Duro x Ruler 0

(ฟิคเรื่องนี้เป็นส่วนหนึ่งของงาน commission) ขอขอบคุณผู้สนับสนุนที่มาคอมมิชชั่น ทำให้ฟิคเรื่องนี้กำเนิดขึ้นมาค่ะ 0

⚠️- Porn fiction Sex-scene  0

โดยปกติแล้วเมื่อมีสมาชิกใหม่เข้าร่วมทีมมา แฟ้มประวัติของผู้เล่นคนนั้นจะถูกส่งไปให้กับสมาชิกผู้อยู่มาก่อนได้สำรวจสภาพร่างกายและนิสัยใจคอเบื้องต้น ก่อนที่จะได้พบเจอตัวจริงในวันย้ายของเข้าหอ คราวนี้เองก็เป็นคิวของจูมินกยู ซัพพอร์ตหนุ่มหน้าคล้ายกระต่ายหูยาวจากลีคชาเลนเจอร์ 0

เมื่อแฟ้มสีน้ำตาลถูกวางลงบนโต๊ะ พัคแจฮยอกเป็นคนแรกที่หยิบมันขึ้นไปแกะอ่าน เนื่องจากชายคนนี้เป็นผู้เล่นที่ต้องเล่นคู่กับเขาในอนาคต จึงถือวิสาสะแซงหน้าคนอื่นในทีมไปดื้อๆ ทุกสิ่งทุกอย่างถูกระบุเอาไว้อย่างครบถ้วน ไม่เว้นแม้แต่การศึกษาที่เป็นถึงนักเรียนวิศวกรเครื่องกล 0

จูมินกยู หรือ Duro เกิดวันที่ 4 กุมภาพันธ์ ปี 2002 0

สัญชาติเกาหลี เชื้อชาติเกาหลี กรุ๊ปเลือด xxx 0

เพศกำเนิด ชาย เพศรอง — 0

สามหนุ่มที่เหลือจ้องมองแผ่นกระดาษจากด้านหลังของเอดีหมาใหญ่อย่างครุ่นคิด เหตุใดช่องระบุเพศรองถึงได้โดนขีดฆ่าเอาไว้ พัคแจฮยอกขมวดคิ้วเล็กน้อย ในหัวของเขาแอบฉุกคิดได้ว่าซัพพอร์ตคนนี้อาจจะเป็นเบต้าธรรมดาสามัญจึงไม่ได้ระบุอะไรลงไป 0

“ทำไมหมอนี่ไม่มีเพศรองระบุ?” 0

“เขาเป็นเบต้าเหมือนกอนบูรึเปล่า? เพราะตอนกอนบูมาก็ไม่ได้มีบอกไว้เหมือนกัน…บอกไว้ก็แค่ใครบางคนแถวนี้ที่ตัวไม่ค่อยจะสูง” 0

“หือ?” 0

จองจีฮุนเป็นคนเอ่ยปากถามก่อนที่จะถูกเสริมมาด้วยพัคแจฮยอก ไม่วายแวะกวนประสาทเจ้าตัวเล็กประจำทีมอย่างที่มักจะทำตลอดเวลา เล่นเอากบน้อยที่ไม่ได้ดูสนใจในเรื่องนี้เท่าไหร่ถึงกับอุทานขึ้นมาหนึ่งคำสั้นๆ 0

ผู้เล่นเลนบน เป็นโอเมก้าคนเดียวภายในทีมท่ามกลางอัลฟ่าตัวยักษ์อย่างจองจีฮุนและพัคแจฮยอก ถึงอย่างงั้นก็ไม่มีปัญหาอะไรเสียเท่าไหร่ เพราะอาการฮีทของท็อปเลนกบน้อยมีมิดเลนแมวส้มคอยดูแลอยู่เสมอ ติดก็แค่มักจะรำคาญให้กับความดื้อของคู่หูหมาแมว 0

ผ่านไปเพียงไม่กี่วัน ภายในห้องซ้อมประจำตึก GENG ผู้เล่นทั้งหลายนั่งเหยียดแข้งเหยียดขา เล่นโทรศัพท์ตามประสาคนว่างในช่วงเวลาปิดซีซั่น ก่อนที่บรรยากาศจะเงียบลงกระทันหันเมื่อโค้ชพาสมาชิกใหม่เข้ามาแนะนำตัวเป็นครั้งแรก 0

ร่างสูงในเสื้อโค้ทกันหนาวพร้อมด้วยใบหน้าแลดูมีอายุเกินกว่าวัยของตนเองเล็กน้อย ทั้งยังสวมแว่นกลมตามแบบฉบับหนุ่มเกาหลีทั่วไป เมื่อรวมกันแล้วก็ไม่ได้วิเศษวิโสอะไรนัก ทว่ามันกลับทำให้อัลฟ่าในทีมทั้งสองคนอย่างจีฮุนและแจฮยอกรู้สึกถึงอำนาจและแรงดึงดูดประหลาดรอบตัว 0

หนุ่มหมาโกลเด้นเงยหน้าขึ้นจากโทรศัพท์ก่อนจะเลิกคิ้วมองซัพพอร์ตคนใหม่ อันที่จริงแล้วจูมินกยูมีบุคลิกและนิสัยที่แตกต่างกับภาพลักษณ์ของตนเองโดยสิ้นเชิง เฉกเช่นกับตอนนี้ที่หันไปข้างกายแล้วไม่เจอโค้ช จึงได้เลิ่กลั่กเป็นกระต่ายตื่นตูมขึ้นมาทันที 0

“ไม่แนะนำตัวเหรอ? ทำตัวเป็นเด็ก 2 ขวบไปได้” 0

“ครับ? จูมินกยูครับ เอ่อ…ฝากตัวด้วยนะครับ” 0

หลังจากสิ้นเสียงของรุ่นพี่เอดีซี มินกยูค่อยๆ ถอดเสื้อโค้ทเปื้อนหิมะไปแขวนไว้ พลางแนะนำตัวแก้เขินไปด้วย มีใครบ้างที่ได้เล่นกับผู้เล่นมืออาชีพดีกรีแชมป์โลกแล้วจะไม่เคอะเขินจนออกอาการ…ไม่มีหรอก 0

“นายเป็นซัพพอร์ตใหม่ของฉัน” 0

“ครับ…แล้วถ้าไม่ใช่? “ 0

“ถ้าไม่ใช่ ฉันก็แค่ปล่อยให้หลงเข้าห้องนี้มา แล้วแกล้งลักพาตัวไว้เป็นซัพของฉันเอง…ตำแหน่งนี้ว่างอยู่นี่นา” 0

ถึงแจฮยอกจะพึ่งกลับมาจากประเทศจีน แต่เขาเองก็ถือว่าเป็นผู้เล่นที่คุ้นเคยกับทีมนี้เป็นอย่างดี มือนุ่มหยิบยื่นขนมกรุบกรอบซองใหม่เอี่ยมให้กับมินกยูที่พึ่งทิ้งตัวลงนั่งบนเก้าอี้ข้างกายของเขา พร้อมกับเขย่ามันสองสามครั้งให้เกิดเสียงเหมือนของเล่นเด็ก 0

“ลักพาตัวโดยใช้ขนมกับเสียงดังๆ กลยุทธ์แบบหมาน้อยโกลเด้นมากครับ” 0

“ฮ่าๆ น้องซัพพอร์ตคนนี้น่ารักอ่ะ หมอนี่พูดได้ดีนะ…น่ารักแบบกัดเจ็บอ่ะ” 0

ดวงตาเรียวคมจ้องมองหมาน้อยโกลเด้นที่ว่าผ่านเลนส์แว่นราวกับว่าคิดอะไรบางอย่างอยู่ในหัวพลางรับขนมซองมาอย่างมีมารยาท เพียงแค่แตะโดนเนื้อหนังหันเล็กน้อยสัญชาตญาณของอีนิกม่ามันก็บ่งบอกว่าผู้ชายเอดีซีคนนี้เป็นอัลฟ่าอย่างแท้จริง 0

โดยปกติแล้วจะมีเพียงแค่อัลฟ่าและโอเมก้าเท่านั้นที่แตะเนื้อต้องตัวกันแล้วเกิดอาการประหลาดจากฟีโรโมนและสัญชาตญาณของชนชั้นด้านใน ทว่าพัคแจฮยอกกลับรู้สึกวูบวาบประหลาดขึ้นมาจึงรีบชักมือออกหลังจากจูมินกยูได้ขนมไป 0

หมาน้อยโกลเด้นแลดูสับสนน่าฉงนใจ เป็นท่าทางเหมือนพวกลูกหมาหงอยเสียจริงๆ จูมินกยูคิดเล่นๆ พร้อมรอยยิ้มอารมณ์ดีตามประสาอีนิกม่าขี้แกล้ง ก่อนจะหันไปตั้งค่าคอมพิวเตอร์ของตนเองให้เข้าไม้เข้ามือ 0

เวลาล่วงเลยผ่านไปราวเกือบหนึ่งเดือน พวกเขาได้เริ่มซ้อมทีมและ scrim กับทีมอื่นเป็นที่เรียบร้อย คงเพราะด้วยผลที่ออกมาไม่น่าเป็นที่พึงพอใจนัก จึงทำให้โดนโค้ชตำหนิกันทุกคนจนเมื่อถึงเวลาก่อนกลับหอพัก พวกเขาก็ได้เปิดปากคุยกันจริงจังครั้งแรก 0

แจฮยอกหงุดหงิดซัพพอร์ตของตนเองตั้งแต่ scrim เซตที่สอง พวกเขายังเล่นไม่เข้าขากันมากเท่าไหร่เนื่องจากมินกยูยังจับต้นชนปลายรูปแบบการเล่นของรุ่นพี่เอดีไม่ถูกเสียเท่าไหร่ นั่นจึงเป็นเหตุที่ทำให้เขาโดนหนุ่มหมาโกลเด้นเปิดปากหมาๆ ด่าออกมาเป็นคนแรก 0

“เกมนี้เราควรชนะแบบขาด! แต่มินกยูแม่งหายไปไหนตอนมังกรตัวสองวะ ปล่อยให้ฉันโดนจับกลางแม่น้ำแบบนั้นมันใช่เหรอ? “ 0

“ใช่ นายปล่อยเราโดนเปิดสองรอบติด ไม่มีแม้แต่วอร์ดเดียวที่ถูกปัก นายหายไปไหนกันแน่ หรือว่าไม่ใส่ใจ?” 0

มิดเลนแมวส้มเสริมขึ้นมาพร้อมด้วยท่าทางโอหังปนน้ำเสียงโมโหพร้อมพ่นไฟเป็นเจ้าสโมลเดอร์ ท็อปเลนและป่านั่งฟังเงียบๆ แคะเล็บบ้าง ก้มหน้าบ้าง ไม่รู้ว่าจะพูดอะไรออกมาจึงยอมปล่อยให้คนอื่นพูดให้เสร็จก่อน 0

พวกเขานั่งอยู่บนเก้าอี้เกมส์ของตนเอง ล้อมกันเป็นวงกลม โดยที่ข้างกายของคีอินนั้นเป็นมินกยู ส่วนอีกข้างเป็นแฟนหนุ่มเจ้าตัวอย่างจีฮุน มันเริ่มตั้งแต่ที่ท็อปเลนกบน้อยเริ่มเปลี่ยนท่าทางเป็นมือซ้ายจับต้นแขนข้างตรงข้าม ก้มหน้างุดไม่แม้แต่จะเงยขึ้นมาสักนิด 0

กลิ่นยูคาลิปตัสลอยเข้มอยู่ในอากาศฟุ้งไปทั่ว มันเป็นกลิ่นของฟีโรโมนกดข่มแบบโดมิแนนท์รุนแรง ชนิดที่แม้แต่อัลฟ่าสองคนก็รู้สึกได้ทันที ดังนั้นไม่แปลกใจเลยที่โอเมก้าผู้บอบบางอย่างคีอินจะสัมผัสได้มากกว่าคนอื่นจนเริ่มเกิดอาการตัวสั่น 0

โดยปกติแล้วคีอินไม่ใช่คนตื่นตระหนกกับอะไรเช่นนี้ ในใจของเขาลึกๆ ไม่ได้รู้สึกกลัวเลยแม้แต่น้อย เขาแค่ควบคุมสัญชาตญาณโอเมก้าของตนเองไม่ได้มันจึงอยู่กึ่งกลางระหว่างความกลัวและความรู้สึกเฉยชา ซึ่งเขาเองก็ไม่เข้าใจเช่นกันว่าฟีโรโมนนี้เป็นของใคร 0

“ฉัน…ก็ปิงแล้วนะ แต่ไม่มีใครฟังเลย” 0

หนุ่มหมีขาวคนป่าค่อยๆ เอ่ยขึ้นมาทำลายความเงียบ ทว่ามันกลับเป็นเหมือนการจุดประกายไฟให้ผู้เล่นอีกหนึ่งคนด่าอีกคนได้อย่างง่ายขึ้นมาซะงั้น 0

“พูดสิ! มินกยูจะไม่พูดอะไรเลยเหรอ!? หรือคิดว่าเราแบกนายได้ตลอด?! ห๊า” 0

“ผมตามพี่แจฮยอกแทบทุกนาทีของเกม…แค่ครั้งเดียวที่ผมออกไป พี่ก็ตาย แล้วพวกพี่ก็โทษทุกคนรอบตัว? เราควรจะทำตามแผนให้มากกว่านี้ ไม่ต้องยืดหยุ่นอะไรแล้ว” 0

ดูเหมือนมินกยูจะอารมณ์ขุ่นมัวจนเผลอปล่อยฟีโรโมนกดข่มออกมา ความกดดันจากทีมใหญ่มันเป็นสิ่งที่ยากจะรับมือได้กับคนที่พึ่งขึ้นมาจากทีมรอง เขาพูดเสียงดังด้วยท่าทีหงุดหงิดจนคว้าเสื้อโคเทที่พาดไว้บนเก้าอี้แล้วลุกออกไปในทันที 0

บรรยากาศแสนแปลกประหลาดค่อยๆ จางหายไปราวกับตัวต้นเหตุไม่อยู่แล้ว แจฮยอกรู้สึกหายใจไม่ทั่วท้องทั้งๆ ที่เขาเองก็เป็นอัลฟ่าเช่นกัน ในโลกแห่งชนชั้นนี้ พวกที่สามารถทำให้อัลฟ่ารู้สึกยำเกรงได้นั้นมีเพียงอีนิกม่าผู้ครองยอดพีระมิดเท่านั้น 0

ความสงสัยแรกในตัวซัพพอร์ตคนใหม่ 0

จูมินกยูเป็นอีนิกม่าใช่หรือไม่? 0

ในช่วงวันหยุด ทุกคนต่างแยกย้ายกันกลับบ้านของตนเองตามปกติ มีเพียงก็แต่คู่เลนล่างผู้ซึ่งถูกโค้ชสั่งให้มาซ้อมคู่ด้วยกันจนกว่าจะได้จังหวะที่เหมาะสม จึงเหลือเพียงหนุ่มหน้ามนคนแก้มย้วยกับรุ่นพี่หมาโกลเด้น 0

เป็นเวลาราวตี 3-4 แรงค์ดูโอ้ตาสุดท้ายได้จบลงพร้อมกับคริสตัลที่แตกลงไปต่อหน้าต่อตา ออกมาเป็นผลว่าพวกเขาแพ้ติดกันเป็นรอบที่ 5 ในเวลาไม่กี่ชั่วโมง ด้วยเหตุนั้น มินกยูเลยหันไปมองหมาอ้วนข้างกายด้วยรอยยิ้มเนื่องจากกำลังตลกกับท่าทางหัวเสียของแจฮยอก 0

“เวรเอ้ย วันหยุดทีไรมีแต่พวกปีศาจ…มันเป็นเพราะนายหรือเพราะฉันกันแน่วะ ไอ้วิดวะ” 0

ร่างสูงลุกขึ้นมาจากเก้าอี้พลางอ้อมมาด้านหลังของอีกฝ่ายอย่างเงียบๆ ก่อนจะก้มลงมาแสร้งเป็นมองหน้าจอคอมพิวเตอร์ด้วยท่าทีน่าขนลุกเพราะเขาเองก็อยากจะลองแกล้งเอดีซีหุ่นน่าหยิกคนนี้ดูบ้าง…โดนดุโดนด่ามาเยอะแล้ว เรื่องอะไรจะทนอีกต่อไป ขอเอาคืนเสียบ้าง 0

“พี่ต่างหากที่เล่นพลาดเอง ต้องกัดคอให้ได้สติเลยไหมเนี่ยเพราะพี่เองก็ชอบมาหยิกแก้มผมจังเลย” 0

“อย่าเล่นบ้าๆ นะ กำลังจะปิดคอม—อ๊ะ!” 0

มินกยูกัดต้นคอขาวเข้าอย่างหยอกๆ ไม่ได้แรงพอจะกระตุ้นสัญชาตญาณ ทว่ามันกลับทำให้กลิ่นฟีโรโมนของแจฮยอกพุ่งขึ้นสูงกระทันหัน จนแม้แต่เจ้าตัวยังสะดุ้ง กลิ่นหอมหวานคล้ายขนมหอมเนย ลอยคลุ้งอยู่ในอากาศไม่ต่างจากพวกโอเมก้าตอนฮีท 0

หนุ่มหมาอ้วนรู้ได้ทันทีเลยว่าน้องซัพพอร์ตแก้มย้วยคนนี้เป็นอีนิกม่า เพราะถ้าเป็นอัลฟ่ากันเองจะไม่สามารถทำให้เกิดปฏิกิริยาทางด้านร่างกายเช่นนี้ได้ แจฮยอกหน้าแดงแจ๋ หันขวับไปหาด้วยแววตาเขินปนหงุดหงิด 0

“…หืม? กลิ่นพี่หอมกว่าที่คิดไว้นะ” 0

“บอกแล้วไงว่าอย่าเล่นบ้าๆ มัน…มันรู้สึกแปลก” 0

“แปลกยังไง หรือว่าพี่ชอบ?” 0

“ไอ้เวรนี่…หยุดยิ้มเลยนะ โรคจิตฉิบหาย “ 0

 “ถ้าไม่ชอบแล้วทำไมกลิ่นพี่ถึงหวานฟุ้งทั่วห้องขนาดนี้” 0

รอยยิ้มเอ็นดูเผยขึ้นพร้อมด้วยน้ำเสียงรื่นหูของมินกยูทำเอาหมาอ้วนเขินอายขึ้นอีกเป็นเท่าตัว เขาพยายามจะไม่หวั่นไหวกับรุ่นน้องคนนี้มาตั้งนานแล้ว…แต่ไอ้หมอนี่มันดันยอมให้เขาแกล้งแถมยังเนียนแตะตัวอยู่บ่อยครั้งอีกต่างหาก 0

แรงดึงดูดแสนตึงเครียดระหว่างคนสองคนแปรเปลี่ยนจากเกือบเกลียดขี้หน้าเป็นแอบมีความรู้สึกดีๆ ให้กันและกันได้ตั้งแต่ตอนไหน ไม่มีใครอาจะรู้ได้ หากให้เปรียบเทียบมันคงเป็นเหมือนการที่หยดอิมัลซิไฟเออร์ลงน้ำกับน้ำมันเพื่อทำให้สองสิ่งนี้เข้ากันได้ 0

พัคแจฮยอกและจูมินกยูคงเองก็คงเข้ากันได้เพราะเคมีบางอย่างในกายสื่อถึงกัน บางทีอาจเป็นเพราะอำนาจทางธรรมชาติของอีนิกม่าสามารถเกี้ยวพาราสีอัลฟ่าให้แสดงท่าทีออกมาได้ไม่ต่างกับโอเมก้าร่านรัก 0

ปล่อยให้ลูกหมาตายใจเก็บกระเป๋าชั่วครู่ แจฮยอกสะพายกระเป๋าเป้ขึ้นบ่าหนึ่งข้าง พลางหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเล่นไม่ได้คิดอะไรต่อ ทว่าความเร็วเป็นเรื่องของปีศาจ มินกยูยืนอยู่ตรงหน้าเอดีซีหนุ่ม แล้วก้าวเข้าไปทีละก้าวจนอีกฝ่ายถอยหลังชนขอบโต๊ะแล้วเงยหน้าขึ้นไปจ้องหนุ่มหน้าติ๋ม 0

ร่างสูงโน้มตัวขยับเข้าไปใกล้ กลิ่นหอมเนยหวานอ่อนปะทะจมูกอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน เขาขยับมือใหญ่ไปจับเอวหนึ่งข้างของหนุ่มหมาอ้วนด้วยสีหน้ามีความหมายแฝง เล่นเอาแจฮยอกหัวใจเต้นแรง มือกำโทรศัพท์เอาไว้แน่น…ดีแค่ไหนที่เขาไม่เขินจนจมูกบานหรือหลุดขำไปก่อน 0

“มันไม่ควรเริ่มที่นี่นะ ไอ้แก้มย้วย” 0

“งั้นที่ไหน? …หรือผมรู้สึกกับพี่แค่ฝ่ายเดียว” 0

“ฉันเป็นอัลฟ่า ส่วนนายคงเป็—” 0

“ไม่ต้องรีบพูดตอนนี้หรอก ผมก็แค่อยากจะเอาคืนพี่บ้างไม่ก็หาความเข้ากันได้ระหว่างเรา? เผื่อว่าจะเล่นคู่กันดีขึ้น” 0

ราวกับว่าเส้นแบ่งเขตแดนขาดผึงออกจากกันโดยทันที พวกเขาจ้องหน้ากันเพียงครู่หนึ่ง ดวงตาของอีนิกม่าและอัลฟ่าผู้สูงส่งก็เปล่งประกายขึ้นสีแดงเสี้ยววินาทีก่อนจะกลับมาดังเดิมคล้ายกับพวกเขาได้เชื่อมต่ออะไรบางอย่างกันในใจลึกๆ เข้าให้แล้ว 0

ใครจะไปคิดว่า adc แชมป์โลกจะได้มานั่งคุกเข่าอยู่บนพื้นทำท่าทำทางเหนียมอายให้กับท่อนเอ็นอวบยาวของรุ่นน้องซัพพอร์ตที่กำลังนั่งอยู่บนเก้าอี้เกมส์ ส่วนนั้นของมินกยูมันทั้งชมพูปนม่วงไหนจะมาพร้อมด้วยหัวบานใหญ่ชัดเจนน่าเอามาถูลิ้นเสียจริง 0

มือใหญ่คว้าใบหน้าของหมาอ้วนที่เบี่ยงหลบด้วยความเขินให้หันมาเช่นเดิม เขาจับส่วนโคนแล้วใช้มันตบๆ แก้มขาวนวลจนน้ำที่ซึมส่วนปลายมันเยิ้มติดกับผิวหน้าแดงระเรื่อของแจฮยอก 0

“อย่าบอกนะว่าไม่เคย? คนอย่างพี่เนี่ยนะ” 0

“จะกัดให้ขาดเลย คอยดู” 0

แม้จะดูเหมือนไม่อยากทำ แต่อาการของเจ้าหมากลับตรงกันข้าม น้ำลายในปากแตกออกมาเยอะเสียจนแค่เมื่ออ้าปากแลบลิ้น ของเหลวใสหนืดมันก็หยดย้อยลงมาใส่หัวบานใหญ่ ก่อนจะค่อยๆ ใช้มือประคองมันเอาไว้แล้วเล็มจุดอ่อนไหวช้าๆ 0

ลิ้นร้อนลากสำรวจความนูนหนาของเส้นเลือดด้วยปลายลิ้น จนสุดท้ายแท่งสวาทมันก็เคลือบด้วยน้ำลายชุ่มฉ่ำไม่ต่างอะไรกับไอศกรีม เมื่อเข้าไปในโพรงปากมันก็ยิ่งพองขยายคับแน่นกว่าเดิม ถึงอย่างงั้นแจฮยอกก็ยังใจดีสู้เสือพยายามเปิดลำคอให้ได้มากที่สุด 0

กลิ่นอายความเป็นชายปนครีมอาบน้ำ มันอบอวลอยู่ในโพรงจมูก ชวนเร้าอารมณ์เงี่ยนให้หน้ามืดตามัวอยากถูกคนตรงหน้าย่ำยียิ่งกว่าเดิมเป็นเท่าตัว ยามส่วนนั้นมันเข้าไปลึกขึ้นเพราะถูกกดหัวก็พยายามบีบลำคอ จนแววตาของมินกยูลุ่มลึกหลงไหลขึ้นยิ่งกว่าเดิม 0

“ซี๊ดดดดดด พี่แม่งอมโคตรเสียวเลยว่ะ อาห์!” 0

เจ้าของปากรีบคายท่อนเอ็นใหญ่ออกมาก่อนที่เขาจะขาดอากาศหายใจตาย เล่นเอามินกยูเสียววูบวาบจนหลุดครางเป็นลูกหมาตัวผู้ออกมา แจฮยอกใบหน้าแดงก่ำจากความระคายเคืองจึงใช้มือช่วยชักรูดต่อ 0

มือนุ่มคอยชักรูดไปพลางแลบลิ้นแหย่รูสลับกับวกวนกวนเส้นสองสลึงไปมาอย่างซุกซน ไม่นับการหยอกเล่นที่อมเพียงส่วนหัวแล้วคายออกมา ก่อนจะทำหน้าทำตามีความสุขเป็นลูกหมาดื้อใส่มินกยูอีก…มันน่าเอาให้ปากช้ำพูดจาหมาๆ ใส่ไม่ได้อีกเลยจริงๆ 0

จังหวะสุดท้ายที่รูดลงจับบริเวณโคน น้ำขาวขุ่นก็พุ่งพรวดออกมาฉีดเลอะใส่แว่นตาโดยตรง ภาพที่แจฮยอกได้มองผ่านเลนส์ในตอนนี้เป็นร่างสูงของรุ่นน้องตัวดีนั่งหอบหายใจรัวเร็วโดยมีน้ำหนืดของเจ้าตัวไหลย้อยบดบังทัศนียภาพบางส่วนเอาไว้ 0

“แตกเยอะขนาดนี้ ถ้าเข้าตาฉันไปมีหวังตาบอดแน่” 0

“มันก็เป็นเพราะพี่นี่นา” 0

“เงียบปากไปเลย ไอ้กระต่ายหูยาว” 0

“เหมือนเหรอ?” 0

“เคยส่องกระจกบ้างไหม ไม่เหมือนจะพูดเรอะ” 0

“หูยาวไหมไม่รู้ แต่ตรงนั้นยาวเบียดคอพี่ไปแล้ว” 0

“เวร” 0

จูมินกยูโรคจิตกว่าที่พัคแจฮยอกคิดเอาไว้มากโขอยู่ทีเดียวเชียว ใครมันจะไปคิดว่าเอดีซีหมาอ้วนจะได้มานั่งชันเข่าทั้งสองข้างอยู่บนโต๊ะคอมพิวเตอร์ของตนเองโดยแหกขาออกกว้างเผยให้เห็นรูจีบที่กำลังตอดตุบกับแก่นกายชมพูชูนชันด้วยแรงอารมณ์ 0

ร่างสูงมองผลงานของตนเองด้วยความพอใจหลังจากกอดรัดฟัดเหวี่ยงกันอยู่นาน กว่าแจฮยอกจะยอมอยู่ในท่านี้ ในมือของซัพพอร์ตหนุ่มมีเจลหล่อลื่นชนิดร้อนอยู่หนึ่งขวด…เขาใช้ส่วนหัวของมันที่เป็นหัวบีบสอดแทรกเข้าไปในช่องทางหลังของอีกฝ่ายในระหว่างที่กำลังจูบดูดลิ้นเบนความสนใจอยู่ 0

ความรู้สึกอุ่นร้อนแผ่ซ่านไปทั่วช่องท้องจนเผลอหุบขาเข้าหากัน แทบบีบลำตัวของมินกยูที่แทรกอยู่ตรงกลาง หมาอ้วนผละจูบออกมาก่อน จนน้ำลายสีใสยืดเป็นเส้นแลดูน่าอายเป็นที่สุด พลางค่อยๆ ก้มหน้ามองส่วนล่างของตนเองที่เริ่มเคลิ้มเยิ้มน้ำแฉะเข้าไปทุกที 0

มือใหญ่ผลักร่างของอีกฝ่ายลงกับโต๊ะอย่างแรง จนแผ่นหลังของแจฮยอกชนเข้ากับจอคอมพิวเตอร์ส่งผลให้มันหงายลงไปทันที ถึงอย่างงั้นเจ้าซัพพอร์ตตัวดีก็ไม่สนใจ ปล่อยให้รุ่นพี่ของตนเองนอนหงายไม่อาจพลิกตัวขึ้นมาได้ราวกับเต่าตัวน้อย 0

“ไอ้เชี้ยมินกยู—-อ๊าาา!” 0

“อย่าเสียงดังสิ ยามเฝ้าตึกได้ยินจะทำยังไง” 0

มินกยูกดไหล่ของแจฮยอกให้แนบชิดกับพื้นโต๊ะเอาไว้เพื่อข่มแรงไม่ให้หมาอ้วนแสนดื้อ ดิ้นหลุดมือไปได้ เขาจับขาอวบขาวเนียนหนึ่งข้างขึ้นพาดบ่าก่อนจะค่อยๆ สอดแทรกท่อนเอ็นอวบยาว บดเบียดรูจีบเปียกเยิ้มที่ปิดสนิทเข้าไปทีละเล็กละน้อยจนสุด 0

บทสนทนาหยาบโลนชวนให้เร้าอารมณ์ไม่ได้หลุดออกมาจากปากเลยแม้แต่ประโยคเดียว พวกเขาเพียงส่งสายตาให้กันในบางครั้งบางคราเนื่องจากเสียดเสียวกันแทบขาดใจจนอยากจะหมกมุ่นกับคนตรงหน้าให้ได้มากที่สุด 0

แจฮยอกทั้งหลุดเสียงครางไปยกใหญ่ กัดปากก็แล้ว อ้าปากหอบหายใจรัวเร็วก็แล้ว ยังไม่สามารถบรรเทาความรู้สึกรุ่มราคะในตัวให้ทุเลาลงได้แม้แต่น้อย เพียงแค่เขามองลงไปด้านล่าง…เห็น***ลำโตกำลังเสือกไสเข้ากับรูแน่นๆ โดยที่เอวสอบของมินกยูมันชนเข้ากับก้นขาวอวบอ้วนตบเจลเป็นฟองหนืด เพียงแค่นี้ก็รู้สึกอยากจะโดนอดีตเด็กวิศวะหน้าตาย****ให้สลบคาโต๊ะ 0

คราบน้ำเงี่ยนแห้งกรังบนแว่นตาของแจฮยอกมันชวนให้มินกยูหลุดยิ้มออกมาทุกครั้งที่เห็น หน้าตาของหมาอ้วนคนนี้ไม่ต่างอะไรกับพวกตัวการ์ตูนเนิร์ดติ๋มๆ หงิมๆ คนแก่กว่าดันตัวเองขึ้นมากอดคอของอีกฝ่ายเอาไว้พลางฝังจมูกสูดกลิ่นฟีโรโมนยูคาลิปตัสที่แผ่ซ่านออกมาตามผิวหนังของอีนิกม่าหนุ่มอย่างหื่นกาม 0

“เบามือหน่อยดิวะ…อื้ออออ” 0

“ตัวก็ใหญ่ ไม่เห็นต้องเบาเลย…พี่ทนได้อยู่แล้ว เนอะ” 0

เป็นอีกครั้งที่มินกยูรู้สึกตอกเอวลงไปกับรูร่านไม่ถนัดจึงผลักแจฮยอกลงไปกับโต๊ะอีกรอบ คราวนี้มันแรงจนหมาอ้วนเผลอเอามือกุมท้องด้วยความจุดเสียด แต่ก็ต้องเบิกตากว้างเมื่อโดนอีกฝ่ายแกล้งโดยการเร่งเร้าเกินรับไหว พาให้เขาต้องผลักยันต้นขาของคนเด็กกว่าเอาไว้ 0

ปากเอ่ยขอร้องให้เบามือ ทั้งที่ด้านในตอดรัดไม่หยุดตรงข้ามกับคำขอเหลือเกิน เล่นเอาเสียงเนื้อกระทบเนื้อแสนลามกดังลั่นไปทั่วห้องซ้อม 0

มินกยูเข้าใจความรู้สึกพระเอกการ์ตูนเฮ็นไตโรคจิตอยากซุกนมเบิ้มบั้มของนางเอกก็วันนี้ เขาหมั่นเขี้ยวทั้งหน้าท้องหนุบหนับของรุ่นพี่หนุ่ม ไหนจะต้นขาขาวและก้นอวบใหญ่ๆ อีกต่างหาก ถ้าเป็นไปได้เขาก็อยากจะมีบุญได้ซุกหนุนนอนมันสักคืน คงจะสุขสุดยอดยันตาย 0

ว่าแล้วหนุ่มแว่นกลมก็แพ้เสียงในหัวของตนเอง มือใหญ่ถกเสื้อของแจฮยอกขึ้น เผยให้เห็นหน้าท้องขาวพร้อมกับพุงน้อยพุงใหญ่ที่กำลังกระเพื่อมจากแรงกระแทก เขาจับเข้าที่เอวแล้วบีบนวดมันแรงๆ พลางแกล้งบีบพุงไปหนึ่งทีจนโดนมือนุ่มๆ ซนๆ เข้ามาปัดออกอย่างแรง 0

“หยุด!” 0

“โห่ แค่บีบนิดบีบหน่อยเอง น่าหมั่นเขี้ยวจะตาย” 0

พัคแจฮยอกรู้ซึ้งก็วันนี้ ที่ผ่านมาเขาถูกความไร้เดียงสาจอมปลอมหลอกจนสิ้นเนื้อประดาตัว ทำได้เพียงเผลอไผลมองใบหน้าหล่อเหลามีความสุขที่ได้ย่ำยีตนเองอย่างไม่วางตา 0

มันไม่ได้จบเพียงแค่ท่วงท่าเดียว มินกยูนึกสนุกจับเอาหมาอ้วนให้มานั่งคร่อมตักของตนเองที่นั่งอยู่บนเก้าอี้เกมส์ก่อนจะปล่อยให้อีกฝ่ายขย่มตอเนื้อตามใจชอบ โดยที่เขาแทงสวนขึ้นไปบ้างตามระดับความอยากกลั่นแกล้ง 0

“มันลึก…ลึกโคตร อย่าสวนขึ้นมาสิวะ! อ๊าาา” 0

“จะเอาให้ท้องเลย ดีไหม?” 0

“ไม่เว้—-อ๊ะ!” 0

จุดประสงค์หลักของซัพพอร์ตผู้หื่นกามคือการที่จะได้บีบจับแก้มก้นใหญ่เน้นๆ ทั้งสองของอีกฝ่ายได้อย่างเต็มไม้เต็มมือในตอนที่กำลังโยกขย่มอยู่บน***ของเขา มินกยูทำทุกอย่างตามใจของตนเองจนเขาแทบจะเสพหมาอ้วนเกินขนาดอยู่ร่อมรอ 0

ในท่านี้เขาทั้งได้ไล้เลียหัวนมชมพูของแจฮยอกจนมันแข็งคาลิ้นไม่ต่างกับลูกกวาด ได้บีบเอวอวบพุงอ้วนไปในเวลาเดียวกัน ได้เห็นลำ***ใหญ่ๆ ยาวๆ ผลุบโผล่เข้าออกจากรูก้นร่านรักในแนวตั้ง…มินกยูแทบจะบ้าตายอยู่แล้วมันเสียวเป็นบ้า อยากจะแตกอัดน้ำเชื้อให้เต็มท้องจริงๆ 0

จังหวะสุดท้ายเขาแทบจะพลีชีพ ใช้วงแขนล็อคเอวของแจฮยอกเอาไว้พลางซุกหน้าใส่หน้าอกของอีกฝ่ายแล้วสวนเอวขึ้นรัวๆ เร็วๆ จนหนุ่มหมาอ้วนเสียดเสียวน้ำลายย้อยออกจากมุมปากเผลอแอ่นอกเข้าล็อคปากของมินกยูพอดีตามที่คิดไว้ ก่อนที่พวกเขาจะเสร็จสมออกมาพร้อมกัน 0

***ลำใหญ่พองคับแน่นรูร่าน ก่อนจะฉีดน้ำเชื้ออัดเข้าไปในจุดลึกที่สุด จนมันกระตุ้นปุ่มสวาทด้านในให้โพรงแคบกระตุกตอดนวดราวกับจะดูดน้ำออกมาให้หมดสิ้น คนด้านบนเองก็น้ำพุ่งเลอะเสื้อของตนเองเปื้อนเป็นวงแถมเปียกเล็กน้อยอีกต่างหาก 0

พวกเขาทั้งสองคนหอบเหนื่อยปานแข่งวิ่งมาราธอนมาก็มิปาน มินกยูทิ้งตัวพิงกับพนักพิง ตามมาด้วยอีกคนที่ทิ้งตัวลงซบตัวของเขาอีกที แม้มันจะเหนื่อยกว่าที่คิดไว้แต่พวกเขากลับรู้สึกมีความสุขอย่างบอกไม่ถูก 0

“ไม่หนักเหรอ? มินกยู” 0

“ชิล ผมว่าเรามาเครียดเรื่องจอคอมที่พึ่งทำพังไปดีกว่า” 0

บทสนทนามันลื่นไหลไปตามธรรมชาติ แจฮยอกถอดแว่นตาสกปรกของตนเองออกก่อนจะเอาหน้าซุกไหล่ของอีกฝ่ายไปตรงๆ คล้ายคนจะหลับ…เพราะนี่ก็เป็นเวลาเกือบเช้าแล้วด้วยซ้ำ มินกยูเอื้อมมือไปลูบกลุ่มผมนุ่มก่อนจะลูบหลังอีกฝ่ายไปพลางๆ 0

“ลุกขึ้นไปอาบน้ำในห้องน้ำแล้วกลับไปนอนที่หอกันดีกว่า” 0

“ง่วง” 0

“อดทนหน่อย” 0

เจ้าหมาโกลเด้นค่อยๆ ลุกออกจากตักของมินกยูก่อนจะพบว่าน้ำเชื้อน้ำนวนมากมายมันไหลย้อนลงมาเปื้อนขาเต็มไปหมด เล่นเอาแจฮยอกหน้าแดงแจ๋เป็นลูกมะเขือเทศอีกครั้งจนถูกอีกฝ่ายดึงแขนพาไปอาบน้ำในห้องน้ำอย่างรวดเร็วพลางหาวไปด้วย 0

“เบาหน่อยสิวะ ปวดขาจะตายห่าอยู่แล้วเนี่ย” 0

“โอ้ยยยย ปวดเป็นคนเดียวมั้ง ผมก็ปวดเอวเหมือนกันนั่นแหละ” 0

ใครจะเชื่อว่าหลังจากผ่านค่ำคืนนี้ไป พวกเขาจะเล่นเข้าขากันมากขึ้นจนสามารถจบการแข่งขันไปได้ด้วยสกอร์ไร้พ่าย แม้มันจะเป็นความสัมพันธ์ชั่วข้ามคืนที่ไร้ซึ่งความรักมาเกี่ยวข้อง…แต่ถึงอย่างงั้น จูมินกยูและพัคแจฮยอกก็เริ่มมีต้นรักของกันและรักงอกอยู่ในใจขึ้นมาบ้างแล้ว 0

FIN. 0

Fact - Duro เป็นนักศึกษาวิศวะจริงๆ ศึกษาอยู่ในภาควิชาวิศวกรรมเครื่องกล 0