ห้องนอนลูกพีช
อนาวินนั่งสั่งงานลูกน้องอยู่บนโซฟา ไม่ใช่แค่เรเวนที่มีลูกน้องคนสนิทไว้คอยสั่งงานให้ทำนั้นทำนี่ให้ เขาเองก็มีเหมือนกัน ลูกน้องของเขาถูกฝึกไม่ต่างสายลับ ทั้งการต่อสู้ การแฝงตัวเข้าไปหาข่าว หรือแม้แต่การแฮกข้อมูลต่างๆ ทั้งแบล็ค บลู และพิงค์ ก็ทำมันได้อย่างดี
อนาวินไม่ใช่คนที่ชอบอยู่เหนือเกมส์อย่างเรวิวัฒน์ผู้เป็นพี่ชาย แต่เขาเป็นคนที่ชอบเอาตัวเองลงไปเล่นอยู่ในเกมส์การแข็งขันมากกว่า อย่างเช่นครั้งนี้ ทุกคนต่างคิดว่าเขาเป็นผู้ถูกล่า แต่ไม่ใช่เลยเขาต่างหากที่เป็นผู้ล่า เขาปล่อยให้เหยื่อที่กำลังคิดว่าตัวเองเป็นผู้ล่าตายใจ ถ้าเรวิวัฒน์เปรียบเสมือนมุจจุราชเจ้าแห่งความตาย อนาวินก็คือเพชรฆาตที่หยิบยื่นความตายให้กับพวกมันนั้นเอง
แกร๊ก..ปั้ง
ผมเดินออกจากห้องน้ำมองดูเขาที่ยังคงใส่แค่เสื้อคลุมอาบน้ำอยู่ ที่บอกว่าอาร์โนลด์เป็นผู้ชายที่น่าหลงไหลมากผมไม่เคยพูดเล่น
"ทำไมนายยังไม่แต่งตัว"
"ผมสั่งงานลูกน้องอยู่ครับ..คุณอาบน้ำเสร็จแล้วหรอ"
"อือ..เสร็จแล้ว"
อนาวินเงยหน้าออกจากหน้าจอไอแพด ปรากฏร่างบางในชุดนอนแบบสายเดียวกระโปรงลูกไม้สีดำ ที่ด้านข้างแหวกจนเห็นขาขาวๆ นั้น
"คือคุณจะใส่ชุดนี้นอน"
"ใช่..นายถามทำไม"
"คุณคิดว่าผมจะทนไหวมั้ย"
"นั่นมันเรื่องของนายไม่เกี่ยวกับพี่"
"ลูกพีชคุณกำลังยั่วผม ผมเคยเตือนคุณแล้วว่าถ้ายังไม่พร้อมอยากเล่นกับไฟ"
"พี่ไม่ได้ยั่วนายสักหน่อย..นายคิดไปเอง"
"คุณรู้เหรอว่าผมกำลังคิดอะไร"
"ไม่รู้"
"ตอนนี้ผมกำลังคิดว่าถ้าผิวขาวๆ ของคุณ มีรอยแดงมันคงจะสวยน่าดู"
"นา...นาย"
"ถ้าผมได้กระแทกคุณแรงๆ พร้อมกับบีบคอสวยๆ ของคุณไปด้วย มันคงจะเสียวสุดๆ ไปเลยคุณว่าไหม"
"อาร์โนลด์นี่นาย"
**มีเนื้อหา 18+ ใครไม่สะดวกใจข้ามไปก่อนได้เลยนะคะ งดดราม่าทุกกรณี ขอบคุณค่ะ**
สิ้นเสียงของพีรยา อนาวินก็ไล่ต้อนร่างบางไปจนถึงเตียงนอน ผลักพีรยาลงบนเตียง อย่างแรง ก่อนจับขาเรียวทั้งสองข้างกระชากเข้าหาตัวที่ปลายเตียง"อ๊ะ" ร่างบางร้องออกมาด้วยความตกใจ ที่ถูกอีกฝ่ายจับขาเรียวกระชากเข้าหาตัวอย่างแรง
"ตัวสั่นเชียว..ครั้งนี้คุณกลัวหรือหนาวกันครับ"
"นา..นายจะทำอะไร"
"คุณยั่วผมเองลูกพีช"
"อาร์โนลด์พี่ยังไม่พร้อม"
"สายไปแล้วครับคนสวย"
พูดจบอนาวินก็กระชากสายคาดเอวเสื้อคลุมอาบน้ำของตัวเองออก แล้วนำมามัดข้อมือของพีรยาเอาไว้เหนือศีรษะ ใช้มือหนาของตนกดแนบมือเรียวที่ถูกพันธนาการไว้กับเตียง ส่งมืออีกข้างลูบไล้ไปตามเรียวขางาม ให้เจ้าของเรียวขานั้นขนลุกเล่นๆ ก่อนค่อยๆ สอดมือเข้าไปในกระโปรงตัวบางดึงรั้งกางเกงในตัวจิ๋วออกอย่างรวดเร็ว
พีรยามองดูการกระทำของอนาวินด้วยอารมณ์ที่หลากหลาย ทั้งตื่นเต้น ทั้งกลัว "กลัวเหรอครับ..ตัวสั่นเชียว" พีรยาพยักหน้าตอบรับใช่เขากลัว เขาไม่เคยมีความสัมพันธ์กับใคร"ไม่ต้องกลัวนะครับ..ผมจะทำเบาๆ" พูดจบก็ยกกางเกงในตัวจิ๋วขึ้นมาสูดดมหนึ่ง ดูก่อนจะโยนมันทิ้งไปข้างเตียง ทำเอาร่างบางถึงกับอ้าปากค้าง
อนาวินทาบทับริมฝีปากของตนเข้ากับริมฝีปากของพีรยา ดูดดึง บดจูบ ก่อนสอดลิ้นหนาเข้าไปกวาดตอนความหวานข้างในโพรงปากของร่างบาง ปรนเปรอความสุขให้อีกฝ่ายได้เคลิบเคลิ้ม ฝ่ามือหนาลูบวนหน้าท้องเนียนไล่ลงมายังแก่นกายขนาดกำลังน่ารัก ที่ตอนนี้มันแข็งชูชันตามอารมณ์ของเจ้าของ ลูบไล้ไปมาเบาๆ ก่อนลากนิ้วเรียวลูบวนไปมาที่รูจีบสีสวยที่เริ่มมาน้ำไหลเยิ้มออกมา ค่อยๆ กดนิ้วเรียวเข้าไปในรูจีบสีสวยนั้นอย่างช้าๆ
พีรยาสะดุ้งเมื่อรู้สึกถึงสิ่งแปลกปลอมถูกสอดเข้าไปข้างในตัวของตน ความเจ็บทำให้ร่างบางจิกเกร็งสายสะโพกไปมา ในขณะที่ปากยังบดจูบกันอยู่ก่อนที่อนาวินจะถอดรอมฝีปากออก
"อื่ออ..เจ็บ..พีชเจ็บ"
"มองหน้าผม..ไม่ร้องนะครับ..ยิ่งคุณร้องมันยิ่งทำให้ผมอยากรังแกคุณ"
อนาวินส่งนิ้วที่สองและนิ้วที่สามเข้าไปด้านใน ขยับเข้าออกเป็นจังหวะหมุนคว้านเป็นวงกลมให้ช่องทางด้านหลังขยายเพื่อที่จะรองรับสิ่งที่ใหญ่มากกว่านิ้ว
"คุณเบาเจ็บหรือยัง"
"ซี๊ดด..เบา..อื่อออ..เบาแล้ว"
"เสียวเหรอ..รัดนิ้วผมแน่นเลย"
"เสียว..พีชเสียว..ซี๊ดด..อาร์โนลด์พีชไม่อยากได้นิ้วแล้ว..ใส่นะ..อะอ่าา..ใส่เข้ามาในตัวพีชนะ"
"ร่านจังเลยนะครับ..ผมจะเอาให้รูของคุณบานเหมือนดอกไม้เลยดีมั้ยครับ"
พีรยาพยักหน้ามองมาด้วยสายตาที่หยาดเยิ้ม อนาวินชักนิ้วออก ถอดเสื้อคลุมให้ลงไปกองอยู่ที่พื้น จนร่างกายเปลือยเปล่า ในขณะที่พีรยาถูกถอดแค่กางเกงชั้นในตัวเดียว ร่างบางมองดูอีกฝ่ายด้วยสายตาที่หลงไหล แก่นกายหนาขยายอย่างเต็มตัว อนาวินชักรูดมันไปมาสองสายครั้ง ก่อนสวมถุงยางอนามัย ค่อยๆ กดส่วนหัวบานเข้าไปด้านใน แรงตอดรัดทำให้เขาแทบปลดปล่อยออกมา
"อื่อออ..เจ็บ..พีชเจ็บ"
"อ่าาา..ผ่อนคลายหน่อย..รูโคตรแน่น..ซี๊ดดด..รัดควยชิบ.."
อนาวินประกบจูบเพื่อให้อีกฝ่ายผ่อนคลาย ก่อนอาศัยจังหวะที่พีรยากำลังเคลิบเคลิ้มกระแทกแกนกายหนาเข้าไปทีเดียวจนสุด
"กรี๊ดดด.." พีรยากรีดร้องด้วยความเจ็บ ดิ้นไปมาอยู่ใต้ล่างหนา"ชู่วววว..ใจเย็นๆ..ครับลูกพีช..มองหน้าผม" อนาวินกดแช่แกนกายไว้ด้านในเพื่อให้อีกฝ่ายได้คุ้นชิน ก่อนค่อยๆ ขยับมันเขาออกช้าๆ แล้วเพิ่มความเร็วขึ้นเมื่อแรงบีบรัดด้านในลดลง
"อ่าา...เสียวเป็นบ้า..อือออ..แน่นดีจริงๆ"
"อือ..เสียว..พีชเสียว..ซี๊ดด.."
"มากมั้ย"
"อะ..อ่าา...มาก..เสียวมาก.."
เสียงครวญครางดังผสานกับเสียงเนื้อกระทบเนื้อดังระงมไปทั่วห้องนอนของพีรยา อนาวินยังคงส่งแก่นกายหนาขยับเข้าออกอย่างไม่ผ่อนแรง กระแทกกระทั้นตอกอัดเข้าใส่ก้นกลมที่ตอนนี้มันเริ่มเปลี่ยนเป็นสีแดงจากการถูกเขาขยำซ้ำๆ
"อะ..อะ..อ่าาา.."
"ซี๊ดด..ครางดังไปแล้วคุณ..ไม่กลัวใครได้ยินหรือไง"
"เสียว..อื่อออ..พีชเสียว..ซี๊ดดด..ได้ยินก็ชั่งซิ"
"หึหึ..ร่านดีจริงๆ เมียผม"
คำหยาบโลนที่อนาวินพ้นออกมานั้น ยิ่งทำให้อารมณ์ของพีรยาพุ่งพล่านมากขึ้นไปอีก แรงตอดรัดด้านในทำให้ร่างสูงเสียวสะท้านเพิ่มแรงตอกอัดแก่นกายหนาเข้ารูจีบของร่างบางเพิ่มขึ้นเป็นเท่าตัว
ปึก!..ปึก!..ปึก!
"อื้อออ..ตอดแรงขนาดนี้พรุ่งนี้เดินไม่ไหวแน่ลูกพีช"
"ไม่ไหว..พีชไม่ไหวแล้ว..อือออ"
"แตกเลย..ซี๊ดด..พร้อมกัน"
"อะ..อ่ะ..อือออ..อ่าส์"
"อืมมม!!!..เสียวควบชิบหาย"
𓂃˖˳ ⋆🦅🍑 ⋆˳˖𓂃
⋆.˚ ยังไม่ได้ตรวจคำผิด ˚.⋆
Capture Chat Story
“มาเป็นคนแรกที่โดเนทให้กำลังใจนักเขียนกันเถอะ”

โดเนทสูงสุดของเรื่อง อินทรีหิมะ ³ | ป๋อจ้าน (KW¹) | ||||
---|---|---|---|---|
![]() 5.00 ![]() | ![]() มาโดเนทกัน | ![]() มาโดเนทกัน | ![]() มาโดเนทกัน | ![]() มาโดเนทกัน |
โดเนทสูงสุดของ ตอนย่อยนี้ | ||||
---|---|---|---|---|
![]() มาโดเนทกัน | ![]() มาโดเนทกัน | ![]() มาโดเนทกัน | ![]() มาโดเนทกัน | ![]() มาโดเนทกัน |