...
"ถ้าเจอเดียวป๊าขอให้"
(หวังว่าจะได้นะ)
หลังจากนั้นพวกเขาได้เดินทางไปที่ห้างกัน
"ควรซื้ออะไรไปอีกดีไหมล่ะเนี่ย"
"ปะป๊าจะไปซื้อพิซซ่าตอนไหนหรอผมเริ่มหิวแล้ว"
เด็กหนุ่มได้บอกกับพ่อของตนเนื่องจากความหิวที่เริ่มทวีคูณ
"นี่แหละลูกเสร็จแล้วปะไปกัน"
"เย้พิซซ่า"
007ได้เลือกร้านที่ใกล้ที่สุดก่อนที่จะเดินเข้าไปสั่ง
"ป๊าผมขอไปดูแมวได้ไหม"🔴
"ได้รีบไปรีบมานะ"🍔
"ค้าบบบ"🔴
🍕"สวัสดีครับรับอะไรด-"
🍕"มีไรกูให้มึงอยู่ในบัญชีดำไปแล้ว"
"แต่...."🍔
🍕"ไม่ได้ เดียวลูกมึงมาป่วนร้านกูอีก"
🍕"แค่มาสั่งกลับบ้านร้านกูก็ชิบหายหมดแล้ว"
"ผ-ผมขอร้องละคลูคิดเขาชอบพิซซ่าร้านคุณมาก"🍔
"อย่างน้อยก็ให้ผมได้ให้คลูคิดมีความสุขก็พอ"🍔
"ผม...ยอมทำทุกอย่าง"🍔
🍕"..."
จบ บทนำ
อร้ายยยยเขินแต่งครั้งแรก เหลือไว้ให้ตอนหน้าด้วย เดี๋ยวตอนหน้าไม่รู้จะแต่งอะไร
(ใครไม่ชอบคู่นี้สามารถบล็อกได้เลยนะคะ)
ถ้าผิดพลาดประการใดก็ขออภัยด้วยนะคะสามารถแนะนำเราได้นะคะว่าคนแต่งยังไงตรงไหนเพราะส่วนใหญ่ก็อ่านอย่างเดียวไม่ค่อยได้แต่งเลยเรื่องแรกด้วย ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านนะคะ🍕🍔❤️❤️❤️
Name
Status
ก่อนหน้า
ถัดไป
ตอนล่าสุดของเรื่องแล้ว
กดเลิฟเป็นกำลังใจให้นักเขียน
กดเลิฟ
กรุณาอย่าเอามีดถูดากกูคับ || Forsaken Roblox 
10
4M
515
ใหม่ไปเก่าCapture Chat Story
แชร์
ทวีต
Line it
