•ตอนนี้จะขอเน้นโมเม้นในเรือของทาทาเลีย-เอเธอร์ นะคะ)• 0

" อย่างน้อยผมเอง ก็อยากให้คุณโซระสัมผัสหัวใจของผมครับ! " ทาทาเลีย 0

" เอ๊ะ.. " มือของเอเธอร์ทาบอยู่ที่หน้าอกของทาทาเลีย 0

หัวใจของทาทาเลียเต้นช้ากว่าคนปกติมาก จนเอเธอร์รีบดึงมือของตนออกมา 0

" หัวใจของนายวิเศษมากเลยนะ" เอเธอร์ยิ้มตอบ 0

"งั้นหรอ!? งั้นผมขอสัมผัสหัวใจของคุณโซระบ้างสิ—" ทาทาเลีย 0

ตึงงง—  0

เสียงประตูถูกเปิดออกอย่างแรง พร้อมกับร่างของไชลด์ เอเธอร์ถึงกับช็อคที่ไม่คิดว่าจะได้เจอกับไชลด์ที่นี่  0

' ว่าแต่ที่นี่ที่ไหน? ' 0

" โซระะ อยู่นี่นี่เองง คิดถึงเป็นบ้า " ไชลด์พุ่งเข้าไปกอดเอเธอร์ ทั้งที่ทาทาเลียเองก็มองแรงไปที่ไชลด์ 0

"ผมก็คิดถึงพี่คับ" เอเธอร์ไม่มีทีท่าขัดขืนการกอดของไชลด์แต่อย่างใด 0

ทาทาเลียได้แต่มองตาปริบๆ  0

"พี่ไชลด์.. ส่งคนไปช่วยพี่เซี่ยวทีสิ ขอร้องล่ะ" เอเธอร์พูดขอร้องไชลด์ 0

"ไม่ต้องห่วง พี่จัดการให้แล้ว" ไชลด์ลูบหัวเอเธอร์ด้วยความเอ็นดู 0

"เห้ยย เกรงใจกันหน่อย" ทาทาเลียอดอิจฉาไม่ได้ ถึงจับแยกทั้งสองออกจากกัน 0

ทั้งสามคนนั่งคุยกันอยู่ซักพัก ไชลด์และทาทาเลียบอกกับเอเธอร์ว่าที่นี่คือคฤหาสน์ส่วนตัวของพวกเขา เอเธอร์เองก็เริ่มจะง่วงเนื่องจากตอนนี้เป็นเวลาเกือบจะตี1แล้ว ทาทาเลียเลยเสนอว่าให้ใช้ห้องนอนของเขาไปก่อน ส่วนไชลด์เองก็ต้องมีธุระที่ต้องไปจัดการให้เสร็จจึงฝากเอเธอร์ไว้กับทาทาเลีย หลังจากตกลงอะไรกันเสร็จ ทาทาเลียได้นำทางเอเธอร์มายังห้องนอนของเขา ประตูของห้องนอนของทาทาเลียได้เปิดออก ในห้องมีชั้นหนังสือแล้วก็เตียงนอนขนาดใหญ่ แต่มีสิ่งที่เอเธอร์สนใจอยู่ก็คือตุ๊กตาหมาจิ้งจอกขนาดเกือบเท่าตัวของเอเธอร์ เหมือนว่าจะเป็นตุ๊กตาที่ตัวใหญ่มากเลยนะ เอเธอร์ได้เข้ามายังห้องของทาทาเลียกลิ่นภายในห้องเป็นกลิ่นเทียนหอมกลิ่คล้ายๆกับดอกไม้หอม  0

"อาบน้ำก่อนดีมั้ยคับ? เหมือนกลิ่นคาวเลือดจะติดมาอ่ะนะ" ทาทาเลียหันมาพูดกับเอเธอร์ 0

"เอ่อ.. ฉันไม่มีเสื้อมาเปลี่ยนหรอกนะ" เอเธอร์ยืมเก่าเล็กน้อย 0

"ไม่เป็นไร ใส่เสื้อผมไปก่อนก็ได้" ทาทาเลียพูดพลางเดินไปยังตู้เสื้อผ้า 0

เอเธอร์ได้นั่งลงยังเตียงนอนเหมือนว่ามันจะนุ่มมากๆเลย ทาทาเลียเองก็เดินกลับมาพร้อมกับเสื้อที่เขาเตรียมมาให้ เอเธอร์ได้รับเสื้อนั้นมาพร้อมกับเดินไปที่ห้องอาบน้ำเพื่ออาบน้ำล้างกลิ่นคาวเลือดออกให้หมด 0

' คิดถึง พี่เดน ลูมีน แล้วก็ น้องม่อนจังเลย ' 0

เอเธอร์อดคิดถึงคนในครอบครัวของเขาไม่ได้จริงๆถ้าวันหนึ่งเขาหายไปล่ะ พวกเขาจะเสียใจรึป่าว น้ำจากฝักบัวไหลลงมากระทบกับเส้นผมสีทองจนเปียกไปหมด เอเธอร์ยืนเหม่อยืนอยู่นานกว่าเขาจะได้สติ เอเธอร์ได้รับจัดการตัวเองให้เสร็จ หลังจากเสร็จธุระในห้องน้ำแล้วเอเธอร์ได้ออกมาพร้อมกับเสื้อยืดสีเทาและกางเกงขาสั้น ส่วนเสื้อของเขาทาทาเลียบอกว่าจะให้แม่บ้านเอาไปซักแห้งให้ 0

ทาทาเลีย เสนอตัวเป็นคนเช็ดผมให้กับเอเธอร์ทั้งสองได้นั่งคุยกันอยู่บนเตียงนุ่ม ทาทาเลียค่อยๆใช้ผ้าเช็ดผมของเอเธอร์ ผมยาวสีทองที่เป็นเอกลักษณ์ เส้นผมพวกนั้น ทาทาเลีย​ได้จ้องมองไปยังเส้นผมสีทองของเอเธอร์ทำไมเขาถึงชอบสีทองนี้กันนะ ชอบตั้งแต่ที่เจอกันครั้งแรก แต่เขากลับทำให้ครั้งแรกเอเธอร์ได้แผลกลับไป ทั้งที่เขาควบคุมแรงของตัวเองไม่ได้ เอเธอร์ได้มันมามองทาทาเลียที่มีหน้าตาที่หงอยๆหน่อย เขาเองก็ไม่ได้พูดอะไรเพียงแค่ยิ้มเล็กน้อยแล้วหันกลับไป 0

"แห้งรึยังล่ะ เห็นนั่งมองผมฉันอยู่นานเลยนะ" เอเธอร์ 0

"ใกล้จะแห้งแล้วล่ะ" ทาทาเลียได้สติจึงตอบกลับไป 0

ไม่นานทั้งสองก็เตรียมจะเข้านอน เอเธอร์ที่พยายามจะเปิดเช็กโทรศัพท์ของตนก็ดูเหมือนว่าจะเปิดไม่ติดเพราะแบตหมด ทาทาเลียก็เสนอให้เอเธอร์ยืมสายชาร์จแบตเขาไปใช้ก่อน หลังจากนั้นเอเธอร์ก็ล้มตัวนอนบนเตียงนุ่ม วันนี้เขาเหนื่อยมามากแล้ว ทาทาเลียเองก็นอนอยู่ข้างๆเอเธอร์เฝ้ามองอยู่ห่างๆอย่างห่วงๆ เอเธอร์ได้หันมามองทาทาเลีย พร้อมกับพูดว่า.. 0

"ฉันขอกอดตุ๊กตาจิ้งจอกตัวนั้นได้มั้ย" เอเธอร์ 0

ทาทาเลียเองก็ไม่ได้พูดอะไรพลางพลิกตัวไปอุ้มเจ้าตุ๊กตามาให้เอเธอร์ เอเธอร์ได้โอบกอดเจ้าตุ๊กตาจิ้งจอก ตุ๊กตาตัวนี้ถึงจะขนาดตัวใหญ่เท่าๆกับเอเธอร์ แต่ขนาดตัวของมันก็พอดีกอดของเอเธอร์ 0

"ขอบคุณนะ.." เอเธอร์พูดพร้อมกับหลับตาลง 0

"ไม่เป็นไรเลย นอนเถอะ" ทาทาเลียเองก็จะง่วงแล้วเหมือนกัน 0

"อื้อ กลิ่นเหมือนคุณแม่เลย.." เอเธอร์ 0

ทาทาเลียได้แต่เงียบ เขาเองก็ไม่เข้าใจหรอกว่าคนตรงหน้าของเขากำลังจะสื่ออะไร แต่ทั้งสองหลับลงไปและเข้าสู่ห้วงนิทรา.. 0

. 0

. 0

. 0

. 0