canvas
Upload to Server | Delete from Server
html
โดย

 

🌹Ouran High School Host Club 2

🌹— — — — — —🌹

 

ที่คิดมาเบื้องต้นนี้..มันใช่หรือเปล่านะ

ดวงตากลมโตมองแป๋วกลุ่มคนที่กำลังวุ่นวายอะไรไม่รู้ โดยที่มีแจกันแตกประดับฉากเอาไว้

ร่างเล็กถอยออกมา หันมองป้ายที่เขียนกำกับเอาไว้ว่านี่คือ‘ห้องสมุด’

ห้องสมุดที่แสนสงบสุข..แต่ฝันราวกับโดนทะลายลงไป เมื่อมันไม่ใช่เลยแม้แต่น้อยเดียว

ร่างเล็กมองตาปริบๆ สงสัยเขาจะติดป้ายสลับกันสินะ ถอนหายใจออกมา

ก่อนจะปิดประตูลงอย่างเบามือ แต่มันไม่สามารถรอดพ้นสายตาของ‘โอโทริ เคียวยะ’

และ‘โมริโนะสึกะ ทาคาชิ’ หรือที่ทุกคนรู้จักกันในชื่อที่ทุกคนเรียกกันว่า‘รุ่นพี่โมริ’

 

“เฮ่อ..แค่อยากหาที่เงียบสงบเท่านั้นเอง” ร่างเล็กบ่นอุบอิบกับตัวเอง พลางพาขาสั้นๆ ของตัวเองเดินไปที่อื่น ที่เงียบกว่านี้

คงเป็นด้านหลังสวนของโรงเรียน ที่คงสงบสุขมากเป็นแน่เลย ว่าแล้วก็พาขาสั้นๆ ไปทันที

ซึ่งไม่ทำให้ผิดหวังเลย เป็นสถานที่เงียบสงบ

อยู่เล่นมือถือไม่นานก็หยิบขนมขึ้นมากิน ไปพลางดูหนังในมือถือไปด้วย ก่อนจะเตรียมตัวขึ้นเรียนคาบวิชาแรก

ห้อง1-A

โต๊ะที่ติดกับประตูหน้าต่าง เป็นที่นั่งที่ร่างเล็กเลือกนั่ง เหตุผลหรือ เพราะมันสามารถมองวิวได้ไงล่ะ ไม่ต้องเปิดหน้าต่าง

เพราะเดี๋ยวแอร์จะออกไปหมด ใช่แล้วทุกชั้นเรียนติดแอร์หมดเลย ไม่มีพัดลมสักอันเดียว

วิชาแรกของวันนี้ก็ประเจิมวิชา คณิตศาสตร์กันก่อนเลย สำหรับเขาถือว่าง่ายอยู่นะ

เรียกแค่ไม่นานเท่าไหร่ อาจารย์ก็ปล่อยให้ไปสำรวจโรงเรียน ไปทำความรู้จักกับเพื่อนใหม่

เพราะเป็นการเปิดเรียนวันแรกด้วยมั้ง ร่างเล็กก้าวออกจากโรงเรียน เดินไปที่โฮสต์คลับทันที

ไม่ใช่อะไรนะ..ก็แค่ได้ยินว่าขนมที่นั้นอร่อย..

ก็เลยอยากรู้ว่ามันจะอร่อยแค่ไหนกันเชียว

 

แกร๊ก..ประตูถูกเปิดขึ้นมาแล้ว พบเจอกับนักเรียนหญิงที่เต็มไปหมด โดยที่มีเหล่าชายหนุ่มต้อนรับเหล่าหญิงสาวพวกนั้น

“ยินดีต้อนรับเข้าสู่โฮสต์คลับครับ” เสียงประสานของเหล่าชายหนุ่มกลุ่มหนึ่ง

ที่จัดว่าหน้าตาดีในระดับหนึ่ง ร่างเล็กเพียงพยักหน้ารับเท่านั้น

“เห็นว่าขนมที่นี้อร่อย” เสียงหวานเอ่ยบอกอุบอิบทันที ไม่อยากให้คนรู้ว่าเห็นแก่กิน!--แค่ก

“แน่นอนครับ! ขนมที่นี่รังสรรค์แต่ของดีๆ ทั้งนั้น–” ชายหนุ่มผมสีเหลือง ดวงตาสีม่วง

ใบหน้าก็หล่อใช้ได้ เอ่ยบอกขึ้นมาทันที

แต่ได้รับเพียงการปรายตามองและพยักหน้าเท่านั้น ก่อนที่ร่างเล็กจะเดินต้วมเตี้ยมไปที่โต๊ะขนมทันที

‘อือ..ความสุขที่สุดคือการได้กินขนมหวาน’

มือน้อยจัดขนมหวานใส่จาน ก่อนจะเดินไปนั่งโต๊ะทันที หนังสือนิยายถูกนำขึ้นมา

อ่านไปพลางกินขนมหวานไปพลาง ส่วนกลุ่มคนที่โดนคนตัวเล็กเมินนั้น..

ได้แต่มองร่างเล็กตาปริบ สาบานเลยในชีวิตนี้ ไม่เคยเจอใครที่เมินพวกเราได้อย่างเย็นชาขนาดนี้มาก่อน เหมือนความหล่อของพวกเขามันทำอะไรร่างเล็กไม่ได้เลย

จะส่าแบบนั้นก็คงใช้ เพราะครอบครัว เพื่อนสนิท คนรับใช้ พ่อบ้านประจำตัว

ทุกคนรอบข้างของเขา ต่างหล่อเหลา สวยกันหมด ไม่แปลกที่จะไม่รู้สึกอะไรเมื่อเจอคนหล่อ

เหมือนมีภูมิป้องกันและต้านทานความหล่อ..

..อือ ขนมอร่อยอย่างที่คิดเลย..


 

#นามิก็เป็นผู้ชายนะ ไม่เห็นแปลกเลย🌹

1.เม้นท์ : 1.กำลังใจ


 

 

ถึงนักอ่านที่รัก
×

Capture Chat Story

แชร์
ทวีต Line it

ปักหมุด

[ชื่อคนเขียน] -
[วันที่สร้างคอมเม้น]
[ชื่อคนเขียน] -
[วันที่สร้างคอมเม้น]