23/04/60 0

. 0

. 0

เด็กชาย: นับตั้งแต่นี้เป็นต้นไปฉันจะเป็นเพื่อนและอยู่ด้วยกันกับเธอ       0

เด็กหญิง: อื้ม นับตั้งแต่นี้เป็นต้นไปฉันจะเป็นเพื่อนและอยู่ด้วยกันกับนาย 0

“ตลอดไป” 0

24/05/61 0

. 0

ณ สนามบิน 0

09:45 0

“เครื่องบินจะออกใน15นาทีค่ะ” 0

เด็กชาย: ไหนเธอบอกจะอยู่เป็นเพื่อนกับฉันตลอดไปไง//ร้องไห้ 0

เด็กหญิง: ฉันขอโทษ ฉันไม่รู้ว่าจะต้องจากกันแบบนี้//ร้องไห้ 0

“ลาก่อน เพื่อนที่ดีที่สุดของฉัน” 0

1/01/64 0

ณ โรงเรียนคาราสึโนะ 0

โรงยิม 0

ชมรมวอลเลย์บอล 0

“สึกิชิมะ เคย์ อยู่ปี1 ฝากเนื้อฝากตัวด้วยครับ” 0

“ยามากุจิ ทาดาชิ อยู่ปี1 ฝากเนื้อฝากตัวด้วยครับ” 0

สึกิชิมะกับทาดาชิเป็นเพื่อนกันและเรียนโรงเรียนเดียวกันตอนมัธยมต้น ทั้งคู่สนิทกันมากจนขึ้นมัธยมปลายทั้งคู่ก็ได้มาเรียนโรงเรียนเดียวกัน 0

ซึ่งก็คือโรงเรียนคาราสึโนะ ซึ่งเคยมีข่าวว่าเป็นโรงเรียนที่มีนักวอลเลย์บอลเก่งๆอยู่แต่พอผ่านไปไม่นานโรงเรียนคาราสึโนะก็หายเงียบไปเพราะพักหลังๆเล่นไม่ค่อยดีและก็หายเงียบไป 0

ไดจิ: อื้มโอเครทั้งคู่ แต่ยังเหลืออีก2คนที่ยังไม่มาทีงั้นไม่เป็นไรค่อยรอดูอีกที แล้วก็..พรุ่งนี้จะเรียกรวมตัวเพื่อมาแนะนำตัวกับพี่ๆรุ่นอื่นวันนี้ไม่มีอะไรกลับไปก่อนละกัน 0

8/01/64 0

ณ โรงเรียนคาราสึโนะ 0

08:30 0

ครู: นักเรียน วันนี้มีนักเรียนเข้ามาใหม่นะ 0

ครู: อ่านักเรียนเข้ามาแนะนำตัวหน่อยจ้ะ 0

สวัสดีค่ะ y/n ย้ายมาจากโรงเรียนxxx ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ 0

เพื่อนๆในห้อง: หุ้ยๆย้ายมาจากต่างประเทศด้วยละ/เน่ๆน่ารักจังเลย ฯลฯ//กระซิบ 0

ครู: อะนักเรียนๆเงียบได้แล้ว งั้นy/nเธอไปนั่งข้างสึกิชิมะก็ละกัน 0

หลังจากนั้นคุณก็ไปนั่งแล้วหันไปมองหน้าในระหว่างที่หันสึกิชิมะก็หันมาหาคุณ 0

“นี่ นาย/เธอ” 0

หลังจากที่ทั้งสองทักพร้อมกันก็นึกไปถึงเรื่องสมัยเด็กที่ทั้งสองได้สัญญากันว่าจะเป็นเพื่อนกันตลอดไป แต่แล้วคุณกลับทำตามสัญญาไม่ได้เพราะพ่อคุณได้ไปทำงานที่ต่างประเทศเลยต้องย้ายไปด้วย 0

แต่ ณ ตอนนี้คุณได้ย้ายกลับมาที่ญี่ปุ่นเพราะพ่อของคุณจะกลับมาทำบริษัทที่บ้านเกิดของตัวเอง 0

สึกิชิมะ: อ..เอ่อหวัดดีy/n เป็นไงบ้างสบายดีไหม 0

y/n: อ..อื้มสบายดี แล้วนายละเป็นไงบ้าง ไม่เจอกันนานเลย^^ 0

สึกิชิมะ:ก็สบายดี ก็แอบเหงาๆอยู่ที่y/nไม่อยู่ ก..ก็ยังคิดถึงอยู่บ้าง 0

y/n: อ้อหรอ เหมือนกันเลยฉันก็คิดถึงนาย พอไปอยู่ต่างประเทศไม่ค่อยมีเพื่อนสักเท่าไหร่ 0

สึกิชิมะ: อื้ม^^ 0

พักเที่ยง 0

y/n: นี่สึกิชิมะ มาทานข้าวเที่ยงกัน นายทำข้าวกล่องมาไหม 0

สึกิชิมะ: อะ อ้อใช่ฉันทำมา 0

y/n: งั้นมากินด้วยกันสิ 0

สักพักยามากุจิก็เดินเข้ามาในห้อง 0

ยามากุจิ: เห้ สึกกี้ มาทานข้าวเที่ยงกั- 0

ยามากุจิที่กำลังชวนสึกิชิมะกินข้าวก็เห็นคุณนั่งอยู่กับสึกิชิมะ 0

ยามากุจิ: นี่สึกกี้ผู้หญิงคนนี้ใครอะ//กระซิบ 0

สึกิชิมะ: อ้อเพื่อนฉันตอนสมัยประถมนะ 0

y/n: เอ้า นี่เพื่อนของสึกิชิมะหรอ? 0

ยามากุจิ: เอ่อ อ้ะ สวัสดีครับผม ยามากุจิ ทาดาชิ ครับฝากเนื้อฝากตัวด้วยครับ 0

y/n: อื้ม ฉันชื่อy/nนะ ฝากเนื้อฝากตัวเช่นกัน 0

y/n: นี่ ยามากุจิ มานั่งทานข้าวด้วยกันสิเห็นถือข้าวกล่องมาด้วยอะ 0

ยามากุจิ: อ้ะ...อื้ม^^ 0

หลังจากที่ทั้ง3กินเสร็จก็คุยด้วยกันสักพัก แล้วก็ถึงเวลาเรียน 0

ระหว่างเรียนนั้นคุณก็คิดถามสึกิชิมะไปว่า 0

y/n: เอ่อ..นี่สึกิชิมะ นายอยู่ชมรมอะไรหรอ? 0

สึกิชิมะ: ฉันอยู่ชมรมวอลเลย์บอลนะ ทำไมหรอ? 0

y/n: อ้อ ป่าว ฉันแค่เลือกชมรมไม่ถูกนะว่าจะเอาชมรมอะไร 0

สึกิชิมะ: ก็มาอยู่ชมรมวอลเลย์บอลสิ มาเป็นผู้ช่วยผู้จัดชมรมวอลเลย์บอลเพราะผู้จัดการเขาอยู่ปี3ก็จะจบละ และเธอก็จะได้เป็นแทนเขา 0

y/n: หื้ม..ก็ดีเหมือนนิเป็นผู้ช่วยผู้จัดการชมรมวอลเลย์บอล^^ 0

สึกิชิมะ: อื้ม^^งั้นเดียวเย็นนี้ฉันพาไปที่โรงยิม 0

หลังเลิกเรียน 0

ที่โรงยิม 0

คนในชมรม: เอ้าๆใครมาแล้วรีบๆไปซ้อมซะละ 0

คนในชมรม: ค้าบๆ 0

สึกิชิมะ: คุณชิมิสึครับผมหาคนใหม่มาให้แล้วนะครับ 0

ทุกคนที่กำลังซ้อมอยู่นั้นก็ได้กวาดสายตามาที่เด็กที่เข้ามาใหม่ 0

ชิมิสึ: อ้อหรอ โอเครดีมาก แล้วเธอชื่ออะไรละ? 0

y/n: ชื่อy/nค่ะ อยู่ปี1ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ 0

ชิมิสึ: อื้ม โอเคร งั้นวันนี้นั่งดูคนอื่นๆซ้อมกับฉันนะ ฉันเป็นผู้จัการชมรมวอลเลย์บอลนะ 0

y/n: ค่ะ^^ 0

ชิมิสึ: ส่วนสึกิชิมะไปซ้อมได้แล้วละ 0

สึกิชิมะ: ครับ 0

สักพักคุณที่นั่งดูคนอื่นๆซ้อมอยู่ จู่ๆก็โดนลูกบอลเล่อัดใส่หน้า 0

และคนที่ทำก็คือคาเงยามะที่กำลังทะเลาะกับฮินาตะแล้วกำลังจะโยนลูกบอลไปหาฮินาตะแต่กลับโดนคุณเอง 0

y/n: โอ้ย!!เจ็บ!!>~< 0

ชิมิสึ: นี่ y/nจัง เธอเลือดกำเดาไหลนะ 0

y/n: ห้ะ!! 0

สึกิชิมะที่เห็นคุณเลือดกำเดาไหลก็รีบวิ่งมาหาคุณ 0

สึกิชิมะ: นี่!! y/nไหวไหมเดียวพาไปห้องพยาบาล 0

สึกิชิมะ: คุณชิมิสึเดี๋ยวผมพาy/nไปห้องพยาบาลเองครับ 0

ชิมิสึ: อ้ะ..อืม 0

ณ ห้องพยาบาล 0

สึกิชิมะ: อ้าว อาจารย์ที่ห้องพยาบาลไม่อยู่ เดียวฉันทำให้ก็ได้ 0

สึกิชิมะ: อะ นี่เอาผ้าไปห้ามเลือดก่อน 0

y/n: อะ อื้ม ขอบคุณนะสึกิชิมะ 0

สึกิชิมะที่กำลังหาอุปกรณ์ทำแผล อยู่ดีๆก็เผลอหลุดปากออกมาว่า 0

สึกิชิมะ: หอมจัง อยากกิน 0

y/n: หื้อ เมื่อกี้นายได้พูดอะไรไหม 0

สึกิชิมะ: ห้ะ ป..ป่าวไม่ได้พูดอะไร 0

y/n: นี่! สึกิชิมะ หน้านายแดงนะเป็นอะไรรึป่าว ไม่สบายหรอ?! 0

สึกิชิมะ: ป..ป่าว สงสัยเมื่อกี้ซ้อมหนักนะเหงื่อก็ออกเลยน่าแดง//เลิ่กลั่ก 0

y/n: อ้อ งั้นหรอ 0

ผ่านมาได้สักพัก 0

สึกิชิมะ: อื้ม y/nเลือดหยุดไหลแล้วละ 0

y/n: อ้ะจิงด้วย ขอบคุณน่ะ^^ 0

สึกิชิมะ: หื้ม ม..ไม่เป็นไร//เขิน  0

y/n: เอ๋ นายยังไม่หายหน้าแดงอีกหรอ? 0

สึกิชิมะ: อ้ะ อ้อ อืมน่าจะยังไม่หายที//เลิ่กลั่ก 0

y/n: อ้อ อ้าว มืดแล้วหรอเนี่ย 0

สึกิชิมะ: อ้ะ จริงด้วย งั้นเดี๋ยวฉันไปส่งเธอเอง 0

y/n: อื้ม 0

คุณและสึกิชิมะเดินออกมาจากห้องพยาบาลแล้วออกมาหน้าโรงเรียนก็เห็นฮินาตะกับคาเงยามะยืนอยู่ 0

y/n: เอ้า นี่พวกนายยังไม่กลับอีกหรอ? 0

สึกิชิมะ: หนอยแหนะไอคู่หูตัวประหลาดบังอาจทำy/nพวกนายต้องตาย//ดึงคอเสื้อของคาเงยามะกับฮินาตะ 0

คาเงยามะ&ฮินาตะ: ก็ฉันจะมาขอโทษy/nอยู่นี่ไง ฟังกันบ้านเส้ไอบ้าชิม้ะ!! 0

สึกิชิมะ: •_•อ้อ..งั้นหรอ//หยุดอยู่กับที่ 0

y/n: เอ่อ ม..ไม่เป็นไรหรอก ฉันรู้ว่าพวกนายไม่ได้ตั้งใจ 0

คาเงยะมะ&ฮินาตะ: แห่~ขอโทษด้วยน่ะครับ 0

y/n: 555ไม่เป็นไรหรอก ทั้งคู่อะรีบกลับไปได้แล้ว 0

เงยามะ&ฮินาตะ: เคร..ครับ//รีบวิ่งกันกลับบ้านส่วนฮินาตะปั่นจักรยาน 0

y/n: ตลกดีนะ2คนนี้//ยิ้ม 0

สึกิชิมะ: อึ้ก//เขินจนหน้าแดง 0

y/n: เป็นอะไรอะสึกิชิมะหน้าแดงอีกแล้ว ไม่สบายแน่เลยแบบนี้ 0

สึกิชิมะ: ก..ก็บอกว่าไม่ได้เป็นไง สงสัยอากาศมันหนาวอะ เรารีบกลับกันเถอะ 0

y/n: ออ..อื้ม 0

ถึงบ้านของคุณแล้ว 0

สึกิชิมะ: เอะ เอ๋??? บ..บ้านเธออยู่นี้หรอ?? 0

y/n: ก็ใช่สิ ทำไมอะ 0

สึกิชิมะ: ก..ก็บ้านฉันอยู่ตรงข้ามเธอนี้ไง?!! 0

y/n: •_•อ้าว!!จริงหรอเนี่ย?!! 0

ทั้งคู่ที่กำลังคุยด้วยความสงสัยอยู่นั้นสักพักแม่ของคุณก็เดินออกมา 0

แม่: อ้าวy/n ทำไมถึงกลับดึกป่านี้ละเนี่ยแล้วนั้นใครอะเอ้ หน้าคุ้นๆนะ 0

สึกิชิมะ: ส..สวัสดีครับผม สึกิชิมะ เคย์ ครับ 0

แม่: อ้าวหนูสึกิชิมะหรอ เป็นไงบ้างจ้ะเนี่ยแล้วบ้านหนูอยู่ไหนละ 0

สึกิชิมะ: ก..ก็อยู่ตรงข้ามนี้ไงละครับ 0

แม่: อุ้ย!!จริงหรอ งั้นแม่ขอไปทักทายแม่ของสึกิชิมะก่อนนะy/n 0

y/n: ค..ค่าแม่•_• 0

คุณและแม่และสึกิชิมะก็ได้เดินเข้าไปในบ้านของสึกิชิมะ 0

แม่ของสึกิชิมะ: สึกิชิมะทำไมวันนี้กลับช้าละ อ้าว นี่คุณแม่ของหนูy/n ^^ 0

แม่ของคุณ: สวัสดีคะคุณแม่ของสึกิชิมะ สบายดีไหมคะช่วงนี้ 0

หลังจากนั้นแม่ของทั้งคู่ก็เข้ามานั่งคุยกันรวมถึงคุณที่สึกิชิมะเรียนให้ตามขึ้นห้องไปเพราะก็น่าจะรู้ว่าแม่ทั้งคู่นั้นยังคุยกันอีกยาว 0

ห้องของสึกิชิมะ 0

y/n: ว้าว ห้องนายดูเรียบร้อยจัง 0

สึกิชิมะ: ร..หรอ^^ 0

y/n: อื้อ  0

y/n: ว้าว ห้องนายมีหุ่นไดโนเสาร์เพียงเลย 0

เห้ย!!ไฟดับ อ้ะ!!!! 0

จังหวะที่ไฟดับนั้นคุณก็รู้สึกว่ามีอะไรกัดอยู่ที่คอคุณ 0

y/n: อ...อะไรนะ เจ็บ  0

สักพักโคมไฟก็ติดเผยให้เห็นร่างร่างหนึ่งที่กำลังกัดอยู่ที่คอของคุณ 0

y/n: ส..สึกิชิมะ น.นาย ทำอะไรอะ เจ็บ 0

สึกิชิมะที่ได้ยินคุณบอกว่าเจ็บก็หยุดกินเลือดก่อนจะเห็นคุณเริ่มทรุดตัวลงจากการถูกกินเลือด 0

แต่สึกิชิมะรับตัวคุณไว้ทันเลยอุ้มคุณไปนั่งบนเตียง 0

สึกิชิมะ: ฉ..ฉัน ขอโทษ ฉันควบคุมตัวเองไม่ได้ 0

y/n: นายเป็นแวมไพร์หรอสึกิชิมะ? 0

สึกิชิมะ: อ..อืม ใช่ฉันเป็น//หลบหน้า 0

y/n: อย่าหลบหน้าสิ นายไม่ผิดหรอก ฉันแค่ตกใจนิดหน่อยนะ 0

สึกิชิมะ: ฉ..ฉันกลัวเธอเกลียดนะ ต..แต่ในเมื่อฉันทำมันไปแล้วถ้าเธอจะไม่ชอบฉันก็ไม่เป็นไร 0

คุณที่มองหน้าสึกิชิมะสักพักแล้วพูดออกมาว่า 0

y/n: สึกิชิมะนายเคยดื่มเลือดใครบ้างรึป่าว? 0

สึกิชิมะ: ม..ไม่อะไม่เคย 0

คุณยิ้มมุมปากเล็กน้อย 0

y/n: งั้นฉันไม่เกลียดนายหรอก นายมีแค่ฉันคนเดียวที่จะกินเลือด:) 0

สึกิชิมะ: หรอ//เขิน 0

สึกิชิมะ: น..นี่ y/n ฉันมีอะไรจะบอกนะ:) 0

y/n: หื้ม~อะไรละ 0

สึกิชิมะ: :) 0

หลังจากที่คุณถามสึกิชิมะไป สึกิชิมะก็เอาหน้ามาใกล้ๆคุณแล้วบอกว่า 0

สึกิชิมะ: ฉันชอบเธอนะy/n ชอบตั้งแต่ที่เจอกันครั้งแรกจนถึงตอนนี้:) 0

หลังจากที่เขาพูดเสร็จเขาก็ดันคุณลงไปนอนกับเตียงแล้วก้มลงไปประกบปากกับคุณ 0

คุณที่กำลังจะยกมือขึ้นมาห้ามแต่ก็ถูกแรงมือของสึกิชิมะดันลงไปให้จมเตียง 0

ในระหว่างนั้นสึกิชิมะก็ทำการสอดลิ้นเข้าไปในปากของคุณ เอาลิ้นวนไปรอบปากของคุณจนความหวานในปากของคุณหมด แต่เขาก็ไม่หยุด 0

คุณที่เริ่มหายใจไม่ออกก็ทำไรไม่ได้เพราะสึกิชิมะจับแขนคุณไว้ บวกกับร่างกายที่ขยับไม่ได้ดั่งใจ 0

สักพักสึกิชิมะก็ปล่อยปากคุณให้เป็นอิสระก่อนจะถามคุณว่า 0

สึกิชิมะ: เป็นแฟนกันไหม? 0

คุณที่กำลังหอบอยู่ก็หน้าแดงขึ้นมาเรื่อยๆก่อนจะหันหลบหน้าแต่ยังไม่ตอบคำถามของสึกิชิมะ 0

สึกิชิมะ: หื้ม? ไม่ตอบหรอ?สงสัยอยากให้จูบแบบเมื่อกี้อีก:)//ทำหน้าแบบเจ้าเล่ห์ 0

y/n: ป..เป็นสิ//เขิน+เลิ่กลั่ก 0

สึกิชิมะ: หื้อ~ ดีมากคนเก่งของผม งั้นผมของลงรอยไว้ที่ตัวy/nจังหน่อยละกันว่าเธอคือของผม:) 0

จากนั้นสึกิชิมะเปิดเสื้อที่ไหล่ของคุณออกแล้วทำการฝังเขี้ยวลงไปเพื่อยืนยันว่าคุณเป็นของสึกิชิมะ เคย์ 0

y/n: น..นี่สึกิชิมะอย่าดื่มมากไปสิ ฉ..ฉันไม่ไหวแล้วรู้สึกร่สงกายมันอ่อนแอ 0

สึกิชิมะที่ดื่มเลือดอย่างหิวโหยและไม่สนใจคำพูดของคุณด้วย 0

จนในที่สุดคุณก็หลับไปโดยที่ไม่รู้ตัว 0

สึกิชิมะ: อ้าว หลับไปแล้วหรอเนี่ย 0

สึกิชิมะ: เป็นการของเป็นแฟนที่คุ้มค่าเสียจริง//ยิ้มมุมปาก 0

จากนั้นสึกิชิมะก็อุ้มคุณนอนบนเตียงให้ดีๆแล้วก็มานอนกอดคุณ 0

สึกิชิมะ: น่ารักที่สุดเลยคนเก่งของผม 0

สึกิชิมะ: ขอบคุณนะที่มาเป็นแฟนกับผมและยอมรับในสิ่งที่ผมเป็น//สึกิชิมะคิดในใจ 0

ต่อมาสึกิชิมะก็เผลอหลับไปด้วยพร้อมกอดคุณอยู่จนถึงเช้า 0

สึกิชิมะที่ตื่นมาก่อนก็ลุกขึ้นมาเตรียมตัวอะไรให้เสร็จหลังจากนั้นคุณก็ตื่นพอดี 0

พอคุณตื่นขึ้นมาก็ตกใจอย่างมากที่เห็นว่ามันเช้าแล้วแถมคุณนอนอยุ่ที่บ้านสึกิชิมะแต่แม่ของเขากลับไม่มาเรียกเลย 0

สึกิชิมะ: อรุณสวัสตอนเช้าค่ะคนเก่งของผม:) 0

y/n: สึกิชิมะทำไมฉันมานอนห้องนายได้ละ 0

สึกิชิมะ: นี่คนเก่งของผมจำเรื่องเมื่อคืนไม่ได้หรอคะ^^ 0

คุณที่นึกภาพไปถึงเมื่อคืนแล้วหน้าแดงขึ้นมา 0

สึกิชิมะ: 555หน้าแดงเลยหรอคนเก่งของผม^^ 0

ส่วนเรื่องแม่นะไม่ต้องห่วงหรอกทั้งคู่อยู่บ้านy/nตั้งแต่เมื่อคืนแล้วตอนนี้น่าจะยังเมาท์มอยกันไม่เสร็จ 0

y/n: อื้ม 0

y/n: นี่สึกิชิมะ 0

สึกิชิมะ: หื้ม ว่าไงคะคนเก่งของผม 0

y/n:ขอบคุณน่ะ^^ 0

สึกิชิมะ: ค..คอยคุณเรื่องอะไรละ//เขิน 0

y/n: ขอบคุณที่ยังรอฉันกลับมาไง//ยิ้มอย่างมีความสุข 0

สึกิชิมะ: อึก..หึๆ//ยิ้มกลับ 0

สึกิชิมะ: ก็เธออะนะy/n 0

. 0

. 0

. 0

. 0

. 0

. 0

. 0

. 0

. 0

. 0

. 0

. 0

. 0

. 0

. 0

ก็เธออะนะคือคนที่ฉันมั่นใจว่าคู่ควรกับฉันมากที่สุด 0

และขอบคุณสำหรับทุกอย่านะ “คนเก่งของผม:)” 0

จบแย้วกับอีกตอนที่ขณะนี้เวลา 0

03:20ในการแต่ง 0

ตาจะเป็นหมีแพนด้าแล้ว555 0

ก็นะนอนตอนเช้า หากินตอนกลางคืนเหมือนสัตว์อะไรอะ แหะๆ 0

(เหมือนเช่นเคย รอดูตอนต่อไปเด้อจุ้บุ้ๆ) 0