09:12
เสียงนกร้องแผ่วเบาท่ามกลามแสงแดดอ่อนของเช้าวันใหม่ แสงสีทองเล็ดลอดผ่านม่านโปร่ง กระทบลงบนใบหน้าเนียนใสที่ซุกอยู่ใต้ผ้าห่ม
กลิ่นของแชมพูจาง ๆ ยังอวลอยู่ในห้องราวกับเจ้าของห้องพึ่งออกไปไม่กี่นาที
(ใช่ค่ะเขานอนด้วยกัน)
ที่เตียงอีกฝั่ง ฟองดูยังหลับสนิทท่าทางไม่รู้เลยว่าเวลาล่วงเลยมาถึงสายเกือบสิบโมงแล้ว
เสียงประตูห้องน้ำเปิดเบา ๆ พร้อมไอน้ำลอยฟุ้ง เรจิน่าในเสื้อยืดพอดีตัวและกางเกงขาสั้น เธอเช็ดผมช้า ๆ ขณะเดินมองไปยังเตียง
"ยังไม่ตื่นอีกหรอ..."
เธอพึมพำก่อนโน้มตัวลงช้า ๆ
ปลายนิ้วเรียวเกลี่ยเส้นผมที่ปิดหน้าของฟองดูเบา ๆ ลมหายใจของเธอสม่ำเสมอน่ามองจนใจเผลอสั่น
"เธอนี่...ถ้ารู้ว่าหน้าตอนหลับจะน่ารักขนาดนี้ ฉังคงให้มานอนที่นี่ตั้งแต่วันแรกแล้วล่ะ"
เรจิน่าหัวเราะเบา ๆ กับตัวเองแล้วค่อย ๆ ลุกออกไปเงียบ ๆ
ห้องครัว
กาแฟหอม ๆ รินลงแก้วสีขาวเธอเตรียมอาหารเช้าแบบง่าย ๆ ขนมปัง ไข่ลวก กับผลไม้หั่นชิ้นกล่องข้าวที่สั่งไว้เมื่อคืนก็ถูกอุ่นไว้พร้อม
ไม่นานนัก เสียงงัวเงียจากห้องก็ดังขึ้น
"อืมม..."
เสียงฟองดูดังลอดออกมา ก่อนประตูห้องนอนจะค่อย ๆ เปิด ฟองดูเดินออกมาพร้อมผมยุ่ง ๆ เสื้อยืดตัวหลวม กับท่าทางที่ยังไม่ตื่นดี
"อรุณสวัสดิ์"
เรจิน่าทัก
"อือ"
ฟองดึมพัม ก่อนจะเดินผ่านไปราวกับไม่ได้ยินอะไรเธอมุ่งหน้าไปยังห้องน้ำด้วยสายตาเบลอ ๆ และร่างกายที่เหมือนโหมดซอมบี้
เรจิน่ามองตามหลังพลางหัวเราะเบา ๆ
"ตื่นมาก็น่ารักอีกละ"
เวลาผ่านไป20นาที
ฟองดูเดินออกมาจากห้องน้ำ ผมเปียกหมาด ๆ กลิ่นแชมพูหอมอ่อน ๆ ปลิวมาตาใลมแอร์เธอสวมเสื้อยืดตัวเดิมกับกางเกงขาสั้น หน้าตาสดใสกว่าก่อนหน้านี้นิดหน่อย
"หิวหรอ"
เรจิน่าถาม ขณะจัดจานอาหารมาบนโต๊ะ
"มาก"
ฟอดูตอบเสียงเรียบ
ทั้งสองนั่งกินแบบเงียบ ๆ อยู่ครู๋หนึ่ง จนกระทั่ง...
"เธอมีซอสติดมุมปาก"
เรจิน่าพูดขึ้นเบา ๆ
ก่อนจะหยิบกระดาษทิชชู่เดินอ้อมโต๊ะมาหยุดตรงหน้า มือเรียวเอื้อมเช็ดช้า ๆ ไม่รีบร้อน ไม่หลบสายตา ใกล้มาก... ใบหน้าทั้งคู่ห่างกันแค่ลมหายใจ
"ทำไมไม่ให้ฟองเช็ดเอง"
ฟองดูกระซิบตาโตข้นเล็กน้อย
"ก็เธอปล่อยให้พี่ทำไงล่ะคะ"
เรจิน่ายิ้มมุมปาก ก่อนจะเช็ดเบา ๆ จนถึงมุมปากอีกข้าง
มือเธอแช่ค้างตรงนั้น
ตานิ่ง
ปากขยับน้อย ๆ
"พี่กำลังจะจูบฟองหรอ?"
ฟองดูถามเสียงเบาแต่ไม่ถอย
"ถ้าใช่เธอจะหนีพี่มั้ย"
เรจิน่าตอบกลับพร้อมโน้มหน้าเข้าไปอีก
หนึ่งวินาทีผ่าน
สองวินาทีผ่าน
"อย่า.."
ฟองดูพูดเบา ๆ แต่ไม่มีการผลักออกไม่มีการเบือนหน้าไม่มีการปฏิเสธใด ๆ
" เธอรู้มั้ย"
เรจิน่ากระซิบ
"ว่าท่าทางเธอพูดตรงข้ามกับคำพูดตลอดเลย"
ก่อนที่ลมหายใจทั้งสองจะปะทะกันตรงกลาง
----------------------------------
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
เสียงเคาะประตูดังขึ้นขัดจังหวพะพอดี เรจิน่าถอหายใจ ก่อนที่จะกระซิบข้างหูฟองดูเบา ๆ
" ไม่เป็นไรค่ะพี่ยังมีเวลาอีกไว้ค่อยจูบก็ได้"
ฟองดูหน้าแดงจนถึงใบหูรีบหันหลังกลับทันที
-----
ที่หน้าประตู
เจสซิก้ายือยู่กับมาร์คัส พร้อมแฟ้มเอกสารและกาแฟในมือ
"ซ้อมช่งบ่ายนะ เดี๋ยวมีไฟนอลเวอร์ชันมาลดเสียงเสียงด้วย"
มาร์คัสพูดเสียงปกติ แต่สายตาเขามองฟองดูที่ยืนหลังเรจิน่าด้งยแววตาที่เจ้าเล่ห์
"พวกเธอสองคน?"
เจสสิก้ามองหน้าเรจิน่าสลับกับฟองดู ก่อนจะเอ่ยเบา ๆ
" อย่าทำให้ทีมต้องปรับตามตารางถ้าเกิดอะไรกันจริง ๆ ก็พอ "
-------
เย็นวันเดียวกัน
ทั้งสองซ้อมเพลงคู่กันช่วงเย็น เนื้อหาเพลงที่ว่าด้วย
คนสองคนที่แสร้งไม่รู้สึก ทั้งที่ใจมันเต้นแรงทุกครั้ง
ที่ได้สบตา
และเมื่อถึงท่อนประสานสุดท้ายก็ต้องร้องใกล้กัน
"อย่ามองตาแบบนั้น"
ฟองดูพึมพำขณะยังถือไมค์
"แบบไหนคะ?"
เรจิน่าถามข้างหูเสียงแผ่ว
"แบบที่ดูรู้ว่าฟองคิดอะไร"
เรจิน่าไม่ตอบ
แค่ยิ้มอะนะ
-----------
ตกดึก
Fondue
Regina: ยังไม่ง่วงหรอ
Fondue:หลับไม่ลงเลยค่ะ
Regina:ให้พี่ไปร้องเพลงให้ฟังมั้ยคะ
Fondue:จะมาก็มาค่ะ
Fondue: พน.อย่าทำตัวดีมากนะคะฟองกลัวจะห้ามตัวเองไม่ได้
Regina:งั้นก็อย่าห้ามเลยค่ะเพราะพี่ไม่ได้ตั้งใจจะหยุดตั้งแต่แรกอยู่แล้ว
Regina:อยู่หน้าห้องแล้วค่ะคนสวย
ยังไม่ได้แก้คำผิด
มาแค่นี้ก่อนนะคะไปปั่นงานก่อนเดี๋ยวจะมาต่อให้นะคะ
Capture Chat Story