วีวี x เสี่ยวหลง , จาก Lookism 0

Warning : Strap-on , Pee kink , ฝั่งชายตอนอวัยวะเพศ 0

Note : what if สองคนนี้ได้ใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันในตอนสุดท้าย(Ep. 347) // อ่านมันให้เป็น sex fantasy นะคะ อย่าอ่านให้มันเป็นสื่อเพื่อเพศศึกษาอะไรเทือกนั้น โฮร เค้าไม่แม่นเท่าไหร่ว่าการถูกตอนมันมีผลยังไงกับฮอร์โมนบ้าง และโดนตอนแบบไหน แล้วก็ไม่มั่นใจด้วยว่าแขนขาเสี่ยวหลงที่โดนพี่คิมหักไปนี่มันรักษาได้มั้ย แต่ได้แหละมั้ง ช่วงนี้ติดเฟมดอมมากเลยค่ะ อร่อยเลียจาน ไม่ไหว (ผุ้ชายหน้านิ่ง ๆ ตอนเขินหน้าแดงตัวแดงมันน่ารักมาก อิจฉาพี่วีวีอ่ะ) 0

***ยังไม่ได้เช้กคำผิด 0

 

 

 

 

 

 

 

“คุณวีวี ผมทำไม่ได้ครับ” 0

 

 

บนเตียงนุ่มที่สั่งทำอย่างดีไม่ให้ผิวสวย ๆ ของสตรีผู้เลอค่าต้องระคาย ร่างกายของเธอนุ่มนวลไปเสียทุกส่วน ผิวขาวกระจ่างอย่างคนไม่ค่อยออกแดด 0

 

 

แพรไหมนุ่มแผ่กระจายทั่วหมอน ดวงตางดงามที่ต้องมองมาอย่างออดอ้อน ถ้าเป็นไปได้เสี่ยวหลงก็อยากกอดและมอบความรักให้เธออย่างที่ผู้ชายคนหนึ่งควรทำได้ หากแต่เขาทำไม่ได้ 0

 

 

คุณหนูผู้งดงามเอียงคอเล็กน้อยแสดงสีหน้าสงสัย เธอกอดแขนผมแน่นขึ้น ท่าทางน่ารักน่าชังแบบนั้นทำให้เสี่ยวหลงต้องอดทนอดกลั้นยั้งมือไม่ให้เลื่อนขึ้นไปลูบศีรษะกลมมน พึงระลึกไว้เสมอว่าอีกฝ่ายสูงส่งกว่าตนมากเท่าไหร่ 0

 

 

แต่วีวีไม่ได้คิดแบบนั้น เธอพองแก้มอมลมอย่างไม่พอใจ 0

 

 

“ทำไมล่ะ เสี่ยวหลงชอบฉันไม่ใช่เหรอ นายพูดแล้ว พูดอีกทีสิ” 0

 

 

“ครับ ผมชอบคุณวีวี” 0

 

 

“ใช่ๆ อย่างนั้นแหละ พูดแบบนี้กับฉันไปตลอดชีวิตเลยนะ!” 0

 

 

เส้นโค้งงดงามจากเรียวปากอิ่มได้รูป มันสวยงามราวกับรูปสลักของไซซี เขาจ้องมองมัน เก็บรายละเอียดของภาพนั้นเข้าไปในสมอง ใส่เอาไว้ในลิ้นชักความทรงจำที่ลึกที่สุดและสำคัญมากที่สุด ในความทรงจำที่ไม่มีวันจะถูกลบไป 0

 

 

เสียงขยับยุกยิก คุณหนูปล่อยมือออกไปแล้ว เธอค้นอะไรบางอย่างที่ลิ้นชักข้างหัวเตียงแล้วหยิบมันมาวางกอง ๆ ไว้เสี่ยวหลงค่อย ๆ ยันตัวลุกกึ่งนั่งกึ่งนอน สายตาเรียบสนิทยังไม่ทันได้สังเกตว่าของที่เจ้านายตนหยิบออกมาคืออะไร ก็โดนร่างเล็กกว่ากระโจนเข้ากอดเสียก่อน 0

 

 

“ฉันรักนาย! นายก็รักฉันใช่ไหม?” 0

 

 

“ครับ” 0

 

 

เป็นคำถามที่ชายหนุ่มต้องพยักหน้ารับอย่างเสียไม่ได้ เธอคล้องคอเขา ซุกไซร้ราวกระต่ายตัวเล็ก ๆ แล้วใช้ดวงตาพร่างพราวนั่นจ้องมองทำให้เสี่ยวหลงเสียศูนย์อีกครั้ง 0

 

 

ก่อนจะจู่โจมโดยไม่ทันให้ตั้งตัว— 0

 

 

ไม่จริงหรอก เขาก็แค่ยอมรับมันแต่โดยดีก็เท่านั้นเอง 0

 

 

สัมผัสที่ประกบลงมาบนปากและเรียวลิ้นที่กวาดไปทั่วอย่างสะเปะสะปะ มันน่ารักมาก เสี่ยวหลงคิดว่าอย่างนั้น เพราะอย่างนั้นเขาถึงได้ไม่นำจังหวะ ทำเพียงแค่โอนอ่อนไปตามลิ้นที่ขยับอย่างเอาแต่ใจของหญิงสาว 0

 

 

หยดน้ำใสเคลือบวาวบนกลีบปากอิ่ม ไหลเชื่อมกันเป็นโยงใยเมื่อใบหน้าน่ารักถอยออก สายตาที่เต็มเปี่ยมไปด้วนแรงปรารถนานั้นทำให้น่างกายของคนทั้งคู่ร้อนวูบวาบ 0

 

 

มือที่คล้องอยู่บนลำคอแกร่งยังไม่ผละออก มันรังแต่จะรั้งให้เรือนกายแนบชิดกันจนเสื้อผ้าเสียดสี วีวีจับช่อผมผมยาวที่ปล่อยสยายของเสี่ยวหลง ก้านนิ้วเกี่ยวกระหวัดมันเล่นอย่างเพลิดเพลิน เธอยิ้ม เป็นรอยยิ้มลุ่มลึกที่ไม่ค่อยได้เห็นพร้อมเสียงใส ๆ ที่กระซิบ 0

 

 

“ฉันบอกแล้วว่าจะดูแลเสี่ยวหลงเอง” 0

 

 

ลมหายใจของเธออุ่นร้อนรินรดลวกลำคอ หากแต่ส่วนที่ควรโป่งนูนของเพศชายนั้นก็ยังราบเรียบ ไม่ใช่ว่าเขาไม่มีอารมณ์หากแต่ส่วนที่ว่านั้นไม่อยู่แล้ว 0

 

 

“คุณวีวี ผม- “เสี่ยวหลงหลุบตาต่ำอย่างรู้สึกผิดถ้อยคำจุกอยู่ในลำคอไม่อาจพูดออกไปได้ หากแต่วีวีไม่ได้รอฟัง เธอปลดกางเกงนอนตัวบางออกไม่ได้ดูตกใจกับผิวที่เว้าเรียบลงไป 0

 

 

ดวงหน้าของชายหนุ่มแดงก่ำด้วยความอับอาย เขาตัวแข็งทื่อเบือนหน้าหนีไม่กล้าสู้หน้าผู้หญิงที่ตนรัก สองขาหนีบเข้าหากันปิดบังตรงส่วนนั้นเอาไว้ 0

 

 

“เสี่ยวหลง “วีวีพยายามดันขาของเขาออก เธอเรียกเสียงอ่อนขณะที่ใจเต้นรัว ใบหน้าของเสี่ยวหลงและหางตาที่แดงก่ำคล้ายว่าจวนเจียนจะร้องไห้เป็นสิ่งที่เธอไม่เคยเห็นมาก่อน และมันน่ารักเอามาก ๆ เลยด้วย 0

 

 

มือนุ่มนิ่มตามประสาคนไม่เคยทำงานของเธอไม่มีทางสู้แรงขาของบอดี้การ์ดคนเก่งไปได้ เธอมุ่ยหน้า ประคองคางเรียวให้เสี่ยวหลงหันมามองหน้ากันเสียที 0

 

 

“แยกขาให้ฉันหน่อย นะ” 0

 

 

เธอแลบลิ้นเลียหยดน้ำตาที่หางตาคม ใช้เนตรกระจ่างคู่นั้นมองจ้องหวังให้ชายหนุ่มใจอ่อนอย่างเช่นทุกครั้ง 0

 

 

“ผมขอโทษ แต่ผมกอดคุณไม่ได้ครับ “เขาหลบตาไม่กล้าแม้แต่จะมองสบ ท่าทางเอียงอายที่น่ารักน่าชังแบบนั้นทำเอาหญิงสาวร้อนรุ่มไปทั้งกาย ท้องน้อยของเจ้าหล่อนร้อนวูบวาบไปหมด 0

 

 

ไม่เสียทีที่แอบถามมิซึกิว่ากับเสี่ยวหลง เธอต้อง’ ทำ’ ยังไง 0

 

 

“ไม่เป็นไร ฉันจัดการเอง นะ เสี่ยวหลงให้ฉันทำนะ “เธอหอมแก้มเขาพร้อมกล่าวตะล่อม ก่อนจะรับรู้ถึงเรียวขาที่ค่อยๆ แยกออกมา สาวเจ้ายิ้มกว้าง เสี่ยวหลงยังคงตามใจเธออยู่เสมอ 0

 

 

ร่างเล็กถอยร่นลงมา ในตอนนั้นชายหนุ่มถึงพึ่งสังเกตเห็นว่าเจ้านายของตัวเองหยิบอะไรออกมาบ้าง มันคือเจลหล่อลื่นและอะไรบางอย่างที่ลักษณะคล้ายกางเกงใน แต่ตรงเป้าของมันมีแท่งพลาสติกนูนยาวออกมาทั้งสองด้าน ด้านหนึ่งคล้ายห่วงกลม ๆ ที่ต่อกันขึ้นไปหลาย ๆ ชั้นจากใหญ่ไปเล็ก ส่วนอีกด้านเป็นปลัดขิกอันเล็ก ๆ สั้น ๆ 0

 

 

แล้วการกระทำต่อมาของหญิงสาวก็ตอบข้อสงสัยในใจเขา วีวีปลดอาภรณ์ของตัวเองออกแล้วสวมมันเข้าไป ดวงหน้างดงามเต็มไปด้วยอารมณ์ปรารถนาจากแรงราคะ พร้อมสายตาที่มีมาราวกับจะกลืนร่างของชายหนุ่มเข้าไป 0

 

 

“ผู้ชายสามารถเสร็จจากทางด้านหลังได้นะ “เธอว่าแบบนั้นพร้อมบีบเจลเหลวชโลมชุ่มดอกไม้ตูม นิ้วโป้งกดที่ใกล้ ๆ ปากทางแล้วถ่างออกเล็กน้อย 0

 

 

วีวีเริ่มต้นเตรียมความพร้อมเพื่อปฏิบัติกิจ เธอสอดนิ้วเข้าไป เหมือนอย่างที่เพื่อนสาวคนสวยบอกเพียงประมาณสองข้อนิ้ว เมื่องอลงกดเข้าที่จุด ๆ หนึ่ง ร่างแกร่งก็สั่นสะท้าน 0

 

 

“ฮ- อ๊า!” 0

 

 

เธอได้ยินเสียงครางแหลมจากเสี่ยวหลง ร่างกายเขาร้อนรุ่มไปหมด ลมหายใจก็เริ่มหอบหนัก ยิ่งก้านนิ้วยาวเสียดสีแล้วสอดเข้าไปเพิ่มมากเท่าไหร่ ขาแกร่งก็ยิ่งอ้ากว้าง แสดงความต้องการออกมาผ่านภาษากายอย่างยากที่จะควบคุม 0

 

 

“เสี่ยวหลง น่ารักจัง จุ๊บ รู้สึกดีมากใช่ไหม ข้างในมันแน่นมากเลย” 0

 

 

เรือนกายที่ถูกล้างสะอาดในทุกซอกทุกมุมเพราะต้องอยู่ใกล้ชิดคุณหนูยามนี้ถูกตะโบมจูบไปทั่ว วีวีเป็นคนซุกซน เธออยู่ไม่สุข ทั้งนิ้วนั่นก็เหมือนชำนาญเกินกว่าจะบอกว่าเป็นการทำครั้งแรก ราวกับมีพรสวรรค์ในด้านยังไงอย่างนั้น 0

 

 

มือแกร่งยกขึ้นปิดริมฝีปากของตัวเองกลั้นเสียงน่าอายที่อาจจะเล็ดรอดออกไป นิ้วเล็ก ๆ ของคุณหนูที่กำลังขยับไปมาน่าอายที่ต้องบอกว่ามันปราบเขาไว้ได้อยู่หมัด แรงน้อย ๆ ที่กดลงมาทำความเสียวแล่นไปทั่วสรรพางค์กาย 0

 

 

วีวียกยิ้มเมื่อมันได้ผล เธอบรรจงจูบตามรอยแผลเป็นมากมายบนร่างของเขา แล้วกัดมัน ดูดสร้างฝารอยช้ำห้อเลือดไว้แทน 0

 

 

นิ้วของเธอเป็นนิ้วที่สามแล้ว มันหมุนคว้างและกำลังถ่างผนังภายในกับกลีบดอกไม้สีสวยออก จนมั่นใจว่าดอกไม้ดอกนี้พร้อมแก่การผสมเกสร วีวีก็ถอนนิ้วออกมาแล้วจับเรียวขาแกร่งยึดเป็นที่มั่นพร้อมโถมร่างเข้าไปสุดแรงใจกลางบุษบาที่เบ่งบาน 0

 

 

“อ้า! ฮ่า- ว- อื้อ คุณวีวี ฮ๊า “เสี่ยวหลงร้องเรียกชื่อเธอเสียงดัง เสียงครางอู้อี้ของเขาดังรอดออกมาแม้พยายามจะปกปิดไว้ 0

 

 

หญิงสาวร่างเล็กนอนทับบนร่างกายแข็งแรงของชายหนุ่มที่ตัวใหญ่กว่าตน กล้ามเนื้อของเสี่ยวหลงงดงาม ไม่ว่าตะปบตรงไหนก็แน่นสู้มือไปหมด 0

 

 

“อ้า ฮ้า สุดยอดเลย อื้อ นายขยับสะโพกด้วย อ๊า “เธอกำลังมีความสุข มีความสุขสุด ๆ ไปเลย ภายในบ้านหลังเล็ก ๆ กลางป่าไผ่ สงครามบนเตียงนั้นร้อนแรงราวเปลวไฟที่ลุกโชนอยู่บนพื้นผิวของดวงอาทิตย์ 0

 

 

ยิ่งกับตอนที่ชายหนุ่มละทิ้งความนึกคิดแล้วขยับสะโพกตอบรับจังหวะที่หญิงสาวเป็นผู้นำอุณหภูมิก็เหมือนยิ่งจะร้อนลวก บรรยากาศหนักอึ้งด้วยราคะที่แผดเผา 0

 

 

เธอซุกหน้าลงบนแผ่นอกแกร่ง กัดเบา ๆ เพื่อระบายความกระสันอยากในตอนนี้ แขนแข็งแรงของชายกอดร่างเล็กของหญิงสาวไว้ มันเป็นอ้อมกอดที่อบอุ่นอย่างที่เสี่ยวหลงเป็นมาตลอด 0

 

 

และมีฤทธิ์มากพอที่จะทำให้วีวีเสพติดยิ่งกว่ายาชนิดใด 0

 

 

“เสี่ยวหลงรักฉันไหม “เธอกระซิบถามวนเวียนซ้ำไปซ้ำมา เช่นเดียวกับชายหนุ่มที่ตอบรับตลอดทุกครั้งด้วยเสียงกระท่อนกระแท่นน่าสงสาร 0

 

 

“อะ รัก- ครับ อื้อ” 0

 

 

เอวสอบบิดเร่ากับสัมผัสแปลกใหม่ที่ได้รับจากการถูกกระตุ้นด้านหลัง ยอมรับว่าเขาไม่เคยคิดว่าจะได้ขึ้นเตียงกับยหญิงในดวงใจด้วยรูปแบบนี้ ท้องฟ้าที่อยู่สูงเกินเอื้อม ตอนนี้เหมือนมันกำลังโอบกอดเสี่ยวหลงไว้แน่น 0

 

 

หญิงสาวหยัดกายขึ้นเล็กน้อย เธอกระซิบบอกให้เขานอนตะแคงข้าง จากนั้นก็ใช้แรงที่พอมีดันขาแข็งแรงชี้ขึ้นเพดานวีวี่ใช้สองแขนของเธอกอดขาข้างนั้นเอาไหว แล้วหลับหูหลับตากระเด้าเอวใส่ร่างที่นอนอยู่อย่างหลงใหล 0

 

 

เสียงหวาน ๆ ครวญครางเรียกชื่อเธอ แพรไหมยาวสีหยดหมึกของเสี่ยวหลงกระจายไปทั่วหมอนบางเส้นพันกันมั่วยุ่งเหยิงไปหมด แต่มันขับใบหน้าขาว ๆ ของเขาให้ยิ่งเด่นชัด 0

 

 

ใบหน้าหล่อเหลาที่แดงก่ำเพราะความเสียวซ่าน หางตาที่มีหยดมุกใสไหลซึม กับกลีบปากเจ่อที่อ้าออกร้องเรียกชื่อเธอ มันน่ารักมากจนละสายตาไม่ได้ ถ้ารู้ถึงความสุขตั้งแต่ตอนแรกเธอคงไม่ติดยาด้วยซ้ำ ไม่สิตอนนี้ขอแค่เสพร่างกายสวย ๆ นี่แทนเธอก็คงเลิกยาได้อย่างง่ายดาย 0

 

 

“อ่า มันแปลก ๆ อ๊ะ คุณวีวี ผม- อื้อ ฮ่า” 0

 

 

ร่างกายที่ไม่สามารถหลั่งได้ มันแปลกประหลาดที่เขาดันรู้สึกเสียวซ้ำ ๆ ทุกดอกที่ตอกลงมาภายในช่องทางอุ่น มันรู้สึกดีมากจนปลายเท้าจิกเกร็ง 0

 

 

หากแต่การโดนกระแทกกระทั้นเป็นเวลานานทำให้มีบางอย่างจะออกแทน เสี่ยวหลงพยายามขืนเรียวขาออกแต่ก็ไม่อยากสะบัดร่างของหญิงสาวอย่างรุนแรงแบบนั้น 0

 

 

เลยกลายเป็นว่าเขากำลังขยับสะโพกอยู่แทน 0

 

 

“ว- อ้า ห้องน้ำ ผม ฮ่า จะฉี่ อ๊ะ อ๊า “ส่วนนั้นที่ถูกตอนหายไป เหลือเพียงแค่รูสำหรับปัสสาวะ และท่อทางเดินสั้น ๆ ที่ไม่อาจกลั้นอะไรไว้ได้ 0

 

 

เพราะงั้นแล้ว-- 0

 

 

ในที่สุดมันก็เลยหยดแหมะไหลออกมาเปื้อนที่นอน 0

 

 

ร่างกายแข็งแรงนั้นแดงก่ำไปทั้งตัว ชายหนุ่มหน้าร้อนแทบไหม้ เหมือนตัวจะระเบิดเป็นเสี่ยง ๆ ต่อหน้าต่อตาของวีวี สายตาของเธอจับจ้องชายหนุ่มผู้เป็นที่รัก เห็นเสี่ยวหลงผู้น่าสงสารแทบจะร้องไห้ออกมาเพราะโดนเธอเอาจนฉี่ราดมันน่ารักมาก ๆ จนเธออยากถ่ายรูปเก็บไว้ด้วยซ้ำ 0

 

 

“หลงเอ๋อร์ “เธอจุ๊บหัวเข่าเขาเบา ๆ ร้องเรียกด้วยเสียงอ่อนโยนขณะที่เอวยังไม่หยุดขยับ เสี่ยวหลงหันหน้ากลับมามองเธอ ใบหน้าแดงก่ำ กลีบปากเบะน้อย ๆ และหยาดน้ำตาที่ไหลรินดูน่าสงสารเหมือนเทพบุตรโดนรังแก 0

 

 

ภาพนั้นทำให้หว่างขาของหญิงสาวเปียกแฉะ เธอชะงักนิ่ง ดวงตาเหลือกลอยและสเควิร์ตออกมาด้วยความสุขสม 0

 

 

“คุณวีวี- ผมขอโทษ ผมทำเตียงเลอะ รีบลุกไปก่อนมันสกปรก “ชายหนุ่มพูดไม่เป็นภาษามือแกร่งยกขึ้นปิดใบหน้าที่แดงเถือก หัวใจเต้นรัวแทบจะหลุดออกจากอก เพราะในมุมนั้น ขาของเขาที่กว้าง ท้องฟ้าของเขาจะสามารถเห็นทุกอย่างได้อย่างชัดเจน 0

 

 

ตั้งแต่เกิดมาเสี่ยวหลงไม่เคยอายอะไรเท่านี้มาก่อนเลยด้วยซ้ำ 0

 

 

แต่สำหรับวีวีการที่ได้เห็นใบหน้าที่มักนิ่งเรียบเสมอแสดงอารมณ์ออกมานั้นเป็นความสุขของเธอ 0

 

 

เจ้าหล่อนยิ้มแล้วเอ่ยด้วยน้ำเสียงร่าเริง 0

 

 

“ความผิดฉันเองแหละ เพราะงั้นให้ฉันอาบน้ำให้นะ ฉันบอกแล้วว่าจะดูแลเสี่ยวหลงเอง!” 0

 

 

 

---