.
.
.
.
.
.
07:12
"มาแล้ววววว"น้ำเสียงทุ้มนุ่มเอ่ยออกมาพร้อมกับปรากฎร่างเล็กผิวสีน้ำน้ำผึ้งในชุดพละ วินยกยิ้มทันทีที่เห็นเพื่อนสนิท(?)ของเขาก่อนจะจูงมือพาไปโรงเรียน
ระหว่างทางก็คุยเรื่องสารพัดแต่สวนมากจะหยอกกันมากกว่า รู้ตัวอีกทีทั้งคู่ก็ก้าวเดินเข้ามายังภายในรั้วโรงเรียนแล้ว
"ไปโรงอาหารกันป่ะ"วิน
"อื้อ! หิวพอดีเลย"ภีม
ส่วนมากทุกเช้าทั้งคู่ก็จะมานั่งกินข้าวที่โรงอาหารเพราะทำกับข้าวที่บ้านไม่ทันแต่บางครั้งภีมก็จะมากับกลุ่มเพื่อนเขาและน้องชายเหตุผลก็คือวินตื่นสาย
ทั้งคู่นั่งกินข้าวอย่างสบายๆคุยเรื่องทั่วไปแต่ในระหว่างที่ภีมนั่งกินอยู่นั้นก็มีรุ่นน้องเพื่อนของภามเดินเข้ามาทักทายเขาอย่างเคย
"พี่ภีมครับ"โอ๊ต
"หืม ว่าไง"ภีม
"ขอเบอร์ไอจีได้ไหมครับ คะ..คือผมชอบพี่มานานแล้ว..อยากจีบแบบ..จริงจัง"ว่าพรางนำมือมาเกาท้ายทอยแก้อาการเขิน
ในระหว่างที่อีกคนเขินกับการสารภาพรักหารู้ไม่ว่ายังมีอีกคนที่ชักสีหน้าคิ้วขมวดแถบเป็นปมแล้วโอ๊ตสัมพัสได้ถึงรังสิตอะไรบางอย่างจึงรีบเดินไปข้างๆภีมหวังที่จะปลอดภัย
"อือ เอามือถือมาสิเดี๋ยวพี่บันทึกให้"ภีม
"ค..ครับ"โอ๊ต
.
.
.
ติ๊ง!
เสียงแจ้งเตือนบางอย่างดังขึ้นมาทำให้ภีมต้องกยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาแล้วกดเข้าแอปพีเคชั่นสีเขียว
ก่อนจะสดุดตาเข้ากับแชทๆหนึ่ง คนตรงหน้าเขาส่งข้อความมาทำไมทั้งๆที่นั่งด้วยกันภีมได้แต่เก็บความสงสัยไว้ก่อนจะแชทคุยกับคนตรงหน้า
พอคุยกันไปสักพักภีมจึงได้รู้ว่าอีกฝ่ายหึงเขาพอบทสนทนาจบลงอีกฝ่ายก็ลุกหนีเขาไปด้วยอารมณ์โมโหไม่น้อย
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ร่างชายหนุ่มวัยรุ่นเดินเข้ามายังห้องเรียนด้วยอารมณ์โมโหก่อนจะลากเก้าอี้มานั่งอย่างไม่ใยดีจนเพื่อนๆสังเกตเลยคิดจะเข้ามาถามแต่ก็ต้องหยุดลงเพราะแทนคุณเอ่ยห้ามว่าให้แชทดีกว่าถ้าไปตอนนี้จะโดนด่าเอาได้
.
.
.
"เย่ดดดโด้วววว"เสียงของทุกคนร้องแซววินเรื่องที่พึ่งคุยผ่านแชทเมื่อกี้
"จีบเลยเชื่อกู"บีมเอ่ยด้วยน้ำเสียงเชียร์เพราะเขาเป็นพวกชอบจิ้นจึงใส่ใจเรื่องนี้เป็นธรรมดา
"เดี๋ยวค่อยจีบกูขอทำให้มันหวันไหวจนมันมาบอกกูก่อน"วิน
"ระวังหมาคาบไปแดก"แทนใจ
"ไม่มีหรอกถ้าจะมีก็มีก็ต่อเมื่อกูเผลอแต่กูไม่เผลอหรอกไอ้สัส"วิน
"รังสีโครตหน้ากลัว"แพนด้า
.
.
.
.
.
12:35
"ไม่เผลอหรอกๆ555555"คีน
"เป็นไงแม่งมานั่งข้างภีมมันเลย"คีน
"สัสสสสส!!!"
"เบาหน่อยพ่อเขามองแล้วอย่าจ้องแบบนั้น"แพนด้า
.
.
.
12:50
สุดท้ายวินก็ทนไม่ไหวจึงเดินเข้ามาถามเรื่องที่มานั่งโต๊ะ
"ไปห้องน้ำก่อนนะะะะ"แสตมป์
ระหว่างที่วินกำลังคุยกับภีมนิวน้องชายของวินก็ส่งสัญญาณให้เริ่มแผนได้เลยภีมตอบรับแบบแอบๆเพราะกลัวแผนจะแตก
"โอ๊ตชอบกินอันนี้หรอ"ภีม
"ครับ"โอ๊ต
วินที่กำลังเดินกลับโต๊ะถึงกับต้องหันมาคอแทบเคล็ด
"มาเดี๋ยวพี่ป้อน"ภีม
"ครับ"โอ๊ต
"แต่เล่นเกมกันนะ"ภีม
"เล่นยังไงหรอครับ?"โอ๊ต ภามมองด้วยสายตาเอือมระอาที่เพื่อนของเขาเล่นเหมือนจริงเกินโตไปน่าจะไปเป็นนักแสดง
"เล่นแบบนี้ไง"ภีม
ภีมหยิบขนมป๊อกกี้รสสตอเบอรี่ชิ้นหนึ่งขึ้นมาก่อนจะคาบไว้ส่วนหนึ่งแล้วนำไปให้อีกคนคาบอีกฝังทั้งสองกัดจนสั้นปากทั้งสองใกล้กันมากก่อนที่จะกัดอีกรอบเสียงหนึ่งตะโกนดังออกมา
"มึงเล่นเหี้ยอะไรกันวะ!!!!"วิน
ภีมผละออกก่อนจะหันไปสบตากับคนที่ตนชื่นชอบด้วยความมึนงง
"มึงเป็นอะไร"ภีม
"เล่นกันก็เกรงใจกูบ้างดิวะ!!"วินเอ่ยด้วยน้ำเสียงตะคอกก่อนจะเดินหนีออกไปด้วยอารมณ์หึงหวงสุดขีด
"เตรียมง้อเล๊ยยยย"นิว
.
.
.
.
.
.
.
.
ไรท์แต่งบรรยายไม่ค่อยเก่งเลยอาจจะสั้นนิดหนึ่งน้า
Name
Status
ก่อนหน้า
ถัดไป
ตอนล่าสุดของเรื่องแล้ว
กดเลิฟเป็นกำลังใจให้นักเขียน
กดเลิฟ
จบ
unrequited love|kuroken
20
145K
9
1 3K1
ใหม่ไปเก่าCapture Chat Story
แชร์
ทวีต
Line it
